عقیق:امام صادق(ع) میفرماید: «امام حسن بن على(ع) هنگام فرا رسیدن وفات خود، به قنبر فرمود: اى قنبر! ببین پشت در، مؤمنى از غیر آل محمد(ع) هست؟ قنبر عرض کرد: خداى تعالى و پیامبر و پسر پیامبرش بهتر میدانند. امام(ع) فرمود: محمد بن على(محمد حنفیه) را نزد من آور! قنبر میگوید: من رفتم و سفارش امام(ع) را به محمد گفتم، وى اظهار داشت مگر خبر تازهاى پیش آمده؟! قنبر گفت: ابا محمد را اجابت کن که تو را میخواند، محمد بن حنفیه با عجله هر چه بیشترى خود را خدمت حضرت امام حسن(ع) رسانید، چون مقابل امام(ع) رسید سلام کرد. حضرت حسن بن على(ع) به او فرمود: بنشین که مانند تو شخصى نباید از شنیدن سخنى که سبب زنده شدن مردگان و مردن زندهها میشود، غایب باشد (آن سخن وصیت پایان عمر من است که دلهاى مرده را زنده میکند و هر زندهاى که آن را نپذیرد، در شمار مردگان آید).
منبع:اسلام کوئست
211008