عقیق:حجت الاسلام قمی رییس سازمان تبلیغات اسلامی درباره آیین مسلمیه یادداشتی منتشر کرد.
متن یادداشت بدین شرح است:
بسمالله الرّحمن الرّحیم
مسلمیه تنها یک آیین سوگ نیست؛ تجلّی ایستادگی بر سر راه تبیین است. آیینی دیرپا و ریشهدار که بیش از یک قرن، دلهای مؤمنان را در جوار مرقد حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) ـ آن سفیر روشنای هدایت ـ گرد هم آورده است؛ نه صرفاً برای سوگواری، بلکه برای بازخوانی راهی که به بهای جان، بیداری به همراه آورد. اصالت این مراسم در سنّتگرایی آگاهانه و پایبندی به روح ناب عزاداری حسینی نهفته است؛ و همین، یکی از رازهای ماندگاری آن در دل مردم تهران و ری بوده است.
شعار مسلمیه امسال، «سفیر حسینی، قیام خمینی»، تنها یک عنوان نیست؛ نمادی است از باوری ریشهدار به مسیری ممتد در تاریخ: راهی که از وفاداری مسلمبنعقیل(ع) در میانهٔ بحران آغاز شد، به قیام عاشورا رسید، و با بانگ بیدارباش امام خمینی(ره) ادامه یافت؛ راهی که امروز در میدان تبیین، با ایستادگی مؤمنان امتداد یافته است. فرصت حضور در این مسیر همچنان باقی است؛ برای هر آنکه بخواهد سهمی در رساندن پیام حق داشته باشد، حتّی اگر تنها بایستد. جناب مسلمبنعقیل(ع)، به کوفه آمد نه برای سازش یا مصالحه، بلکه برای سنجیدن دلهای بیدار و ابلاغ حقیقت، در هنگامهای که گوشها بسته و دلها بیتفاوت بودند.
کوفه تنها نام یک شهر تاریخی نیست؛ کوفه، تمثیلی است از وضعیتی که در آن، ابهام، وارونگی حقیقت و بیتفاوتی خواص، سفیر حق را در تردیدها رها و شهید میکند. امروز نیز با وضعیتی مشابه مواجهایم؛ در دوران هجمهها و تشویشهای فکری، وظیفهٔ مبلّغان و فرهیختگان، پرهیز از هیاهو و تمسّک به تبیینِ روشنگرانه و صادقانه است. در این مسیر، هیئتها نهتنها میراثداران شور حسینی، بلکه یکی از پایگاههای اصلی جهاد تبییناند. هیئتی با ستونهای استوار ایمان و آگاهی انقلابی، هم حافظ شعور عاشورایی است، هم پناهگاه اندیشههای نسل امروز و فردا. مسلم، پیام را بر پایهٔ تکلیف ادا کرد، نه خوشایند کوفیان؛ لذا کوفه، پیش از آنکه جسم او را از بین ببرد، اندیشهاش را از میان برداشت.
جناب مسلم، شهید مظلوم راه تبیین است؛ و امروز بر دوش ماست که به فرمان و دعوت رهبر معظّم انقلاب، مسلمیه را درگاه بازخوانی این مأموریت تاریخی بدانیم؛ مأموریتی برخاسته از مکتب حسینی. از دل آیین مسلمیه باید صدای دعوت به تبیین برخیزد؛ بانگی که ذهن، دل و جان هر آزادهای را به میدان تبیین فرا بخواند.
در پایان، درود و سپاس به همهٔ آنانی که چراغ این سنّت روشن و بیدار را از نسلی به نسل دیگر رساندند؛ آنان که با همّت و اخلاص، صحنه را زنده نگه داشتهاند و سهم خالصانهای در مسیر تبیین ایفا کردهاند.