عقیق | پایگاه اطلاع رسانی هیئت ها و محافل مذهبی

کد خبر : ۱۱۳۵۰۹
تاریخ انتشار : ۲۰ مرداد ۱۳۹۹ - ۱۱:۱۵
بزرگ راهبان مسیحی ضمن مناظره‌ای با امام کاظم (ع)، درباره علت عدم تمام شدن غذاها و میوه‌ها در بهشت پرسید.

عقیق:مناظره، مکالمه و گفت‌وگویی است دوطرفه که هر طرف با استدلال و ارائه‌ براهین سعی می‌کند برتری و فضیلت خویش را بر دیگری به اثبات برساند. هدف اصلی از مناظره آن است که دو طرف گفت‌وگو، به یاری یکدیگر، به کشف حقیقت نایل آیند و مشکلی را بگشایند.

اهل بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام از این شیوه در جهت اصلاح اندیشه افراد و یا برملا کردن توطئه دشمنان بهره بردند. چه بسیار مردمی که در پرتو این مناظرات با حقیقت آشنا شده و سوی عترت گرایش یافتند و یا عالمانی از آیین یهودیت و مسیحیت  به دین اسلام مشرف شدند. 

به عنوان نمونه نقل است موسى بن جعفر علیه‌السلام به‌طور ناشناس وارد یکى از دهات شام شد. به در غارى رسید که در آنجا راهبى بود. او هر سال یک روز پیروان خود را موعظه می‌کرد. همین که چشم راهب به موسى بن جعفر علیه‌السّلام افتاد، هیبتى از آن جناب بر دل او وارد شد. عرض کرد: شما غریب هستید؟ فرمود:بله. عرض کرد: از ملت ما هستید یا از غیر ما؟ فرمود از شما نیستم. پرسید تو از امت مرحومه (امت محمّد) هستى؟ فرمود: بله. عرض کرد از نادانان آنهایى یا از دانشمندانشان؟‏ فرمود: از نادانان نیستم.

گفت: چطور مى‌‏شود که درخت طوبى ریشه‏‌اش در خانه على است و به عقیده شما در خانه محمد است و شاخه‌‏هاى آن در تمام خانه‌‏ها است؟

فرمود: مانند خورشید است که نورش همه‌جا هست و تمام مکان‌ها را فرا می‌گیرد با اینکه خودش در آسمان است؛ فَقَالَ الشَّمْسُ قَدْ وَصَلَ ضَوْؤُهَا إِلَى کُلِّ مَکَانٍ وَ کُلِّ مَوْضِعٍ وَ هِیَ فِی السَّمَاء

گفت: چطور مى‌‏شود که میوه‏‌ها و غذاهاى بهشتى هر چه بخورند نه تمام مى‏‌شود و نه کم؟

فرمود: مانند چراغ است که هر چه از آن چراغ‌‏هاى دیگر را روشن کنند نور آن کم نمى‏‌شود؛ قَالَ السِّرَاجُ فِی الدُّنْیَا یُقْتَبَسُ مِنْهُ وَ لَا یَنْقُصُ مِنْهُ شَیْ‏ء

عرض کرد: در بهشت سایه‌‏اى گسترده است؟ فرمود: قبل از طلوع آفتاب تمام بهشت در سایه‌‏اى گسترده است و این آیه قرآن اشاره به آن است: «أَ لَمْ تَرَ إِلى‏ رَبِّکَ کَیْفَ مَدَّ الظِّلَ‏؛ آیا ندیده‌‏اى که پروردگارت چگونه سایه را گسترده است؟» (سوره فرقان 45)؛ فَقَالَ الْوَقْتُ الَّذِی قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ کُلُّهَا ظِلٌّ مَمْدُودٌ قَوْلُهُ‏ أَ لَمْ تَرَ إِلى‏ رَبِّکَ کَیْفَ مَدَّ الظِّل‏

گفت: چه می‌خورند در بهشت که نه ادرار می‌کنند و نه غائط دارند؟

فرمود: بچه در رحم مادر چگونه تغذیه مى‏‌شود که نه بول می‌کند و نه غائط ! قَالَ الْجَنِینُ فِی بَطْنِ أُمِّهِ

عرض کرد: اهل بهشت خدمتکارانى دارند که براى آنها هر چه میل داشته باشند مى‏‌آورند بدون اینکه به ایشان دستورى بدهد؟

فرمود: هر وقت انسان احتیاج به چیزى پیدا کند، اعضای او متوجه می‌شوند و طبق خواسته او عمل مى‏‌کنند، بدون اینکه به آنها امرى کند؛ فَقَالَ إِذَا احْتَاجَ الْإِنْسَانُ إِلَى شَیْ‏ءٍ عَرَفَتْ أَعْضَاؤُهُ ذَلِکَ وَ یَفْعَلُونَ بِمُرَادِهِ مِنْ غَیْرِ أَمْر

عرض کرد کلید بهشت از طلا است یا نقره؟
فرمود: کلید بهشت زبان انسان است که می‌گوید: لا اله الا اللَّه؛ قَالَ مِفْتَاحُ الْجَنَّةِ لِسَانُ الْعَبْدِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ

گفت: صحیح می‌فرمایید؛ او با تمام همراهانش مسلمان شد. (مناقب آل أبی طالب علیهم السلام (لابن شهرآشوب)، ج‏4، ص312)

منبع:تسنیم


ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
پربازدیدترین اخبار
پنجره
تازه ها
پرطرفدارترین عناوین