عقیق:یکی
از شبهاتی که در مساله غدیر خم و ولایت حضرت امیر(ع) بیان می شود، این است
که چرا پیامبر (ص) مساله مهم امامت امیرالمومنین (ع) را در صحرای عرفات که
همه مسلمانان تجمع کرده بودند، مطرح نکردند و طرح آن را به سرزمین غدیر خم
در جایی که عده ای از مسلمانان از کاروان جلو افتاده یا عقب مانده بودند،
مطرح کردند؟ آیا بهتر نبود این مساله در صحرای عرفات جایی که همه مسلمانان
در زمانی مشخص کنار هم حضور داشته و کسی عقب یا جلو نیفتاده بود، بیان می
شد؟ وی تاکید کرد: بنابراین به
دستور خدا این حرکت در غدیر خم اتفاق افتاد تا حادثه غدیر بدون تحریف بماند
و کسی نتواند آن را زیر سوال ببرد همان طور که اهل سنت خبر غدیر خم را در
کتب متقن خود روایت کرده اند. البته این دلیل ظاهری قضیه است و دلیل باطنی و
عرفانی و تکوینی این رویداد بر ما پوشیده است و تنها رسول خدا (ص) و
پروردگار از این فعل باطنی پیامبر(ص) باخبر هستند.
این گزارش می
افزاید: محمدصادق کوشکی، عضو هئیت علمی دانشگاه تهران، مدرس علوم سیاسی و
کارشناس فرهنگی نیز در این باره گفت: اجتماع در عرفات هدف اصلی و ذاتی دارد
و کسانی که این مکان جمع می شوند، فلسفه تجمع آنها برای بجا آوردن مناسک
حج با وقوف در عرفات است.
وی تاکید کرد: اما اینکه پیامبر (ص) در جای دیگری امر به توقف مسلمانان می کنند، برای این است که یادآوری کنند ما اینجا (غدیر خم) تنها برای یک امر و رویداد تجمع کرده ایم که حاشیه ای نیست و آن اعلام امامت و ولایت حضرت علی (ع) است. بنابراین اگر این امر در عرفات، منی یا محل دیگری از حج انجام می شد، ولایت حضرت (ع) به مساله ای حاشیه ای، تبدیل می شد چرا که در حج، اولویت با به جای آوردن مناسک و اعمال است. لذا مهم ترین فلسفه تجمع در غدیر خم، مساله مهم اعلام ولایت علی (ع) است که بر پایه اصل بود نه حاشیه و این موضوع خود محوریت بحث و اساسی بودن آن را می رساند.
منبع: شبستان
211008
