۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۱۱ : ۰۵
عقیق:سوره هود، آيه 31: («... وَ لا أَقُولُ لِلَّذِينَ تَزْدَرِي أَعْيُنُكُمْ لَنْ يُؤْتِيَهُمُ اللَّهُ خَيْراً اللَّهُ أَعْلَمُ بِما فِي أَنْفُسِهِمْ إِنِّي إِذاً لَمِنَ الظَّالِمِين»)
از قرآن كريم بر مي آيد كه نوح (عليه السلام) اولين پيامبري است كه عليه فاصله طبقاتي برپاخاست. اغنيا و مترفان به نوح مي گفتند: طبقهٴ محروم را طرد كن تا ما به سوي تو گام پيش گذاريم، ولي نوح (عليه السلام) از طريق احتجاج، اين انديشه امتياز طلبانه را محكوم كرد و به مبارزه با آن برخاست.[1]
او اولين فردي بود كه فرمود؛ همه مردم در برابر ارزش هاي الهي يكسانند و پيرو پيامبر بودن در انحصار گروهي خاص نيست. اغنيا و فقرا در اين امر، حقوق مساوي دارند و همگان عبد خداوند هستند و درِ علوم و معارف به روي همگان باز است.
پي نوشت:
[1] سوره هود،آيات 27-31. سوره شعرا، آيات 105-122.
تفسير موضوعي،ج6، ص252. تفسير الميزان، ج10، ص311. تفسير نمونه، ج9، ص76.