عقیق:پوتین، لیوان ما بود. روزهای اول اسارت که آب درست وحسابی نمی دادند،
آنهایی که دل و دماغی داشتند و می توانستند به مجروح ها و بچه هایی که ضعف
کرده کنند، کمک کنند، باپوتین آب می آوردند.همین عده، گاه لباس خود راخیس می کردند و بقیه با مکیدن آن، قدری ازعطش خود کم می کردند.
منبع:سایت جامع آزادگان
211008 
