
عقیق: آیت الله جوادی آملی در کتاب "حماسه و عرفان" می آورد: مردي خدمت امام 
حسين(ع) آمد و گفت: مي خواهم گناه نكنم ولي نمي توانم. موعظه اي كن(تا مانع
 صدور گناه از من شود). امام(ع) فرمود: پنج كار را بكن و آن گاه هر چه 
خواستي گناه كن(وگرنه دست از گناه بكش)؛ جاء رجل إلي الحسين(ع) وقال: أنا 
رجلٌ عاصٍ ولا أصبر عن المعصية، فعِظْنى بموعظةٍ فقال(ع): «إفعل خمسة أشياء
 واذْنب ما شئت».
	1 ـ روزي خدا را نخور و هر چه خواستي گناه كن.
	2 ـ از ولايت خدا خارج شو و هر چه خواستي گناه كن.
	3 ـ جايي پيدا كن كه خدا تو را نبيند و هر چه خواستي گناه كن.
	4 ـ آن گاه كه ملك الموت براي قبض روح تو مي آيد اگر توانايي دفع او را 
داري و مي تواني از دست وي نجات پيدا كني، هر چه مي خواهي گناه كن.
	5 ـ وقتي مأمور جهنم خواست تو را وارد جهنم كند اگر مي تواني داخل نشو و هر چه مي خواهي گناه كن.
	ريشه قرآني حديث آن است كه قرآن كريم نيز از همين عامل به عنوان يكي از 
اهرمهاي تربيتي استفاده كرده است: ﴿قل اعْملوا فسيري الله عملَكم ورسولُه 
والمؤمنون وستردّون إلي عالم الغيب والشهادة فينبّئكم بما كنتم تعْملون﴾؛ 
پيامبرا به آنها بگو: هر كار خواستيد، بكنيد ولي توجه داشته باشيد كه در 
محضر و منظر خدا، رسول خدا و انسانهاي كامل كه مصداق بارز آن ائمهٴاطهار(ع)
 هستند قرار داريد و به زودي به عالم غيب و شهادت برمي گرديد و به شما خبر 
مي دهد كه چه كارهايي كرديد.
منبع:مهر
211008