عقیق: در شب‌های ماه مبارک رمضان امسال مجموعه مناجات‌های منتخب با عنوان "فانوس" با صدای سید مصطفی الموسوی (مداح بحرینی) منتشر می‌شود. این مجموعه محصول مشترک موسسه فرهنگی عقیق و موسسه ماواست و قرار است در سی قسمت، هر شب ساعت ۲۳ منتشر شود.
شب اول - فرازی از دعای جوشن کبیر
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا غَافِرُ يَا سَاتِرُ يَا قَادِرُ يَا قَاهِرُ يَا فَاطِرُ يَا كَاسِرُ يَا جَابِرُ يَا ذَاكِرُ يَا نَاظِرُ يَا نَاصِرُ
خدایا از تو مى خواهم به حق نامت اى آمرزنده اى پرده پوش اى توانا اى قاهر اى آفریننده اى شکننده اى بهم پیوند دهنده اى یادآورنده اى بیننده اى یارى دهنده
سُبْحانَکَ یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ یا رَبِّ
منزهى تو اى که نیست معبودى جز تو ، فریاد فریاد بِرَهان ما را از آتش اى پروردگار
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا شَهْرَ اللَّهِ الْأَكْبَرَ وَ يَا عِيدَ أَوْلِيَائِهِ
سلام بر تو اى بزرگترین ماه خدا و اى عید عاشقان حق
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَكْرَمَ مَصْحُوبٍ مِنَ الْأَوْقَاتِ وَ يَا خَيْرَ شَهْرٍ فِي الْأَيَّامِ وَ السَّاعَاتِ
سلام بر تو اى کریمترین همنشین از میان اوقات، و اى بهترین ماه در روزها و ساعات
السَّلامُ عَلَيْكَ مِنْ شَهْرٍ قَرُبَتْ فِيهِ الآْمَالُ وَ نُشِرَتْ فِيهِ الْأَعْمَالُ
سلام بر تو اى ماهى که در طىّ تو برآورده شدن آمال نزدیک گشته، و اعمال در آن پخش و فراوان است
السَّلامُ عَلَيْكَ مِنْ قَرِينٍ جَلَّ قَدْرُهُ مَوْجُودا وَ أَفْجَعَ فَقْدُهُ مَفْقُودا، وَ مَرْجُوٍّ آلَمَ فِرَاقُهُ
سلام بر تو اى همنفسى که قدر و منزلتت بزرگ، و فقدانت بسیار دردناک است و اى مایه امیدى که دوریت رنجآور است
السَّلامُ عَلَيْكَ مِنْ أَلِيفٍ آنَسَ مُقْبِلا فَسَرَّ وَ أَوْحَشَ مُنْقَضِيا فَمَضَّ
سلام بر تو اى همدمى که چون رو کنى ما را مونس شاد کنندهاى، و چون سپرى شوى وحشتآور و دردناکى
ِالهی، اَتُحْرِقُ بِالنّارِ وَجْهی، وَ کانَ لَکَ مُصَلِّیا؟
خدای من ، آیا صورتم را در آتش می سوزانی در حالی که به سویت نماز می خوانده؟
اِلهی، اَتُحْرِقُ بِالنّارِ عَیْنی، وَ کانَتْ مِنْ خَوْفِکَ باکِیَةً؟
خدای من آیا چشم هایم را در آتش می سوزانی ، آن هم چشم هایی که از ترست گریان بوده؟
اِلهی، اَتُحْرِقُ بِالنّارِ لِسانی، وَ کانَ لِلْقُرْانِ تالِیا؟
خدای من آیا زبانم را می سوزانی ، در حالی که قاری قرآن بوده؟
اِلهی، اَتُحْرِقُ بِالنّارِ قَلْبی، وَ کانَ لَکَ مُحِبّا؟
خدای من آیا قلبم را در آتش می سوزانی در حالی که سرشار از محبت تو بوده؟
اِلهی، اَتُحْرِقُ بِالنّارِ جِسْمی، وَ کانَ لَکَ خاشِعا؟
خدای من آیا بدنم را در آتش می سوزانی در حالی که خاکسار تو بوده است؟
اِلهی، اَتُحْرِقُ بِالنّارِ اَرْکانی، وَکانَتْ لَکَ رُکَّعا سُجَّدا؟
خدای من آیا دست و پاهایم را در آتش می سوزانی در حالی که بر تو رکوع و سجده کرده اند؟
سَیِّدی کَاَنِّی بِنَفْسی قَد اُضْجِعَتْ فی قَعْرِ حُفْرَتِها وَانْصَرَفَ عَنْهَا الْمُشَیِّعُونَ مِنْ جیرَتِها
مولای من حالم مانند کسی است که درقعر قبر مانده وتشییع کنندگان هم از او دور شده اند
وَبَکی عَلَیْهَا الْغَریبُ لِطُولِ غُرْبَتِها
و تنها و غریب بر تنهایی طولانی اش گریه می کند
وَجادَ عَلَیْها بِالدُّمُوعِ الْمُشْفِقُ مِنْ عَشیرَتِها
و خانواده و نزدیکانش هم بر او گریانند
وَ ناداها مِنْ شَفیرِ الْقَبْرِ ذَوُو مَوَدَّتِها
و دوستانش او را از درون قبر صدا می زنند
وَ رَحِمَهَا الْمُعادی لَها فِی الْحَیاةِ عِنْدَ صَرْعَتِها
و دل دشمنانش هم برایش به رحم آمده
وَلَمْ یَخْفَ عَلَی النّاظِرینَ اِلَیْها فَرْطُ فاقَتِها
و از چشمان بینندگان شدت عذاب و بیچارگی اش مخفی نمی ماند
فَقُتِلَ مَنْ قُتِلَ
و به ظلم و ستم گروهی کشته شدند
وَ سُبِیَ مَنْ سُبِیَ وَ أُقْصِیَ مَنْ أُقْصِیَ
و عده اي هم اسير و جمعی آواره و دور از وطن و يا از حق خود محروم شدند
وَ جَرَى الْقَضَاءُ لَهُمْ بِمَا یُرْجَى لَهُ حُسْنُ الْمَثُوبَهِ
و قضا بر آنان جارى شد به آنچه که بر آن امید پاداش نیک مى رود
إِذْ کَانَتِ الْأَرْضُ لِلَّهِ
زیرا زمین از خداست
یُورِثُهَا مَنْ یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ
آن را به هرکه از بندگانش بخواهد به ارث می دهد
وَ الْعَاقِبَهُ لِلْمُتَّقِینَ
و سرانجام از آن پرهیزگاران است
وَ سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنْ کَانَ وَعْدُ رَبِّنَا لَمَفْعُولا
و منزّه است پروردگار ما که به یقین وعده پرورگارمان انجام شدنى است
وَ لَنْ یُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ
و خدا هرگز از وعده خویش تخلّف نمى کند و او نیرومند حکیم است
فَعَلَى الْأَطَائِبِ مِنْ أَهْلِ بَیْتِ مُحَمَّدٍ وَ عَلِیٍّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِمَا وَ آلِهِمَا
پس بر پاکیزگان از اهل بیت محمّد و على ( درود خدا بر ایشان و خاندانشان)
فَلْیَبْکِ الْبَاکُونَ
باید گریه کنندکان بگریند
وَ إِیَّاهُمْ فَلْیَنْدُبِ النَّادِبُونَ
و زارى کنندگان بر ایشان زارى کنند
وَ لِمِثْلِهِمْ فَلْتُذْرَفِ الدُّمُوعُ
و براى مانند آنان باید اشکها روان شود
وَ لْیَصْرُخِ الصَّارِخُونَ
و فریادکنندگان فریاد زنند
وَ یَضِجُّ الضَّاجُّونَ
و شیون کنندگان شیون کنند
وَ یَعِجُّ الْعَاجُّونَ
و خروشندگان بخروشند
أَیْنَ الْحَسَنُ أَیْنَ الْحُسَیْنُ
کجاست حسن (ع) ؟ کجاست حسین (ع) ؟
اِلهی، طالَما نامَتْ عَیْنایَ وَقَدْ حَضَرَتْ اَوْقاتُ صَلَواتِکَ
خدای من ، چقدر هنگام نمازها چشم های من در خواب بودند
وَاَنْتَ مُطَّلِعٌ عَلَیَ، تَحْلُمُ بِحِلْمِکَ الْکَریمِ اِلی اَجَلٍ قَریبٍ
و تو بر من آگاه بودی و با بزرگواری صبر کردی تا مهلتم فرا برسد
فَوَیْلٌ لِهاتَیْنِ الْعَیْنَیْنِ کَیْفَ تَصْبِرانِ غَدا عَلی تَحْریقِ النّارِ؟!
پس وای بر این چشم ها که چگونه فردا آتش دوزخ را تحمل خواهد کرد؟
اِلهی طالَمَا ارْتَکَبَتْ نَفْسی بِما هُوَ راجِعٌ اِلَیَ، وَاَنْتَ مُطَّلِعٌ عَلَیَ
خدای من چقدر نفس سرکشم به میل خود عمل کرد و تو بر من آگاه بود
تَحْلُمُ بِحِلْمِکَ الْکَریمِ اِلی اَجَلٍ قَریبٍ
و با بزرگواری صبر کردی تا مهلتم فرا برسد
فَوَیْلٌ لِهَذَاالْجَسَدِ الضَّعیفِ کَیْفَ یَصبِرُ غَدا عَلی تَحْریقِ النّارِ؟!
پس وای بر این بدن ضعیف که چگونه فردا آتش دوزخ را تحمل خواهد کرد؟
اِلهی، لَیْتَ اُمّی لَمْ تَلِدْنی
خدای من ای کاش مادرم مرا نمی زایید
اِلهی، لَیْتَ السِّباعَ قَسَّمَتْ لَحْمی عَلی اَطْرافِ الْجِبالِ، وَلَمْ اَقُمْ بَیْنَ یَدَیْکَ
خدای من ای کاش درندگان ، بدنم را در اطراف کوه ها می دریدند و من اینگونه مقابل تو حاضر نمی شدم
اِلهی، لَیْتَنی کُنْتُ طَیْرا فَاَطیرَ فِی الْهَواءِ مِنْ فَرَقِکَ
خدای من ای کاش پرنده ای بودم که در هوای فراق تو پر می زدم
اِلهی، اَلْوَیْلُ لی، اِنْ کانَ فِی النّارِ مَجْلِسی
خدای من وای بر من اگر جایگاهم آتش باشد
اِلهی، اَلْوَیْلُ لی، ثُمَّ الْوَیْلُ لی اِنْ کانَ الْحَمیمُ شَرابی
خدای من ، وای بر من و باز هم وای بر من اگر آب سوزان جهنم نوشیدنی ام باشد
اِلهی، اَلْوَیْلُ لی، ثُمَّ الْوَیْلُ لی اِذا اَنَا قَدِمْتُ اِلَیْکَ وَ اَنْتَ ساخِطٌ عَلَیَّ فَمَن ذا الَّذی یُرْضیکَ عَنّی
خدای من ، وای بر من و باز هم وای بر من اگر مقابل تو حاضر شوم در حالی تو که بر من غضبناکی ، پس چه کسی تو را از من راضی خواهد کرد؟
یا اِلهی لَوْ بَکَیْتُ اِلَیْکَ حَتّی تَسْقُطَ اَشْفارُ عَیْنَیَ
خدای من اگر آنچنان بگریم که مژه های چشم هایم بریزد
وَانْتَحَبْتُ حَتّی یَنْقَطِعَ صَوْتی
و چنان صدایت بزنم که صدایم بریده شود
وَقُمْتُ لَکَ حَتّی تَتَنَشَّرَ قَدَمایَ
و چنان مقابلت بایستم که پاهایم ورم کند
وَرَکَعْتُ لَکَ حَتّی یَنْخَلِعَ صُلْبی
و آنچنان به رکوع بروم که کمرم خمیده بماند
وَسَجَدْتُ لَکَ حَتّی تَتَفَقَّأَ حَدَقَتایَ
و آنچنان سجده ات کنم که چشم هایم از حدقه خارج شود
وَ أَکلْتُ تُرَابَ الْأَرْضِ طُولَ عُمُرِی
و در همه عمرم خاک زمین خورم
وَشَرِبْتُ ماءَ الرَّمادِ اخِرَ دَهْری
و تا زنده‌ام آب آلوده به خاکستر بنوشم
وَذَکَرْتُکَ فی خِلالِ ذلِکَ حَتّی یَکِلَّ لِسانی
و درآن لحظات هم چنان ذکرت را بگویم تا زبانم از کار بماند
ثُمَّ لَمْ اَرْفَعْ طَرْفی اِلی افاقِ السَّماءِ اسْتِحْیاءً مِنْکَ
آنگاه از روی شرمساری چشم به آفاق آسمان باز نکنم
مَا اسْتَوْجَبْتُ بِذلِکَ مَحْوَ سَیِّئَةٍ واحِدَةٍ مِنْ سَیِّئاتی
با همه این ها شایستگی بخشش یکی از گناهانم را هم ندارم
إِلَهِي أَلْبَسَتْنِي الْخَطَايَا ثَوْبَ مَذَلَّتِي وَ جَلَّلَنِي التَّبَاعُدُ مِنْكَ لِبَاسَ مَسْكَنَتِي
خدايا! گناهان بر من لباس خوارى پوشانده، و دورى از تو جامه درماندگى بر تنم پيچيده
وَ أَمَاتَ قَلْبِي عَظِيمُ جِنَايَتِي فَأَحْيِهِ بِتَوْبَةٍ مِنْكَ يَا أَمَلِي وَ بُغْيَتِي وَ يَا سُؤْلِي وَ مُنْيَتِي
و بزرگى جنايتم دلم را ميرانده، پس آن را با توبه به درگاهت زنده كن، اى آرزويم و مرادم و خواسته ام و اميدم
فَوَعِزَّتِكَ مَا أَجِدُ لِذُنُوبِي سِوَاكَ غَافِرا وَ لا أَرَى لِكَسْرِي غَيْرَكَ جَابِرا
به عزّتت سوگند براى گناهانم آمرزنده اى جز تو نمى يابم، و براى دلشكستگى ام جبران كننده اى جز تو نمى بينم
وَ قَدْ خَضَعْتُ بِالْإِنَابَةِ إِلَيْكَ وَ عَنَوْتُ بِالاسْتِكَانَةِ لَدَيْكَ
به پيشگاهت با توبه و انابه فروتنى نمودم، و با ذلّت و خوارى، به درگاهت تسليم شدم
مَعْرِفَتي يا مَوْلاي دَليلي عَلَيكَ وَحُبّي لَكَ شَفيعي اِلَيكَ
ای مولای من! معرفت من راهنمای من به سمت تو است و محبت من به تو، شفیع و واسطه‌ی من به سوی تو است
وَاَنـَا واثِقٌ مِنْ دَليلي بِدَلالَتِكَ وَساكِنٌ مِنْ شَفيعي اِلي شَفاعَتِكَ
و من اطمینان به راهنمایی تو دارم؛ و به واسطه‌ی شفاعت تو در آرامشم
اَدْعوُكَ يا سَيدي بِلِسان قَدْ اَخْرَسَهُ ذَنْبُهُ
ای آقای من! تو را با زبانی می‌خوانم که گناهانش او را لال کرده
رَبِّ اُناجيكَ بِقَلْب قَدْ اَوْبَقَهُ جُرْمُهُ اَدْعوُكَ يا رَبِّ راهِباً راغِباً راجِياً خآئِفاً
ای خدای من با قلبی مرده از جرم با تو نجوا میکنم تو را می‌خوانم ای پروردگارم در حال هراس و اشتیاق و امید و بیم
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مولای یا اَباعَبْدِاللَّهِ
سلام بر تو آقای من ای ابا عبداللّه
أَتَیْتُکَ یَا مَوْلاَیَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ زَائِراً عَارِفاً بِحَقِّکَ مُوَالِیاً لِأَوْلِیَائِکَ
ای آقای من ای فرزند رسول خدا با معرفت به حق امامتت بدین درگاه به زیارتت آمده ام ، دوستم با دوستانت
مُعَادِیاً لِأَعْدَائِکَ
و دشمنم با دشمنان تو
مُسْتَبْصِراً بِالْهُدَی الَّذِی أَنْتَ عَلَیْهِ عَارِفاً بِضَلاَلَهِ مَنْ خَالَفَکَ فَاشْفَعْ لِی عِنْدَ رَبِّکَ
و به آن راه هدایت و ایمان که تو بر آن بودی بصیر و معتقدم و عارف و واقفم به گمراهی مخالفانت پس مرا نزد خدا شفاعت فرما
اَللّهُمَّ وَصَلِّ عَلی وَلِىِّ اَمْرِکَ الْقآئِمِ الْمُؤَمَّلِ
خدایا و بالخصوص درود فرست برسرپرست دستورت آن امام قائم که مایه امید است
وَالْعَدْلِ الْمُنْتَظَرِ
وآن عدل و دادى که همه چشم به راهش هستند
وَحُفَّهُ بِمَلاَّئِکَتِکَ الْمُقَرَّبینَ
و فراگیر او را به فرشتگان مقربت
وَاَیِّدْهُ بِروُحِ الْقُدُسِ یا رَبَّ الْعالَمینَ
و به روح القدس یاری‌اش کن اى پروردگار جهانیان
اَللّهُمَّ اجْعَلْهُ الدّاعِىَ اِلى کِتابِکَ
و خدایا (وسائل آمدنش را) آماده کن تا او به کتابت دعوت کند
وَالْقآئِمَ بِدینِکَ اسْتَخْلِفْهُ فى الاْرْضِ کَمَا اسْتَخْلَفْتَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِ
و به دین تو قیام کند و او را روى زمین جایگزین گردان چنانچه جایگزین کردى آنانکه پیش از او بودند
مَکِّنْ لَهُ دینَهُ الَّذِى ارْتَضَیْتَهُ لَهُ
و آن دینى را که برایش پسندیده اى به دست او پابرجا کن
اَبْدِلْهُ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِ اَمْناً یَعْبُدُکَ لا یُشْرِکُ بِکَ شَیْئاً
شب شانزدهم- فرازی از دعای ابوحمزه امام سجاد علیه السلام
ذُنوُبُنا بَينَ يدَيكَ نَسْتَغْفِرُكَ الّلهُمَّ مِنْها وَنَتوُبُ
گناهان ما پیش روی توست، خدایا از گناهانمان از تو آمرزش می‌خواهیم و به‌سوی تو باز می‌گردیم
اِلَيكَ تَتَحَبَّبُ اِلَينا بِالنِّعَمِ وَنُعارِضُكَ بِالذُّنوُبِ خَيرُكَ اِلَينا نازِلٌ وَشَّرُنا اِلَيكَ صاعِدٌ
تو با نعمت‌ها به ما مهر می‌ورزی و ما با گناهان با تو مقابله می‌کنیم، خیرت به‌سوی ما سرازیر است و بدی ما به‌سوی تو بالا می‌آید
وَلَمْ يزَلْ وَلا يزالُ مَلَكٌ كَريمٌ ياْتيكَ عَنّا بِعَمَل قَبيح
همواره فرشته کریمی، از ما با کردار زشت به‌جانب تو می‌آید
فَلا يمْنَعُكَ ذلِكَ مِنْ اَنْ تَحوُطَنا بِنِعَمِكَ وَتَتَفَضَّلَ عَلَينا بِآلائِكَ
و این امر مانع نمی‌شود از اینکه ما را با نعمت‌هایت فراگیری و به عطاهای برجسته‌ات بر ما تفضّل نمایی
اَللّـهُمَّ اِنّي كُلَّما قُلْتُ قَدْ تَهَياْتُ وَتَعَبَّاْتُ
خدایا هرگاه گفتم مهیا و آماده شدم
وَقُمْتُ لِلصَّلوةِ بَينَ يدَيكَ وَناجَيتُكَ
و در پیشگاهت به نماز ایستادم و با تو مناجات کردم
اَلْقَيتَ عَلَي نُعاساً اِذا اَنـَا صَلَّيتُ
چُرتی بر من افکندی آنگاه که وارد نماز شدم
وَسَلَبْتَنِى مُناجاتَكَ إِذا أَنَا ناجَيْتُ
و حال راز و نیاز را از من گرفتی
مالِى
مرا چه شده؟!
كُلَّما قُلْتُ قَدْ صَلُحَتْ سَرِيرَتِى
هرگاه گفتم خلوتم شایسته شد
وَقَرُبَ مِنْ مَجالِسِ التَّوَّابِينَ مَجْلِسِى
و جایگاهم به جایگاه توبه‌کنندگان نزدیک گشته
عَرَضَتْ لِى بَلِيَّةٌ أَزالَتْ قَدَمِى
برایم گرفتاری پیش آمد ، بر اثر آن گرفتاری پایم لغزید
وَحالَتْ بَيْنِى وَبَيْنَ خِدْمَتِكَ
و میان من و خدمت به تو مانع شد
