عقیق: "مکیال المکارم فى فوائد الدعاء للقائم" یکى از کتاب هاى ارزشمند شیعه، نوشته آیت‏اللّه‏ سیدمحمدتقى موسوى اصفهانى(1348 ـ 1301ق) است که به قصد اداء حق حضرت بقیة‏اللّه که حقش بر گردن ما افزون‏تر از همه مردم است، احسانش بیشتر و بهتر از همه شامل حال خلق مى‏شود و نعمت ها و منت ها بر ما دارد، به رشته تحریر درآمده است.
اصل کتاب به زبان عربى است و مؤلف در مقدمه می ‏نویسد:
"چون ما نمى ‏توانیم حقوق آن حضرت را ادا نماییم و شکر وجود و فیوضاتش را آن طور که شایسته است، به جا آوریم بر ما واجب است آن مقدار از اداى حقوق آن حضرت را که از دستمان ساخته است، انجام دهیم... بهترین امور در زمان غیبت آن حضرت، انتظار فرج آن بزرگوار و دعا براى تعجیل فرج او و اهتمام به آنچه مایه خشنودى آن جناب و مقرب شدن در آستان اوست، مى‏ باشد."

در غایه المرام از طریق عامه از امیرالمومنین روایت شده که فرمود: رسول الله فرمود: من آورنده و رساننده شما به حوض کوثر هستم و تو ای علی ساقی هستی و حسن حمایت کننده و حسین فرمان دهنده و علی بن الحسین تقسیم کننده و محمدبن علی نشر دهنده و جعفربن محمد بسیج کننده و موسی بن جعفر شمارنده محبان و مبغضان و بازدارنده منافقان و علی بن موسی زینت بخش مومنین و محمد بن علی فرود آورنده اهل بهشت به منزلگاه هایشان و درجاتشان و علی بن محمد خطیب و سخنور شیعیان و تزویج کننده آنها با حورالعین و حسن بن علی چراغ اهل بهشت که از آن روشنی می گیرند و مهدی شفاعت کننده آنهاست.
روز قیامت روزی است که خداوند اجازه نمی دهد شفاعت را جز به کسی که شفاعت او را بخواهد و به آن راضی باشد.
می گویم: سر اینکه شفاعت به مولای ما حضرت حجت اختصاص داده شده با اینکه همه آنها روز قیامت شفیع هستند این است که: شفاعت ایشان شامل کسانی است که منکر مولای ما صاحب الزمان باشند نمی گردد (پس برای آنها نه شفاعت کننده ای است و نه دوست دلسوز و صمیمی) هر چند که به امامت سایر امامان معتقد باشند.
به همین جهت است که در حدیثی در کمال الدین از امام صادق(ع) روایت شده که فرمود: هر کس به امامت پدران و فرزندانم اقرار داشته باشد ولی مهدی از فرزندان مرا انکار کند مانند آن است که به همه پیامبران اقرار و اعتقاد داشته باشد ولی محمد(ص) را انکار نماید.

 منبع:شبستان