عقیق: مراسم تشییع مرحوم عباسعلی براتی‌پور شاعر آئینی و انقلابی که روز شنبه یکم اردیبهشت‌ماه در سن ۸۰ سالگی دار فانی را وداع گفت با حضور غلامعلی حدادعادل، محمدرضا سرشار، راضیه تجار، علی داوودی، علیرضا مختارپور، نیکنام حسینی‌پور، رضا اسماعیلی، میثم نیلی، مصطفی رحماندوست، حسین اسرافیلی، محسن پرویز، ناصر فیض، حجت‌الاسلام محمد قمی، محمدرضا شرفی خبوشان، مصطفی محدثی خراسانی، سعید بیابانکی، محمود حبیبی کسبی و جمعی از شاعران و مسئولان فرهنگی کشور در حیاط حوزه هنری برگزار شد.
در ابتدای برنامه سعید بیابانکی شاعر و مجری این برنامه در خصوص مرحوم براتی‌پور بیان کرد: اگر جریان شعر در حوزه هنری با محوریت اوستا شکل گرفته باشد با حضور براتی‌پور هم استمرار پیدا کرده است. مرحوم براتی‌پور ۲۰ سال جلسه شعر چهارشنبه‌های حوزه هنری را مدیریت کرد. براتی‌پور ویژگی ممتازی داشت و آن هم صبر در کنار معلمی بود. بسیاری از شاعرانی که امروز شعر می‌گویند به طور مستقیم و غیر مستقیم با وی ارتباط داشتند.
محسن مؤمنی شریف مدیر سابق حوزه هنری با بیان اینکه مرحوم عباسعلی براتی‌پور شاعری متین و مؤدب بودند گفت: در ۳۵ سالی که وی را می‌شناسم اگر بنا باشد در چند جمله مرحوم براتی‌پور را تعریف کنم باید بگویم وی شخصیتی متین، باوقار، به معنی واقعی کلمه وارسته و عاقل و بسیار متدین و متشرع بودند.
وی در ادامه بیان کرد: وقتی‌هایی که فرصت داده می‌شد تا صحبت کند درس‌هایی برای ما داشتند. تجربه‌های عمیقی در قبل و بعد از انقلاب داشتند و صحنه‌های مختلفی را تجربه کرده بودند و در محافل ادبی تهران افرادی را درک کرده بودند که اشعارشون برای نسل ما افسانه است، افرادی چون مثل خوشدل. براتی‌پور ایران و آمریکا پیش از انقلاب را درک کرده بودند و شخصیتی بودند که وقتی حرف می‌زدند می‌توانستیم روی پندش حساب باز کنیم.
مؤمنی شریف با اشاره به این که بخش قابل توجهی از عمر براتی‌پور بعد از انقلاب در نیروی هوایی جمهوری اسلامی سپری شد گفت: براتی‌پور در کنار سایر فعالیت‌های فنی که داشت در ادب و هنر نیز مشغول بود و در نیروی هوایی هم با بزرگانی چون شهید محمود خضرایی همکاری داشتند که کمی برای ما گمنام هستند. به گمانم معاون این شهید بودند و کمی بعدتر مسئول آموزش زبان نیروی هوایی بودند و در آن موقع هم از فعالیت‌های ادبی و هنری هم غافل نبودند و شعری را که در ابتدای جلسه گروه سرود نیروی هوایی خواندند را مرحوم براتی‌پور سروده بودند که در دیدار امام خمینی (ره) با پرسنل نیروی هوایی خوانده می‌شد. آخرین بار هم در ۱۹ بهمن سال ۶۷ این سرود اجرا شد.
وی در ادامه افزود: مرحوم براتی‌پور در حوزه هنری نیز حقی به گردن ما دارند اگر در یک زمانی خرد ایشان نبود ممکن بود در اثر حادثه‌ای که پیش آمده بود و بعضی از رفقای عزیزمان از حوزه رفته بودند و ممکن بود پرچم ادبیات و هنر در حوزه هنری پائین بیاید ایشان بدون توجه به مسائل حاشیه‌ای به همراه بزرگان دیگر به میدان آمدند تا پرچم را برافراشته نگه داشتند. ما در سفرها دیده بودیم (که همسر استاد که چند سال پیش از دنیا رفته بود) این زن و شوهر بزرگوار چه عشقی به هم داشتند و در همه عرصه‌ها تعادل داشتند و اینگونه نبود که کار در نیروی هوایی و ادب و هنر باعث این شود که از یک حوزه غفلت داشته باشند.
حسین اسرافیل نیز با بیان اینکه مرحوم عباسعلی براتی‌پور در اوایل حوزه هنری به جمع شعرای حوزه پیوستند اظهار داشت: مرحوم براتی‌پور از نیروهایی بودند که در اوایل حوزه به جمع شعرای حوزه پیوستند و شعرای دیگری هم از انجمن شاعرانی آئینی که در منزل محمدعلی مردانی تشکیل می‌شد می‌آمدند و عرضه شعر داشتند. بعد از مرحوم سلحشور که قاری قرآن جلساتمان بودند وحید امیری و براتی‌پور هرکدام زودتر می‌آمدند قرآن می‌خواندند. علاوه بر شخصیت ادیب و باهنری که داشتند در کار نظم و انضباط خاصی داشتند.
وی در ادامه بیان کرد: براتی‌پور از تربیت یافته‌گان دامان نیروی هوایی بود، به نیروی هوایی تسلیت عرض می‌کنم، البته از نیروی هوایی افراد زیادی در جلسات شعرخوانی شرکت می‌کردند، مثل پرویز بیگی حبیب‌آبادی، سرهنگ خادمی و غیاثی. گاهی به شوخی مطرح می‌کردیم که شاخه نظامی شعر حوزه با حضور این افراد تقویت می‌شود. نیروی هوایی در ادب هم خوش درخشید و در این حوزه هم فعالیت‌های چشمگیری داشتند. مرحوم براتی‌پور روحیه بسیار مؤدب و مذهبی داشتند.
حدادعادل نیز درخصوص جایگاه عباس براتی‌پور در شعر و ادبیات انقلاب اسلامی اظهار داشت: براتی‌پور را باید پس از نسل طبقه اول شعرای انقلاب اسلامی یعنی اوستا، سبزواری، شاهرخی و دیگران در طبقه دوم پیشکسوتان به حساب آورد که حقاً هم در شکل‌گیری واقعیتی به نام شعر انقلاب سهم موثری داشتند. شاعرانی هستند که بیشتر شاعرند تا معلم و مدیرانی هستند که مدیرند تا شاعر اما براتی‌پور هم خوب شعر می‌گفت و هم خوب شاگرد تربیت می‌کرد و هم خوب مدیریت می‌کرد. همین‌ها باعث شد تا تأثیرگذار شود و تصویری که از وی در ذهن من شکل گرفته است تصویری خدایی، متدین، انقلابی و اخلاقی است. براتی‌پور منادی ارزش‌های معنوی بود. خصوصیت چشمگیرش اخلاق‌گرایی و بی‌حاشیه بودنش، بود. هر وقت براتی‌پور را می‌دیدم مشغول انجام وظیفه بود و هرجا که بود به عنوان برادری قابل اعتماد و اتکاء محسوب می‌شد.
امیر شاهین تقی‌خانی معاون فرهنگی و روابط عمومی ارتش جمهوری اسلامی ایران نیز ضمن تقدیر و تشکر از شرکت‌کنندگان درخصوص استاد براتی‌پور اظهار داشت: برای حرکت و قدم‌های مؤثری که استاد براتی‌پور در زندگی برداشتند کمتر از اجر شهادت نصیب‌شان نخواهد شد و امیدواریم با اولیاء الله مشهور شوند. ارتش سه وظیفه و تکلیف اساسی دارد. اگر فعالیت‌های ارتش را در حوزه‌های سخت می‌شناسیم اما افرادی چون براتی‌پور ارتش را با ارزش‌های اسلامی‌اش به مردم می‌شناسانند. ارتش نه فقط در حوزه دفاع مقدس بلکه در تئاتر و سرود هم فعالیت کرده است و سال‌های سال در محضر رهبر این اشعار ارائه شده است و مورد تمجید رهبر انقلاب هم قرار گرفته است.
در ادامه نیز محمدمهدی دادمان دقایقی را ضمن تقدیر و تشکر از شرکت‌کنندگان در مراسم استاد براتی‌پور صحبت کرد.
در پایان نیز وحیدرضا سیاوشانی نوه استاد براتی‌پور ضمن تقدیر از شرکت‌کنندگان درخصوص اشعار وی گفت: استاد براتی‌پور استادی مهربان بود که احساس و لطافت را می‌توان در اشعارش پیدا کرد و اردات وی به اهل بیت در مصرع به مصرع اشعارشان جاری است.
وی در پایان نیز سه بیت از غزل استاد براتی‌پور را خواند.
ز بس در گلو عقده دارد دلم
به زانوی غم سر گذارد دلم
چنان داغدار توام روز و شب
که خون‌آبه از دیده بارد دلم
تو را ای خدائی‌ترین آرزو
به دست خدا می‌سپارد دلم
چنان داغدار تو هم روز و شب
به دست خدا می‌سپارم دلت
