پایگاه اطلاع رسانی هیات‌ها و محافل مذهبی
۱۱:۵۱

۱۴۰۴/۰۲/۳۱

کرامتی از آیت‌الله بهجت در شب‌های عبادت

در میان اوراق زرین زندگی عالمان دین، داستان‌هایی از کرامات و عنایات الهی به چشم می‌خورد که نه تنها موجب شگفتی است، بلکه نشان از عمق بندگی و تقوای این بزرگواران دارد. حکایت زیر، روایتی است از آیت‌الله بهجت در شبستانی تاریک، که نوری الهی مسیرش را روشن ساخت.
کد خبر : ۱۳۳۳۱۴

عقیق: کتاب «داستان‌هایی از علما» به قلم علیرضا خاتمی شامل ماجراها و نکته‌های آموزنده از زندگی علما و دانشمندان دینی است که در شماره‌های گوناگون تقدیم شما فرهیختگان می‌شود.

 

نوری در ظلمت

آیت اللّه حاج شیخ عبّاس قوچانی، وصیّ مرحوم آیة اللّه حاج میرزا علی آقای قاضی (ره) می گوید:

آیت اللّه العظمی حاج شیخ محمّد تقی بهجت فومنی (دامت برکاته) در دورانی که در عتبات حضور داشتند بسیار به مسجد مقدّس سهله می رفتند و شبها تا به صبح بیتوته می نمودند و در حال تهجّد و عبادت بسر می بردند.

یک شب که بسیار تاریک بود و چراغی هم در مسجد روشن نبود در میانه شب احتیاج به تجدید وضو پیدا کردند و به این جهت به ناچار از مسجد خارج شده و به سمت محلّ وضوخانه که در قسمت شرقی بیرون مسجد قرار داشت حرکت کردند؛ در بین راه مختصر خوفی به جهت ظلمت محض و تنهایی در ایشان پیدا می شود. به مجرّد این خوف، یک مرتبه نوری همچون چراغ در پیشاپیش ایشان پدیدار شد که با ایشان حرکت می کرد.

آقا با این نور به محلّ وضوخانه رفتند، تطهیر کرده و وضو گرفتند و سپس به جای خود یعنی مسجد سهله حرکت کردند و در همه این احوال آن نور در برابرشان قرار داشت . همین که وارد مسجد شدند آن نور نیز از بین رفت .

رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله: «فَضلُ العالِمِ عَلَی العابدِ کَفَضْلی عَلی اُمَّتی / فضیلت عالم بر عابد همانند فضیلت من است بر امّتم».

 

منبع:حوزه


گزارش خطا

ارسال نظر
  • پربازدیدها
  • تازه ها