این مداح هم پاکت نمی‌گرفت، هم به هیأت‌ها پول می‌داد

عقیق: امروز ۱۸ شهریورماه سالروز درگذشت مداحی است که از دل‌سوختگان حضرت رقیه (س) بود. از حسن جمالی می‌گویم که در راه بازگشت از یک مجلس روضه بر اثر تصادف جان به جان آفرین تقدیم کرد.

سفر بی‌بازگشت

محرم و صفر کارش سفر به اقصی نقاط ایران، کاشان، تهران، قم و ... تا بی‌هیچ چشم‌داشت و دریافت وجهی، مخلصانه روضه اباعبدالله الحسین (ع) را بخواند. در سال ۱۴۰۰ هم به رسم همیشه رفت اما بازنگشت.

او شامگاه ۱۸ مهر پس از روضه‌خوانی در جاده راوند کاشان براثر سانحه رانندگی دارفانی را وداع گفت. دوستانش می‌گویند به آرزویش رسید، چه سعادتی نصیبش شد که شب شهادت خانم رقیه (س) که برایش با سوز و آه و اشک روضه می‌خواند پرکشید.

دنبال اسم و شهرت نبود

 حسن جمالی حدود ۲۵ سال پیش به دلیل ارادتش به امام رضا (ع) از تهران راهی مشهد شد. او به دنبال نام و رسم و شهرت نبود. مودب و با اخلاق بود. مرحوم جمالی از آن دسته مداحانی بود که علم حدیث و تاریخ می‌دانست و برای ترویج و تبلیغ اسلام ناب محمدی از هیچ کوششی دریغ نداشت.

مداحی که تعداد مستمع برایش اهمیت نداشت

 

حاج احمد واعظی از مداحان مشهور مشهد درباره او می‌گوید: گویی نوکری آقا در خون و پوست و دلش جریان داشت و با آن زاده شده بود. مرحوم جمالی در کارش مخلص و بی‌حاشیه بود و به کارش ایمان داشت. یکی از ویژگی‌های ارزشمند او علاقه شدید جوانان به روضه‌خوانی‌های او بود. او بسیار خوش‌مشرب بود و همه تلاشش این بود که جوانان را با روضه‌خوانی‌هایش آگاه کند.برای حسن جمالی فرقی نمی‌کرد که در شمال تهران مداحی کند یا در جنوب تهران، برایش تفاوتی نداشت ۱۰‌نفر شنونده‌اش باشند یا هزار نفر؛ او مداحی را وظیفه خود می‎‌دانست. همه زندگی او حضرت رقیه (س) بود و درگذشتش هم مصادف شد با شهادت این بانوی بزرگوار.