نهضت ما تجلی آخرالزمانی نهضت امام حسین است

عقیق:آئین اختتامیه سومین دوره کتاب سال عاشورا با سخنرانی حجت الاسلام حاج علی اکبری، حجت الاسلام محمد قمی و محمدرضا سنگری و با معرفی آثار برگزیده، روز گذشته در سالن فردوسی پارک ورشو برگزار شد.

حجت الاسلام حاج علی اکبری در این مراسم گفت: موضوع صحبت من در مورد نقشی است که معارف حسینی و مجالس و نمادهای حسینی در گام اول داشته و نقش آن در ادامه این مسیر است.

وی افزود: این اعجاز بزرگ زمانه ما یعنی انقلاب اسلامی حاصل سرمایه گذاری اباعبدالله است. ریشه و اساس آن کاملا حسینی است و این مسئله کاملا شناخته شده است. شناسه انقلاب ما با انقلاب معیار از نظر آرمان، روش ها و راهبردها سنخیت و تناسب دارد. همه آنچه که ما در نهضت اباعبدالله داریم فهرستی از درس هایی است که با فطرت انسان هماهنگ است. انقلاب اسلامی این افتخار را داشته که خود را به این منبع متصل کرده است.

وی ادامه داد: کار امام حسین این است که مسیر اجرای نقشه الهی که همان غدیر بود را به بشریت آموخت.

حاج علی اکبری گفت: شکل گیری مجالس عزاداری و جلوه های محرم به برکت حضرت امام رضا در ایران شکل گرفت و این خط طی نسل ها انتقال پیدا کرد و به ما رسید. نهضت ما تجلی آخرالزمانی نهضت امام حسین است.

وی افزود: انقلاب ما محصول قرائت درست و دقیق از نهضت اباعبدالله است. از خرداد ۴۲ جلوه های ویژه نهضت ما در محرم و صفر رخ داد که این ادامه پیدا کرد و در محرم ۵۷ این مسئله اوج گرفت. در نهایت یک نظام حسینی با آن آرمان و آرزو تاسیس شد.

وی ادامه داد: در دفاع مقدس هویت حسینی ملت ما بازتولید شد. هر گوشه از کشور ما نمونه ها و مثال ها و جلوه هایی از طلعت حسینی را می توانیم مشاهده کنیم و این معجزه همیشه حسینی است. شهدای ما پای این مکتب تربیت شدند.

حجت الاسلام حاج علی اکبری گفت: ما از روز اول نهضت نقش شعر عاشورایی و مداحی ها و عزاداری ها را لمس کرده ایم. معرفت، حماسه و عاطفه سه عنصری بود که در این جلسات بارز بود. در این ۴۰ سال طی شده دیدیم وقتی این هنر با درون مایه حسینی به میدان می آید چه آثار و برکاتی از خود به جای می گذارد. در شرایط فتنه گون هم نهضت امام حسین به مدد ما رسید. ما برای مسیر پیش رو آیا راهی جز امام حسین داریم؟ در ۴۰ سال دوم که دوره تمدن سازی است با همان شعور و حماسه و عاطفه حسینی است که این تمدن تحقق پیدا می کند.

وی در پایان گفت: تشیع انگلیسی نوعی قیام زدایی  و نهضت زدایی از مجالس و شعر و ادب حسینی را در دستور کار قرار داده است که این مسئله مصداق حسین بر علیه حسین است.