ریزه کاری‌های زندگی مشترک از نگاه رهبر انقلاب

عقیق: این کتاب گزیده‌ای از رهنمودهای مقام معظم رهبری به زوج‌های جوان است. این کتاب با دستخطی از معظم له خطاب به جوانان عزیز درباره پیوند مبارک دل‌ها و جسم‌ها شروع می‌شود و پس از آن ناشر در سخنان کوتاهی از اهمیت انتشار این کتاب گفته است.

 

سپس این کتاب پس از دیباچه شامل 4 کلام و 7 رهنمود می‌شود. کلام اول تا چهارم این کتاب چنین است: ازدواج ناموس طبیعت، دستور شریعت، کانون گرم خانواده، غروب عشق و قحطی عاطفه در غرب، حقوق متقابل زن و شوهر.

 

کلام‌های کتاب در واقع ره توشه نظری ازدواج و بنیان خانواده به حساب می‌آیند و در کلام‌ها با دانستی‌های ضروری درباره ازدواج و خانواده آشنا می‌شویم و رهنمودها هم مهارت‌های زندگی شیرین را در پرتو آموزه‌های اسلامی می‌آموزد.

 

رهنمودهای مقام معظم رهبری که در هفت بخش به زوج‌های جوان در این کتاب سامان داده شده است، نیز به شرح زیر است: همسفر تا بهشت، بالاتر از واقعیت، هنر تقسیم کار، سازش و سازگاری، زندگی شیرین، هشدارها و یادآوری ها و آسان گیری.

 

سخن آخر این کتاب نیز «جلسه عقد به پایان می‌رسد!» است.

 

این کتاب که به همت محمدجواد حاج علی اکبری گردآوری و تدوین شده است، مقدمه‌ای هم به قلم این نویسنده دارد که درباره محتوای کتاب توضیح داده است. حاج علی اکبری در ابتدا خاطرنشان کرده است که این مجموعه شامل سخنان رهبر عالی قدر در جلسات عقد در یک دهه گذشته است که ایشان اسرار کامیابی در زندگی مشترک را صمیمانه به عروس و دامادهای جوان تذکر داده‌اند.

 

در ابتدای هر بخش نیز فراهم آورنده کتاب با اشاره‌ای که نوشته است که به انتقال بیشتر مفهوم‌های آمده در کتاب کمک کند. مخاطب این کتاب بیشتر جوان‌ترها و زوج‌های جوان هستند اما بخش مهمی از رهنمودهای رهبر انقلاب در این کتاب خطاب به بزرگترها و پدر و مادرهای جوان‌ترها است که به استحکام زندگیشان کمک کنند. در ادامه با هم مروری داریم بر محتوای کتاب و رهنمودهای معظم له برای زندگی‌های شیرین‌تر و محکم‌تر.

 

 

جوان‌ها در سنین مناسب، وقتی از دوران جوانی خارج نشده‌اند ، در همان حال گرمی و شور و شوق باید ازدواج کنند. این برخلاف برداشت و تلقی خیلی از افراد است که خیال می‌کنند ازدواج‌های دوران جوانی، ازدواج‌های زودرس است و ماندگار نیست. درست برعکس است، این طور نیست. اگر درست صورت بگیرد، ازدواج‌های بسیار ماندگار و خوبی هم خواهد بود و زن و شوهر در چنین خانواده‌ای کاملا با هم صمیمی خواهند بود.

 

 

این مرحله از زندگی را که وارد زندگی مزدوج می‌شوید و تشکیل خانواده می‌دهید یکی از نعمت‌های بزرگ الهی به حساب بیاورید و آن را شکر بگزارید. همه آنچه که ما داریم از خداست و ما بنا من نعمة فمن الله اما توجه به این نعمت خیلی اهمیت دارد. خیلی از نعم را انسان توجه ندارد. بعضی‌ها ازدواج می‌کنند همه نوع خوبی هم گیرشان می‌آید، زندگی شیرین و خوبی را هم می‌گذرانند ولی نمی‌فهمند که این چه نعمت بزرگی است، چه حادثه تعیین کننده و مهمی در زندگی است. وقتی نفهمیدند، شکر آن را هم به جا نمی‌آورند و از رحمت الهی که با شکر متوجه انسان می‌شود، محروم می‌مانند.

 

 

از هرچیری که محیط خانواده را متشنج و دچار افسردگی  و هیجان‌های بی‌مورد نماید، اجتناب کنید. هم زن و هم مرد بنا را بر سازش و همزیستی و همراهی بگذارند. آنچه در خانواده خیرات وجود دارد، مال زن و شوهر است و در نهایت مال فرزندان است، مال یک طرف نیست. اگر خدای ناکرده در خانواده بی محبتی و عدم اطمینان و صمیمیت باشد، رنجش مال هر دو طرف است.

 

در استحکام بنیان خانواده خود زن و شوهر بیشترین نقش را دارند. با گذشت خودشان، با همکاری خود، با مهربانی و محبت و اخلاق خوب خودشان می‌توانند این بنا را ماندگار و این سازگاری را همیشگی بکنند.

 

 

در روایات داریم المراة ریحانه، زن گل است. حالا شما ببینید اگر مردی با یک گل با خشونت و بی‌اعتنایی رفتار کند و پاس گل بودن او را ندارد، چه قدر ظالم و بد است. مثل تحمیل کردن، زیاده روی کردن، زیاده خواهی کردن مردها از زنها، توقعات بی‌جا و زیادی

 

المراة ریحانه و لیست بقهرمانه. قهرمان یعنی همین کارپرداز امور زندگی... این زن کارپرداز شما نیست که همه کارهای زندگیتان را روی دوش او بگذارید و بعد هم از او مواخذه کنید. نه! این یک گلی است در دست شما... حتی اگر دانشمند یا سیاستمدار باشد، در بحث معاشرت خانوادگی او گل است.

 

 

این طور هم نیست که بگوییم همه جا خانم باید از آقا تبعیت کند؛ نخیر. چنین چیزی نه در اسلام داریم و نه در شرع. الرجال قوامون علی النساء معنایش این نیست که زن بایست در همه امور تابع شوهر باشد. نه! یا مثل برخی از این اروپا ندیده‌های بدتر از اروپا و مقلد اروپا، بگوییم زن بایستی همه کاره باشد و مرد باید تابع باشد. نه این هم غلط است. بالاخره دو تا شریک و دو تا رفیق هستید. یک جا مرد کوتاه بیابد، یک جا زن کوتاه بیاد. یکی این جا از سلیقه و خواست خود بگذرد، دیگری در جای دیگر تا بتوانید با یکدیگر زندگی کنید.

 

 

غمخوار هم باشید....کمک واقعی این است که دو نفر غمها را از دل هم بر طرف کنند. هر کسی در دوره زندگیش گرفتاری و مشکل و غمی پیدا می‌کند و ممکن است دچار ابهام و تردید شود. آن دیگری در چنین موقعیتی باید به کمک همسرش بشتابد و به او کمک کند. غم را از دل او بر دارد .او را راهنمایی کند و اشتباه و خطای او را بر طرف کند.