۰۴ آذر ۱۴۰۳ ۲۳ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۲ : ۱۰
عقیق: در ایام بزرگترین گردهمایی فرهنگی کشور، یعنی نمایشگاه کتاب هستیم. روزهایی که فضای شهر تهران، به شکل دیگری است و افراد یکبهیک با حضور در نمایشگاه کتاب، سعی دارند بار دیگر ارتباط خود را با این یار مهربان قوام بخشند. در ادامه سخنان رهبری معظم انقلاب را درباره اهمیت مطالعه و نمایشگاه کتاب میخوانیم.
توقع رهبری از خانوادههای ایرانی
در منزل من، همه افراد، بدون استثنا، هرشب در حال مطالعه خوابشان میبرد. خود من هم همینطورم. نه اینکه حالا وسط مطالعه خوابم ببرد. مطالعه میکنم، تا خوابم میآید، کتاب را میگذارم و میخوابم. همه افراد خانه ما، وقتی میخواهند بخوابند حتماً یک کتاب کنار دستشان است. من فکر میکنم که همه خانوادههای ایرانی باید اینگونه باشند. توقّع من، این است.
خرید کتاب باید جزو مخارج اصلی خانودهها باشد
باید پدرها و مادرها، بچهها را از اوّل با کتاب محشور و مأنوس کنند. حتّی بچههای کوچک باید با کتاب اُنس پیدا کنند. باید خریدِ کتاب، یکی از مخارج اصلی خانواده محسوب شود. مردم باید بیش از خریدن بعضی از وسایل تزییناتی و تجمّلاتی مثل این لوسترها، میزهای گوناگون، مبلهای مختلف و پرده و... به کتاب اهمیّت بدهند. اوّل کتاب را مثل نان و خوراکی و وسایل معیشتی لازم بخرند، بعد که این تأمین شد به زواید بپردازند. خلاصه، باید با کتاب اُنس پیدا کنند. در غیر این صورت، جامعه ایرانی به هدف و آرزویی که دارد که حقّ او هم هست نخواهد رسید. (۱۳۷۴/۰۲/۲۶)
توصیهای به طلاب
طلبه باید دستش از کتاب رها نشود، کتاب بخواند، همه جورش را بخواند، در دوره جوانی بخواند. این ذخیره حافظه را که بینهایت دارای ظرفیت است، هرچه میتوانید، در دوره جوانی پر کنید. ما هرچه در جوانی در حافظه انباشتیم، امروز موجود است، هرچه در دوران پیری که بنده همین حالا هم با همه گرفتاریها، بیش از جوانها مطالعه میکنم به دست میآوریم، ماندگاری ندارد. الان شما جوانید. این منبع قیمتىِ ارزشمند را از اطلاعات ارزشمند، از آگاهیهای مفید و لازم در زمینههای مختلفی که برای تبلیغ به آنها احتیاج دارید، هرچه میتوانید، انباشته کنید؛ از این استفاده خواهید کرد. (۱۳۹۱/۰۷/۱۹)
به گمان من یکی از بدترین و پرخسارتترین تنبلیها تنبلی در خواندن کتاب است
به کتاب بایستی اهتمام ورزید. اهتمام به کتاب در واقع قوامش به اهتمام به کتابخوانی است. در جامعه باید سنت کتابخوانی رواج پیدا کند. فایده سوادآموزی این است. اثر حرکت و نهضتی که در کشورها برای ریشهکن کردن بیسوادی انجام میگیرد، عبارت است از همین، که بتوانند از این مجموعهی عرضهکننده فکر و ذوق و استعدادِ دیگران استفاده کنند، این بدون کتابخوانی امکانپذیر نیست. به گمان من یکی از بدترین و پرخسارتترین تنبلیها، تنبلی در خواندن کتاب است. هرچه هم انسان به این تنبلی میدان بدهد، بیشتر میشود. کتابخوانی باید در جامعه ترویج شود، و این کار بر عهده همه دستگاههایی است که در این زمینه مسئولند، از مدارس ابتدائی بگیرید - که برنامههایی باید باشد که کودکان ما را از اوان کودکی به خواندن کتاب عادت بدهد، خواندن با تدبر، خواندن با تحقیق و تأمل تا دستگاههای ارتباطجمعی، تا صدا و سیما، تا وسائل تبلیغاتی گوناگون. (۱۳۹۰/۰۴/۲۹)