ماجرای ورود شاهچراغ(ع) به ایران

عقیق:گسترش اسلام و عشق و ارادت شیعیان به خصوص مردم ایران به اهل بیت (ع) در تاریخ اسلام خوشایند برخی نیست. آنها با وجود تمام توطئه‌ها برای تخریب این محبوبیت از ابتدا تا امروز موفق نشده اند. یکی از بزرگترین رویداد‌های تاریخ اسلام، مهاجرت و جهاد امام رضا (ع) و ولیعهدی تحمیلی مامون عباسی بود؛ از مهم‌ترین اتفاقات در زمان امامت امام رضا (ع) پیوستن برادران و خواهران و اقوام امام (ع) به ایشان است. کاروان حضرت شاه چراغ (ع) از مهم‌ترین کاروان هایی است که به قصد پیوستن به امام رضا (ع) عازم ایران شد.

حضرت احمد بن موسی (ع)، میر سید احمد ملقب به شاه چراغ و سیدالسادات، فرزند و پسر ارشد امام موسی کاظم (ع) و ام احمد (س) (مادر بعضی از فرزندان امام موسی بن جعفر (ع) و داناترین، پرهیزگارترین و گرامی‌ترین زنان در نزد امام موسی کاظم) بودند.

تاریخ دقیق تولد حضرت احمد بن موسی شاه چراغ (ع) مشخص نیست؛ اما در سال‌های گذشته در شورای فرهنگ عمومی استان فارس نامگذاری یک روز برای بزرگداشت آن حضرت مطرح شد. متولیان امر تصمیم گرفتند که روز تولد ایشان را به عنوان مراسم بزرگداشت انتخاب کنند. از این رو برای مشخص شدن روز دقیق ولادت حضرت احمد بن موسی (ع)، مورخان و محققان تحقیقات خود را آغاز کردند.

پس از بررسی‌های به عمل آمده کارشناسان به این نتیجه رسیدند که روز میلاد حضرت شاه چراغ (ع) به درستی مشخص نیست و در این خصوص نقل‌های متفاوتی وجود دارد. از این رو تصمیم بر این شد که در دهه کرامت یعنی حد فاصل میلاد حضرت معصومه (س) و امام رضا (ع) یک روز به عنوان روز بزرگداشت حضرت احمد بن موسی (ع) ملقب به شاه چراغ تعیین شود.

پس از مهاجرت امام رضا (ع) به خراسان و قبول ولیعهدی تحمیلی مامون عباسی، حضرت احمد بن موسی (ع) به همراه یاران خود، حضرت سید محمد عابد (ع)، حضرت سید علاءالدین حسین (ع) برادران خود، جمعی از برادرزادگان، نزدیکان و دوستان، به قصد زیارت و حمایت از برادر گرامی خود امام رضا (ع) از حجاز به خراسان حرکت کرد. به محض با خبر شدن مامون از جهاد و پیوستن ایشان به امام رضا (ع)، مامورانی را برای مانع شدن و مبارزه با شاه چراغ (ع) قبل از پیوستن آن حضرت به امام رضا (ع) در شهر شیراز اعزام کرد.

در بین راه نیز عده کثیری از شیعیان و علاقه‌مندان به خاندان رسالت، به سادات معظم ملحق و به اتفاق حرکت کردند. کاروان شاه چراغ و همراهانشان هنگامی که به نزدیک شیراز رسیدند، تقریبا یک قافله پانزده هزار نفری از زنان و مردان تشکیل شده بود. هنگامی که مامون از حرکت این کاروان با خبر شد، از ترس اینکه چنین جمعیتی از بنی هاشم و دوستداران و فداییان امام اسباب تزلزل مقام خلافت او شود، امریه‌ای به تمام حکام بلاد صادرکرد و دستور داد؛ در هر کجا قافله بنی هاشم رسید، مانع از حرکت شوند و آن‌ها را به سمت مدینه برگردانند.

حاکم شیراز مردی به نام قتلغ خان با چهل هزار لشکر جرار، در خان زنیان هشت فرسخی شیراز اردو زد و همین که قافله بنی هاشم رسیدند، پیغام داد به امر خلیفه، باید از همین جا باید برگردید. حضرت سید احمد (ع) فرمود ما قصدی از این مسافرت نداریم جز دیدار برادر بزرگوارمان؛ اما لشکر قتلغ خان راه را بستند و جنگ شدید خونینی شروع شد. لشکرقتلغ خان بر اثر فشار و شجاعت بنی هاشم پراکنده شد و شکست خورد.

سپاه شکست خورده قتلغ خان با دیدن اوضاع نابسامان خود در توطئه‌ای به دروغ در بلندی‌های آن منطقه رفتند و فریاد زدند: خبر رسیده، ولیعهد مامون عباسی (امام رضا (ع)) وفات کرد. با شنیدن این خبر، جمعیت حاضر بر اثر سستی ایمان از اطراف امامزادگان متفرق شدند و حضرت شاه چراغ (ع) شبانه با همراهان خود از بیراهه به شیراز رفتند .

حضرت احمد بن موسی (ع) برای در امان ماندن از گزند حکومت، به همراه برادر خود مخفیانه به شیراز رفت. حضرت شاه چراغ (ع) در شهر شیراز در منزل یکی از شیعیان در منطقه سردزک، میهمان شد و در خانه این شخص مخفی گشت.

قتلغ خان که جاسوسانی را برای شناسایی و دستگیری سادات قرار داده بود، مکان ایشان را بعد از یک سال یافت و او و همراهانش را محاصره کرد. پس از نبرد بین آن‌ها و ماموران مامون حضرت احمد بن موسی (ع) با شهامت و شجاعت هاشمی خود به دفاع پرداخت.

قتلغ توان مقابله با آن حضرت (ع) و همراهانشان را نداشت؛ بنابراین از شکافی که در خانه همسایه درست کرد، وارد خانه‌ای شد که حضرت شاه چراغ (ع) به آن پناه برده بود. زمانی که آن حضرت برای استراحت و تجدید قوا، به خانه رفت، هنگام خروج، با شمشیری بر سر او ضربه‌ای وارد کردند. سپس به دستور قتلغ خان خانه بر روی آن بدن شریف خراب شد.

با توجه به تبلیغ گسترده حکومت و ماموران ضد شیعیان و اهل بیت (ع) تعداد زیادی از مردم که از مخالفان شیعیان بودند، حرمت بدن شریف آن حضرت (ع) را نگاه نداشتند و ایشان را در زیر آوار نگاه داشته و به خاک نسپردند.

امروز حرم مطهر حضرت احمد بن موسی شاه چراغ (ع) در شهر شیراز واقع شده است و از زیباترین نما‌های این شهر است و زائران زیادی به زیارت ایشان می‌روند.

منبع:باشگاه خبرنگاران