عقیق:روز عرفه و حضور در کربلا آرزوی هر عاشق و دلداده‌ای است، همین چند روز پیش بود که دوستانم یکی یکی تماس گرفتند و اعلام کردند قصد دارند روز عرفه کربلا باشند، از طرفی خوشحال بودم که بار دیگر این توفیق بزرگ نصیب دوستانم شده بود و از طرفی هم دلم گرفت از اینکه نمی‌توانم در این روز خودم را به صحن و سرای باصفای مولایم برسانم. وقتی اهمیت این روز را در کلام اهل بیت (ع) می‌خواندم، شوقم بیشتر و بیشتر شد، عجیب است، ماه ذی‌الحجه و جمعیتی میلیونی از مسلمانان در خانه کعبه و صحرای عرفات و از طرفی جمعیتی میلیونی در کربلای معلّی و بین الحرمین در روز عرفه. یاد حدیثی از امام صادق (ع) افتادم، چقدر خدا برای زائران امام حسین (ع) ارج و قرب قائل شده است:
عن بشیر الدهّان: قُلتُ لِأَبی عَبدِ اللّهِ علیه السلام: رُبَّما فاتَنِی الحَجُّ فَاُعَرِّفُ عِندَ قَبرِ الحُسَینِ علیه السلام؟ فَقالَ: أحسَنتَ یا بَشیرُ ، أیُّما مُؤمِنٍ أتى قَبرَ الحُسَینِ علیه السلام عارِفا بِحَقِّهِ فی غَیرِ یَومِ عیدٍ، کَتَبَ اللّهُ لَهُ عِشرینَ حَجَّةً وعِشرینَ عُمرَةً مَبروراتٍ مَقبولاتٍ ، وعِشرینَ حَجَّةً وعُمرَةً مَعَ نَبِیٍّ مُرسَلٍ أو إمامٍ عَدلٍ، ومَن أتاهُ فی یَومِ عیدٍ کَتَبَ اللّهُ لَهُ مِئَةَ حَجَّةٍ ومِئَةَ عُمرَةٍ ومِئَةَ غَزوَةٍ مَعَ نَبِیٍّ مُرسَلٍ أو إمامٍ عَدلٍ. قالَ: قُلتُ لَهُ: کَیفَ لی بِمِثلِ المَوقِفِ؟ قالَ : فَنَظَرَ إلَیَّ شِبهَ المُغضَبِ، ثُمَّ قالَ لی : یا بَشیرُ ، إنَّ المُؤمِنَ إذا أتى قَبرَ الحُسَینِ علیه السلام یَومَ عَرَفَةَ وَاغتَسَلَ مِنَ الفُراتِ ثُمَّ تَوَجَّهَ إلَیهِ، کَتَبَ اللّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطوَةٍ حَجَّةً بِمَناسِکها ـ ولا أعلَمُهُ إلّا قالَ: وغَزوَةً ـ .
به نقل از بشیر دَهّان: به امام صادق علیهالسلام گفتم: گاه، حج از من فوت مى شود ، امّا عرفه را نزد قبر حسین علیهالسلام به سر مى برم. فرمود: «کار خوبى مى‌کنى، اى بشیر! هر مؤمنى که در روزى که عید نیست ، به نزد قبر حسین علیهالسلام بیاید و به حقّ او آگاه باشد، خداوند، بیست حج و بیست عمره نیکو و پذیرفته، و بیست حج و عمره همراه پیامبرِ مُرسَل یا پیشواى عادل، برایش مى نویسد، و هر کس در روز عید به زیارتش بیاید، خداوند، یکصد حج و یکصد عمره و یکصد جهاد همراه پیامبرِ مُرسَل یا پیشواى عادل، برایش مى نویسد». گفتم : چگونه جاى موقف (عرفات) را براى من مى‌گیرد؟ امام علیهالسلام با نگاهى خشم آلود، به من نگریست و سپس به من فرمود: «اى بشیر! هنگامى که مؤمن، روز عرفه به سوى قبر حسین علیهالسلام مى‌آید و با آب فرات، غسل مى‌کند و سپس به او رو مى‌کند، خداوند، براى هر گامش یک حج با اعمالش را مى‌نویسد» و جز این نمى‌دانم که فرمود: «و یک جهاد [برایش مى‌نویسد]». (کافی،ج 4،ص 580)
آن حضرت در حدیث دیگری فرمود:
«خداوند بزرگ پیش از آنکه در روز عرفه بر اهل عرفات تجلّی کند، بر زائران قبر حسین علیهالسلام تجلّی می‌کند، و حاجاتشان را بر می‌‌آورد و گناهانشان را می‌آمرزد، و شفاعتشان را در باره دیگران میپذیرد، آن‌گاه به اهل عرفات توجه می‌کند و با آنان نیز این گونه رفتار می‌کند؛ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی یَتَجَلَّی لِزُوَّارِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع قَبْلَ أَهْلِ عَرَفَاتٍ وَ یَقْضِی حَوَائِجَهُمْ وَ یَغْفِرُ ذُنُوبَهُمْ وَ یُشَفِّعُهُمْ فِی مَسَائِلِهِمْ ثُمَّ یَأْتِی أَهْلَ عَرَفَةَ فَیَفْعَلُ ذَلِکَ بِهِم». (کامل الزیارات، ص 170)
