پاسخ به شبهات؛
آيا تمام انحرافاتى كه در امت واقع شد، حول مسأله امامت نبود؟
عقیق: بد نیست پاسخ شبهاتی که مطرح می شوند را بدانید.
پرسش: چرا امامت را جزو اصول دين مى دانيد در حالى كه امامت فقط جزو فروع دين مى باشد؟
پاسخ: بزرگانى از علماى اهل سنت، نظير ملاسعد تفتازانى در «شرح عقايد نسفى» و حميدى در «جمع بين الصحيحين» از پيغمبر خدا(ص) نقل كرده اند: «هر كسى كه بميرد و امام زمان خود را نشناخته باشد به درستى كه مانند مردمان زمان جاهليت مرده است». (1)
اگر امامت جزو فروع دين بود، آيا پيغمبر مى فرمود: كسى كه از امام زمان خود شناخت نداشته باشد و از دنيا برود به طريق اهل جاهليت مرده است؟
بديهى است كه عدم معرفت و شناخت موردى از فروع دين، موجب تزلزل دين و مردن به سبك جاهليت نخواهد شد. پس مطابق اين برداشت، امامت بايد جزو اصول دين باشد كه عدم شناخت آن باعث مردن به شيوه جاهليت مى گردد.
به همين دليل است كه علمايى چون قاضى بيضاوى- مفسر معروف اهل سنت- در كتاب «منهاج الاصول» با صراحت مى گويد: «امامت، از بزرگترين موارد اصول دين است كه مخالفت با آن موجب كفر و بدعت مى گردد.» (2)
ملا على قوشچى نيز در «شرح تجريد مبحث امامت» مى گويد «امامت، رياست بر عموم مردم در امور دين و دنيا به طريق خلافت پيغمبر است.» (3)
قاضى روزبهان نيز مى گويد: «در نزد اشاعره، امامت همان خلافت رسول اللَّه(ص) در برپايى دين و حفظ حوزه ملت اسلام است. به طورى كه متابعت او بر جميع امت واجب است.» (4)
آيا امام و امامتى با اين ويژگى ها كه رياست عامه مسلمين را به عهده داشته باشد و اطاعتش بر همه واجب و در هر زمانى فقط يك نفر اين مسئوليت را بر عهده داشته باشد، و جميع صفات حميده و اخلاق پسنديده، علم، زهد، تقوى و شجاعت را دارا باشد و علاوه بر اين، هم معصوم و هم به وسيله رسول اللَّه منصوب پروردگار باشد به طورى كه عدم شناختش مردن به سبك جاهليت مى باشد، نبايد جزو اصول دين باشد؟!! آيا تمام انحرافاتى كه در امت واقع شد، حول مسأله امامت نبود؟!
شيعه اصول دين را سه تا مى داند توحيد و نبوت و معاد. به همين دليل اهل سنت را كه به مسأله امامت و بعضى از آنان به عدل اعتقادى ندارند مسلمان مى داند. امامت و عدل را جزو اصول مذهب مى داند يعنى منكران امامت انتصابى از سوى پيامبر خدا و عدل الهى را در زمره شيعه نمى داند.
منكرين ولايت اميرالمؤمنين و اهل بيت از حقيقت دين و مرحله كمال آن أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ و تمام آن أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي محروم هستند.
پی نوشت:
1-( مسند احمد، ج ۴، ص ۹۶؛ مجمع الزوايد، ج ۵، ص ۲۱۸؛ شبهاى پيشاور، ص ۲۷۹ «مَنْ مَاتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً». )
2-(الصوارم المهرقة، ص ۲۶۳؛ شبهاى پيشاور، ص ۲۷۹ «إن الإمامة من أعظم مسائل اصول الدين التي مخالفتها توجب الكفر و البدعة» )
3-(مجمع الفائدة، ج ۳، ص ۲۱۵؛ شبهاى پيشاور، ص ۲۷۹ «و هي رئاسة عامّة في أمور الدين والدنيا خلافةعن النبي صلى الله عليه و آله»)
4-(شبهاى پيشاور، ص ۲۷۹ «الإمامة عند الأشاعرة هي خلافة الرسول في إقامة الدين و حفظ حوزة الملّة بحيث يجب اتباعه على كافة الأمة».)
5-(پاسخ به شبهات در شبهاى پيشاور، ص ۷۳ .)
منبع:افکار نیوز
پرسش: چرا امامت را جزو اصول دين مى دانيد در حالى كه امامت فقط جزو فروع دين مى باشد؟
پاسخ: بزرگانى از علماى اهل سنت، نظير ملاسعد تفتازانى در «شرح عقايد نسفى» و حميدى در «جمع بين الصحيحين» از پيغمبر خدا(ص) نقل كرده اند: «هر كسى كه بميرد و امام زمان خود را نشناخته باشد به درستى كه مانند مردمان زمان جاهليت مرده است». (1)
اگر امامت جزو فروع دين بود، آيا پيغمبر مى فرمود: كسى كه از امام زمان خود شناخت نداشته باشد و از دنيا برود به طريق اهل جاهليت مرده است؟
بديهى است كه عدم معرفت و شناخت موردى از فروع دين، موجب تزلزل دين و مردن به سبك جاهليت نخواهد شد. پس مطابق اين برداشت، امامت بايد جزو اصول دين باشد كه عدم شناخت آن باعث مردن به شيوه جاهليت مى گردد.
به همين دليل است كه علمايى چون قاضى بيضاوى- مفسر معروف اهل سنت- در كتاب «منهاج الاصول» با صراحت مى گويد: «امامت، از بزرگترين موارد اصول دين است كه مخالفت با آن موجب كفر و بدعت مى گردد.» (2)
ملا على قوشچى نيز در «شرح تجريد مبحث امامت» مى گويد «امامت، رياست بر عموم مردم در امور دين و دنيا به طريق خلافت پيغمبر است.» (3)
قاضى روزبهان نيز مى گويد: «در نزد اشاعره، امامت همان خلافت رسول اللَّه(ص) در برپايى دين و حفظ حوزه ملت اسلام است. به طورى كه متابعت او بر جميع امت واجب است.» (4)
آيا امام و امامتى با اين ويژگى ها كه رياست عامه مسلمين را به عهده داشته باشد و اطاعتش بر همه واجب و در هر زمانى فقط يك نفر اين مسئوليت را بر عهده داشته باشد، و جميع صفات حميده و اخلاق پسنديده، علم، زهد، تقوى و شجاعت را دارا باشد و علاوه بر اين، هم معصوم و هم به وسيله رسول اللَّه منصوب پروردگار باشد به طورى كه عدم شناختش مردن به سبك جاهليت مى باشد، نبايد جزو اصول دين باشد؟!! آيا تمام انحرافاتى كه در امت واقع شد، حول مسأله امامت نبود؟!
شيعه اصول دين را سه تا مى داند توحيد و نبوت و معاد. به همين دليل اهل سنت را كه به مسأله امامت و بعضى از آنان به عدل اعتقادى ندارند مسلمان مى داند. امامت و عدل را جزو اصول مذهب مى داند يعنى منكران امامت انتصابى از سوى پيامبر خدا و عدل الهى را در زمره شيعه نمى داند.
منكرين ولايت اميرالمؤمنين و اهل بيت از حقيقت دين و مرحله كمال آن أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ و تمام آن أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي محروم هستند.
پی نوشت:
1-( مسند احمد، ج ۴، ص ۹۶؛ مجمع الزوايد، ج ۵، ص ۲۱۸؛ شبهاى پيشاور، ص ۲۷۹ «مَنْ مَاتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً». )
2-(الصوارم المهرقة، ص ۲۶۳؛ شبهاى پيشاور، ص ۲۷۹ «إن الإمامة من أعظم مسائل اصول الدين التي مخالفتها توجب الكفر و البدعة» )
3-(مجمع الفائدة، ج ۳، ص ۲۱۵؛ شبهاى پيشاور، ص ۲۷۹ «و هي رئاسة عامّة في أمور الدين والدنيا خلافةعن النبي صلى الله عليه و آله»)
4-(شبهاى پيشاور، ص ۲۷۹ «الإمامة عند الأشاعرة هي خلافة الرسول في إقامة الدين و حفظ حوزة الملّة بحيث يجب اتباعه على كافة الأمة».)
5-(پاسخ به شبهات در شبهاى پيشاور، ص ۷۳ .)
منبع:افکار نیوز
