۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۲۲ : ۰۳
عقیق: مسأله مهدویت و آخرالزمان از مهمترین اعتقادات مسلمانان به ویژه شیعیان محسوب میشود. مقطع زمانیِ آخرالزمان که عمدتاً به دورههای پایانی عصر غیبت اطلاق میشود، دارای فراز و نشیبهای فراوانی است که آیات قرآن و روایات به ترسیم این فضا پرداختهاند.
از آنجایی که جامعه بشری به ناچار باید وارد فضای آخرالزمان شود و خود را مهیای ظهور منجی بشریت کند، داشتن تبیینهای رفتاری متناسب با دوران آخرالزمان ضروری جلوه میکند؛ در این بین آن گروهی که باید در این عرصه نسبت به سایر جوامع پیشتازی کند، جامعۀ شیعی ایران است؛ چه اینکه از یک سو خداوند این سرزمین را با تربیتهای خاص خود، امالقرای جوامع شیعی قرار داد و از دیگر سو طبق احادیث فراوان، پایگاه تشکیل یاوران امام عصر (عج) همین سرزمین خواهد بود. مقدم بر تشکیل این سپاه، تقویت باور و معارف راسخ مهدوی منطبق بر منبع قرآن و احادیث عترت علیهمالسلام است، همچنان که هر یک از اهلبیت وحی سرنخهای رفتاری متعددی به شیعیان خویش ارائه دادهاند.
احمد بن اسحاق گوید بر امام عسکرى وارد شدم و مىخواستم از جانشین پس از وى پرسش کنم. او آغاز سخن کرد و فرمود :
1ـ «از زمانی که خداوند آدم را خلق کرد تا روز قیامت، زمین از حجت خدا خالی نیست و تا روز قیامت نیز خالى از حجّت نخواهد گذاشت؛ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى لَمْ یُخْلِ الْأَرْضَ مُنْذُ خَلَقَ آدَمَ وَ لَا تَخْلُو إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ مِنْ حُجَّةِ اللَّهِ عَلَى خَلْقِهِ»
2ـ «خداوند به وسیله او بلاها را از اهل زمین دفع و به وسیله ایشان باران نازل میکند و به واسطه وی برکات زمین را خارج میکند؛ بِهِ یَدْفَعُ الْبَلَاءَ عَنْ أَهْلِ الْأَرْضِ وَ بِهِ یُنَزِّلُ الْغَیْثَ وَ بِهِ یُخْرِجُ بَرَکَاتِ الْأَرْضِ».
فراز اول این روایت اشاره دارد که زمین از ابتدای خلقت آدم (ع) بدون حجت باقی نمانده است و این روند تا روز قیامت (که با قیام قائم آغاز میشود) ادامه دارد. این بیان از آن رو است که بشریت برای رسیدن به آن تمدنی که خداوند وعدۀ آن را از طریق آموزههای انبیاء و اولیای الهی ارائه داده است، همواره نیاز به هادیانی داشته است که به وحی خداوند متصلاند و یا مجرای هدایت خداوند بر بشرند. همچنان که امام کاظم (ع) در روایتی نزدیک به این حدیث فرمود خدای عزوجل از آن زمان که آدم (ع) از دنیا رفت، هرگز زمین را بدون امام رها نکرد تا مردم به واسطۀ او به سوی خدای عزوجل هدایت شوند و امام، حجت بر بندگان است؛ کسی که از او دست بردارد، گمراه شده، و آنکه ملازم او باشد، رهایی یافته است، این حقی است بر خدای عزوجل؛ مَا تَرَکَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ الْأَرْضَ بِغَیْرِ إِمَامٍ قَطُّ مُنْذُ قُبِضَ آدَمُ ع یَهْتَدِی بِهِ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ هُوَ الْحُجَّةُ عَلَى الْعِبَادِ مَنْ تَرَکَهُ ضَلَّ وَ مَنْ لَزِمَهُ نَجَا حَقّاً عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ» (کمال الدین، ج1، ص220)
امام حسن عسکری در فراز دوم اشاره به ثمرات عصر ظهور امام عصر (عج) دارد که در این حدیث به سه شکل جلوهگر میشود:
دفع بلا از اهل زمین و بارش باران و خروج برکات زمین که به واسطۀ امام (ع) صورت میگیرد.
شاید این فراز از کلام امام حسین (ع) دربارۀ حکومت اهلبیت (ع) در ملک عظیم امام عصر (عج) گویای این بخش از فزار حدیث امام حسن عسکری در دفع بلا از اهل زمین باشد؛ آنجا که فرمود: «در روى زمین شخص نابینا و زمینگیر و مبتلائى نخواهد بود، مگر اینکه خداوند به وسیلۀ ما اهل بیت بلا را از او برطرف مىکند؛ وَ لَا یَبْقَى عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ أَعْمَى وَ لَا مُقْعَدٌ وَ لَا مُبْتَلًى إِلَّا کَشَفَ اللَّهُ عَنْهُ بَلَاءَهُ بِنَا أَهْلَ الْبَیْتِ» و همچنین پیامبر گرامی اسلام(ص) دربارۀ جریان برکت زمین و آسمان در عصر ظهور فرمود «خداوند از آسمان براى وى روزى فرستد و زمین آنچه از برکت دارد، خارج میکند؛ یُنزّلُ الله لَه البَرکةَ مِن السّماء و تُخرجُ الأرض برکاتِها.»
منبع:تسنیم