عقیق: هر وقت احساس می کنم که باتری‌ام ضعیف شده خدمت ایشان می‌روم، با اینکه نمی‌توانند صحبت کنند ولی همین که کنارشان می‌نشینم و روضه می‌خوانیم و حاج آقا گریه می‌کنند آدم را شارژ می‌کند. این را محمدحسین پویانفر سال‌ها پیش درباره استادش حاج حجت کسری گفته بود.در تهران و به خصوص شمیران پرآوازه بود.
از حجت کسری می‌گویم پیرغلامی که در ۱۷ سال پایانی عمرش کلامی جز «یاعلی» نمی‌گفت و همه حرف‌هایش در همین یک واژه خلاصه می‌شد.
حاج حجت کسری اصالتاً شمیرانی بود و همان حوالی نیز زندگی می‌کرد. در یک‌خانه قدیمی، اما باصفا که درودیوار آن، نشان از سادگی و بی‌آلایشی خانواده داشت و هنوز هم بعد از گذشت سال‌ها به همان شکل باقی‌مانده است.
در ۱۰ سالگی ردای مداحی به تن کرد
حاج حجت کسری فخرالذاکرین، لقب داشت. سالیان بسیاری در هیأت‌های قدیمی شمیران با نوحه‌خوانی و قصیده‌سرایی دل‌های عاشقان حسین(ع) را روانه کربلا کرده بود.
او روضه‌خوانی برای اهل‌بیت(ع) را از ۸ سالگی و در روضه‌های خانگی شروع کرد. در ۱۰ سالگی از سوی جامعه مداحان شمیرانات ردای مداحی را به تن کرد و همزمان در محضر استادانی از جمله مرحوم عرفانی، مؤسس هیأت احباب‌الحجه شمیرانات شاگردی کرد.
نام حجت کسری با مبارزات انقلابی او گره خورده است. مرحوم حجت کسری درباره دوران قبل از انقلاب اسلامی نقل کرده است: «بعد از سربازی در قلهک کتابفروشی داشتم. به دلیل فروش کتاب‌های مذهبی و رساله احکام، چندین بار از سوی ساواک تهدید شدم. مأموران ساواک کتاب‌ها را جمع می‌کردند و اجازه فروش نمی‌دادند. اما این مسائل باعث نشد تا از ادامه مبارزات دست بردارم. در مساجد و مجالس مذهبی شعرهای انقلابی را می‌خواندم. عمده مجالسی که حضور داشتم در مساجد همت تجریش، امامزاده قاسم(ع) شمیران و چیذر بود. این مساجد اجازه می‌دادند نوحه‌های انقلابی را بخوانیم».
مرتضی خالویی از مداحان شمیران می‌گوید: حاج آقا، پیش از انقلاب از جمله کسانی بود که اشعار انتقادی بر علیه رژیم طاغوت می‌خواند و بارها نیز از سوی ساواک دستگیر شده بود و چندین‌بار مردم او را از دست ماموران حکومتی فراری داده بودند.
با همه مردم به‌خوبی رفتار می‌کرد
اخلاق و مردمداری او موجب گرایش جوانان به سمت او برای شرکت در مجالس روضه‌خوانی و آموزش مداحی بود. فعالیت‌های انقلابی کسری و حضور در جبهه‌ها در طول ۸ سال جنگ تحمیلی چهره‌ای متفاوت از او نزد دوستدارانش ساخت.
همسر حاج حجت کسری می‌گوید: او در هر شرایطی، بسیار خوش‌رو و خوش‌اخلاق بود. با همه مردم به‌خوبی رفتار می‌کرد و تمام تلاشش این بود که کسی را از خود نرنجاند. با هرکس مطابق با سن و سالش رفتار می‌کرد. با بچه‌ها بچه می‌شد، با بزرگ‌ترها بزرگ و با پیرها، پیر. واقعاً مردمداری حاج‌آقا بسیار زبانزد بود و همین هم به او حرمت می‌بخشید، به‌طوری‌که وقتی بیمار شد، خانه ما معمولاً خالی از مهمان نبود و جمعیت زیادی برای عیادتش می‌آمدند و می‌رفتند. حتی خیلی‌ها می‌آمدند و می‌گفتند که حاج‌آقا فلان کار خیر را برایشان انجام داده و ما تازه از کارهای خیرشان خبردار می‌شدیم.
بدون چشم‌داشت نسل جوان مداحی را تربیت کرد
مصطفی مشایخی از مداحان قدیمی شمیران هم بذله‌گویی و مردمداری را از خصوصیات حجت کسری عنوان می‌کند: «من همیشه به مداحان می‌گویم پیغمبر(ص) بهترین عطر را می‌خریدند و تمیز و آراسته بودند. ذاکر اهل‌بیت(ع) هم باید به آراستگی اهمیت دهد.
حجت کسری تمیز و آراسته بود، جوان‌ها را دور خود جمع می‌کرد و برای آنها جلسه قرآن برپا می‌کرد. حتی زمانی که در کمیته انقلاب اسلامی و در سعدآباد فعالیت می‌کرد، به جوان‌ها قرآن آموزش می‌داد. عاشق مداحی بود و بدون اینکه توقع مادی داشته باشد وقت بسیاری برای تربیت نسل جوان می‌گذاشت».
جرقه مداحی محمدحسین پویانفر
یکی از شاگردان حاج حجت کسری، محمدحسین پویانفر مداح سرشناس این روزهای شمیران است. او می‌گوید: «سال ۱۳۷۷ به یک جلسه سمنو پزان که در محلات شمیران خیلی رسم است رفته بودم و آنجا حاج آقا حجت کسری را دیدم. خب از کودکی به همراه پدرم به مجالس ایشان می رفتم. خاطره بادام هایی که ایشان به بچه ها می دادند در ذهنم مانده بود. آقا حجت قرآن خواندن من را دیده بود و آن شب به من گفتند که چرا مداحی نمی کنی؟ گفتم که حاج آقا من اهل مداحی نیستم، گفت خدا پدرت را بیامرزد که آن موقع به من می گفت که این باید مداح شود. همانجا یکی از رفقا را صدا زد و گفت محمد حسین را فردا صبح بیاور خانه ما. (در ماه صفر جمعه ها صبح کلاس داشتند) من هم صبح زود رفتم منزل ایشان. تا نزدیکی فاطمیه به این کلاس می رفتم و تقریبا دو ماهی شد که فقط می رفتم و نگاه می کردم».
پویانفر درباره روش آموزش مرحوم کسری هم می‌گوید: «استاد کسری به شعر حفظ کردن خیلی تأکید داشتند و در کلاس اشعاری را تایپ شده به بچه ها می دادند که حفظ کنند و جلسه بعد بخوانند. یک بار که یکی از این اشعار را حفظ کرده بودیم، حاج آقا به من گفتند که بلند شو بخوان، گفتم حاج آقا بلد نیستم بخوانم که ایشان چند بار تأکید کردند بخوان، خیلی اضطراب داشتم چون بار اول بود. شروع کردم به خواندن و به بیت سوم یا چهارم که رسیدم گفتند بس است. من در عالم نوجوانی پیش خودم گفتم چقدر بد خواندم که ایشان با این همه صبوری گفتند نخوان. اما بعد از آن، ایشان به دوستانی که دور نشسته بودند گفتند که سینه بزنند و به من گفتند همین شعر را واحد بخوان. جرقه مداحی زمانی زده شد ».
روضه‌خوان باید قرآن را صحیح بخواند
محمد ابراهیم دشتی هم از شاگردان مرحوم حجت کسری است که می‌گوید: وقتی ۱۶ ساله بودم آوازه کلاس‌های آموزش مداحی حجت کسری را شنیده بودم. حجت کسری همان روز اول به من گفت: در کلاس‌ها شرکت کن و فعلاً هم جایی نخوان. من هم که از بچگی به اهل‌بیت(ع) ارادت داشتم قبول کردم. چندین جلسه در کلاس‌ها شرکت کردم. او به هر شاگردی با توجه به استعدادی که داشت، آموزش‌های متفاوت می‌داد. اما همه باید روانخوانی قرآن را می‌دانستند. می‌گفت: روضه‌خوان باید قرآن را صحیح بخواند.
باور روضه‌خوان را بالا می‌برد
سال ۱۳۶۰ و پس از وفات حاج ناظم قنات‌آبادی از مداحان با اخلاص اباعبدالله الحسین(ع)؛ حاج حجت تصمیم گرفت جلسه آموزش مداحی را در تهران و در منطقه شمیران برگزار کند.
پویانفر می‌گوید: ابتدای کار که رفتیم پیششان بیشتر تاکیدشان بر حفظ کردن غزل بود. سال آخر کلاس هم بیشتر مقتل می گفتند. روی مقتل مسلط بودند و خیلی کتاب مقتل دارند، مقاتلی دارند که اصلاً پیدا نمی شود. ایشان درباره ظواهر مداح، این که مداح کجا برود، چه بپوشد و... هم هر هفته صحبت می کردند و یک چیزی که خیلی تلاش می کردند جا بیاندازند، بالا بردن باور روضه خوان بود.
حجت کسری ۲۹ شهریورماه سال ۱۴۰۰ درگذشت. پیکر او در مراسم باشکوهی تشییع شد. بر پیکر این پیرغلام اهل بیت(ع) آیت الله سید اصغر هاشمی علیا موسس و تولیت حوزه علمیه چیذر نماز خواند و در نهایت براساس وصیتش در چیذر و در آستان مقدس امامزاده اسماعیل(ع) به خاک سپرده شد.او را به فاتحه‌ای مهمان کنید.
تعداد بازدید : 0
منبع:فارس