۰۶ آذر ۱۴۰۳ ۲۵ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۱۹ : ۱۵
عقیق: امام باقر(ع) از خاطرات دوران کودکی اش با جد بزرگوارش حسین بن علی(ع) یاد کرده است.
در
این باره زُراره، از یاران امام پنجم (ع) میگوید: به امام باقر(ع) عرض کردم: «آیا شما امام حسین(ع) را درک کرده اید؟»
حضرت فرمود: «آری، به یاد دارم در مسجد الحرام با او بودم که ناگهان در
مسجد سیل آمد. مردم روی مقام ابراهیم می ایستادند. برخی از مردم نیز از
مسجد بیرون می رفتند و می گفتند: «مقام را آب برد» و بعضی میگفتند: «مقام،
به جای خود است» امام حسین(ع) به من فرمود: «اینها چه میکنند؟»
گفتم: «می ترسند سیل مقام را ببرد». فرمود: با صدای بلند بگو: خداوند، مقام
را نشانه قرار داده است و از بین نخواهد رفت». پس مردم آرام شدند.
طبق نقل منابع تاریخی امام محمد باقر(ع) در کربلا حضور داشته و سن آن حضرت در آن زمان چهار سال بوده است. (1)
دربرخی
منابع تاریخی آمده است که امام باقر(ع) فرمودند: هنگامی که
نیایم حسین(ع) به شهادت رسید من چهارساله بودم و جریان شهادت آن
حضرت وآنچه در آن روز بر ما گذشت همه را به یاد دارم.
امام باقر(ع) به
منظور بزرگداشت حاثه کربلا برای امام حسین(ع) اقامه عزا می کرد و به
شیعیان دستور می-داد، برای آن حضرت عزاداری کنند. علقمه حضرمی نقل می کند:
«... ثُمَّ لْیَنْدُبِ الْحُسَیْنَ ع وَ یَبْکِیهِ وَ یَأْمُرُ مَنْ فِی
دَارِهِ بِالْبُکَاءِ عَلَیْهِ وَ یُقِیمُ فِی دَارِهِ مُصِیبَتَهُ
بِإِظْهَارِ الْجَزَعِ عَلَیْهِ وَ یَتَلَاقَوْنَ بِالْبُکَاءِ بَعْضُهُمْ
بَعْضاً بِمُصَابِ الْحُسَیْن ...» امام باقر(ع) در روز عاشورا برای امام
حسین(ع) در خانه اش اقامه عزا می کرد. «امام باقر(ع) بر امام حسین(ع) می
گریست و به افرادی که در خانه بودند و از آنان تقیه نمی کرد، می فرمود: بر
آن حضرت سوگواری کنند ... و به آنان می فرمود: در مصیبت امام حسین(ع) به
یکدیگر تسلیت بگوئید. (3)