۰۷ آذر ۱۴۰۳ ۲۶ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۳۱ : ۰۴
عقیق:مرحوم آیتالله حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) در یکی از سخنرانیهای خود، به موضوع «اعمال در صحنه هستی میمانند» پرداخت که در ادامه میخوانید:
در باب مسئله تجسّم و تمثّل اعمال (چه در برزخ و چه در قیامت) چون عمل، مخلوق من است، این موجود رابطهاش را با من حفظ میکند و در عوالم گوناگون خودش را به من نشان میدهد. اگر نیک باشد، از او مُلْتَذْ[۱] میشوم. اگر نعوذبالله گناه و زشت باشد، از آن متألم و متأثّر میشوم.
توجّه داشته باشید که بحث اصلی ما ابعاد فلسفی قضیه نیست، امّا برای اینکه تصوّر نشود، من به این بُعد مطلب توجّه ندارم، فقط اشاره میکنم. اعمالی که از بندگان صادر میشوند، همه در صحنۀ هستی میمانند. در این، شبههای نیست. معنای کتابت اعمال در حقیقت نوشتن اعمال در صحیفه وجود است.
[۱]. بهرهمند
این سخنرانی را اینجا بشنوید: