۰۴ آذر ۱۴۰۳ ۲۳ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۲۷ : ۱۸
عقیق:غلامرضا سازگار، مداح و شاعر پیشکسوت اهل بیت(ع)، در گفتوگویی با اشاره به دعای عرفه و شهادت حضرت مسلم ابن عقیل(ع) گفت: دعای عرفه امام حسین(ع) تماماً نمود عرفانی حرکت حضرت ابا عبدالله(ع) است که از زبان خود ایشان روایت شده است. چرایی قیام و تغییر حرکت امام(ع) از مکه به سمت کربلا را باید در سخنان ایشان جست و با استفاده از کلام ایشان به شعر آیینی روح معرفتی بخشید.
وی با بیان اینکه شاعرانی که میخواهند در رثای اهل بیت(ع) و به ویژه واقعه عاشورا سخن بگویند، باید کلام معصوم(ع) را سرلوحه کار خود قرار دهند، ادامه داد: روز عرفه مصادف است با وقایع و منظرهای مختلفی که برای امام(ع) و یارانشان رخ میدهد. از جمله این موارد میتوان به بعد داستانی، بعد حماسی، چرایی این رخدادها، صحرای عرفات در آن زمان و مهمتر از همه شهادت حضرت مسلم ابن عقیل(ع) اشاره کرد.
سازگار افزود: مهمترین ویژگی مسلم(ع) که سبب شد تا ایشان تا پای جان پای سخنان خود بایستند و شهید شوند، ولایتپذیریشان بود. این را میتوان از کلام امام(ع) و نظر ایشان درباره مسلم(ع) شناخت و پی برد. امام حسین(ع) درباره مسلم(ع)، زمانی که ایشان را به سمت کوفه گسیل میکند، میفرمایند: «من به سوی شما کسی را فرستادم که ثقه من است، سخن او سخن من است.» علاوه بر این، در وقایع تاریخی که از نحوه شهادت و حضور ایشان در کوفه روایت شده نیز میتوان این رویکرد را دید. در تاریخ نقل است که مسلم(ع) اینقدر پایبند حسین(ع) که در کاخ کوفه به او گفته شد که به عبیدالله سلام کن، گفت من تنها یک امیر دارم. این در حالی بود که جان او در کف دست دشمنان بود.
وی با بیان اینکه ارادت مسلم به امر ولایت و امام حسین(ع) تا لحظات پایانی زندگی او مشهود و مشخص بود، ادامه داد: اگر شعرا بخواهند ولایتپذیری را در سرودههایی که در سوگ یاران امام(ع) به ویژه مصیبت مسلم(ع) نشان دهند، باید به زندگی این بزرگواران رجوع کنند. مهمترین ویژگی مسلم ولایتپذیری و فرمانبرداری او از امام زمانش بود. شاعر امروز باید این موضوعات را مد نظر قرار دهد و با آمیختن وجه عرفانی عاشورا و کربلا، طعام طیبی را برای مخاطب خود فراهم کند.
سازگار در ادامه یادآور شد: در کنار شاعران، مداحان نیز باید از این رویه پیروی کرده و با انتخاب شعر عمیق وجه عرفانی و معرفتی عاشورا را از نظر خود دور نکنند. متأسفانه در سالهای اخیر برخی از هیئتهای مذهبی محدود به «حسین، حسین» شده بدون اینکه معرفتی را به مخاطب خود برساند.
منبع:تسنیم
211008