یادداشت شاعر آیینی درباره ماجرای محمد علی نجفی

عقیق: متن یادداشت بدین شرح است:

"اخلاق حکم می کند که به گرفتاری افراد نخندیم و خوشحال نباشیم. به نظرم اتفاقات و حوادث فاجعه باری که برای نجفی و امثال او به وجود آمده، جای مانور سیاسی نیست. اصولا فتوت حکم می کند که در درگیری های حزبی و جناحی، عیب، ضعف و نقص رقیب را عامل استیلای خود نکنیم.
به نظرم سوءاستفاده از عیب، ضعف و نقص افراد برای بالا کشیدن خود، نشانه حقارت در خود دارد!
.
خدا عاقبت همه مان را به خیر کند.
معصوم در دعا به حضرت حق التماس می کند که «ولا تفضحنی بذنوبی...»
.
.
ولی یک نکته مهم:
انحرافات و کثافت کاری های سیاسی و فرهنگی و اقتصادی افرادی مثل نجفی که سالها مسئولیت رسمی داشته اند و تبعات سوء مدیریت آنها ایران و ایرانی را دچار بحران کرده، بسیار بسیار شنیع تر و فاجعه بارتر از «ماجرای قتل همسر دوم» اوست!
.
به همان میزان که در ماجراهای مربوط به قتل آن زن، تذکر اخلاقی به یکدیگر می دهیم که شور ماجرا را در نیاوریم، لازم است که حواسمان به «عملکرد مسئولین منحرف» باشد.
.
دوستان!
چقدر در جامعه مظلوم ما جنایات و قتل ها و کثافت کاری ها به واسطه عملکرد مسئولین منحرف به وجود آمده و عدم بررسی درست این عملکردها جامعه را نسبت به دین و خدا و انقلاب، بدبین و منزجر کرده...
.
بدبین کردن مردم نسبت به خدا از قتل بالاتر است.
فتنه، از قتل بالاتر است.
«الفتنة اشد من القتل!» و «اکبر من القتل!»
.
.
حکمرانی و ریاست «نجفی» ها در جمهوری اسلامی ، در هر منصب وجایگاهی، در طول چهل سال گذشته، فاجعه های بسیار تلخ و چندش آوری به وجود آورده است که بی شک از «قتل همسر دوم نجفی» شدیدتر بوده...
فاجعه هایی که متاسفانه غیرقابل محاسبه و گاه، غیرقابل بیان و غیرقابل جبران است!
.
حرف آخر:
مراقب «نجفی» های نفوذ کرده در حاکمیت باشیم...
.
.
یاعلی مدد"