۰۲ آذر ۱۴۰۳ ۲۱ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۴۹ : ۲۲
بنابراين موارد استثناء منحصر به عدد خاصى نيست ، سپس امورى كه در آن غيبت كردن در آن رواست برمى شمرد:
1- غيبت متجاهر به فسق يعنى آنكس كه آشكارا گناه مى كند و از انجام گناه آشكارا هيچگونه پروائى ندارد
2- غيبت ظالم ، و اظهار بديهاى او
3- غيبت مشاور در مورد نصيحت آن فردى كه با او در امور مهم مشورت مى كند.
4- در صورتى كه موجب ترك گناه غيبت شونده گردد.
5- در آنجا كه غيبت ، موجب نابودى فساد مهم شود.
6- اظهار بديهاى گواهان ، و همچنين اظهار بديهاى راويان ، در آنجا كه مفسده عمل به روايت شاهد و فاسق ، بيش از مفسده شهادت و روايت او باشد.
7- غيبت كردن براى دفع ضرر از غيبت شونده
8- غيبت و ذكر صفت بدى براى مؤمنى كه به غير آن صفت شناخته نمى شود مانند لوچ ، كچل ، لنگ و...
پی نوشت:
(کتاب مکاسب/شیخ مرتضی انصاری)
منبع:جام
211008