عقیق: آیت‌الله جوادی آملی در شرح این حدیث شریف می‌فرماید: اینكه درباره وجود مبارك ولیعصر(عج) فرمود: «مَنْ ماتَ وَ لَمْ یعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیة»
معنایش این نیست كه اگر كسی امام زمانش را نشناخت و شصت سال یا هفتاد سال زندگی کرد این زندگی او صحیح هست ولی هنگام مرگ مرگش جاهلیت است، این «مات» یعنی «فهو الآن میةٌ» اگر كسی امام زمان را نشناخت مرده است اینكه حیات نیست حیات را در سوره «انفال» فرمود، فرمود می‌خواهید زنده بشوید ببین پیامبر و آلش چه چیزی می‌گویند خب اگر كسی خدایی ناكرده با اینها رابطه نداشت دیگر زنده نیست نه اینكه فعلاً زنده است و بعد از شصت سال می‌میرد.
حضرت امیر (سلام الله علیه) در نهج‌البلاغه می‌فرمایند:آنهایی كه از معارف صحیح محرومند «فهو میةٌ احیا» یعنی در زنده‌ها هستند ولی جنازه_عمودی هستند بعد هم می‌شوند جنازهٴ افقی لذا فرمود: «و الصورة صورة حیوانٍ و القلب قلب حیوانٍ و ذلك میة الاحیا» یعنی به حسب ظاهر در بین زنده ها هست و امّا در واقع مرده است.
اگر مرگ، مرگ جاهلیت است نشان می‌دهد كه حیات،حیات جاهلی است؛چون مرگ، عصاره حیات است وقتی مرگ، مرگ جاهلی بود معلوم می شود حیات، حیات جاهلی است.
