کد خبر : ۱۰۵۴۹
تاریخ انتشار : ۰۲ مرداد ۱۳۹۲ - ۲۱:۰۰

سیره ی مناجاتی حضرت زین العابدین(ع)

بنده ی کوچکت به در خانه ی تو آمده، بیچاره ی آستانت به درگاه تو آمده، فقیر تو به سوی تو آمده، درخواست کننده ی درگاهت به سر آستانت نهاده است.

عقیق: یوسف ابن اسباط می گوید: پدرم گفت( نیمه های شب) به مسجد رفتم، جوانی را در حال سجده دیدم که چنین می گفت:صورتم خاک آلود برای آفریدگارم سجده کرد و خداوند سزاوار سجده است.

به سوی آن جوان رفتم، ناگاه دریافتم که او امام سجاد(ع) است، به او عرض کردم:

ای فرزند پیامبر! چرا به خود این همه زحمت می دهی با اینکه خداوند تو را برتری بخشیده و تو در پیشگاه خدا، عزیز و ارجمند هستی؟

آن حضرت با شنیدن این سخن گریه کرد، سپس فرمود: پیامبر(ص) فرمودند: هر چشمی در روز قیامت گریان است مگر چهار چشم؛

1_چشمی که از خوف خدا بگرید.2_ چشمی که در راه خدا نابینا شده باشد.3_ چشمی که از حرامهای خدا پوشیده شده باشد.4_ چشمی که شب تا صبح در حال سجده بیدار باشد، سپس فرمود: خداوند به وجود بنده ای شب زنده دار، بر فرشتگان مباهات می کند و به آنها می فرماید: به بنده ام بنگرید، روحش در نزد من است و پیکرش به اطاعت من اشتغال دارد، از بستر برخاسته و به خاطر ترس عذاب من و تحصیل رحمت من، مرا می خواند گواهی دهید که من او را آمرزیدم.(1)

طاووس یمانی می گوید: شبی در کنار کعبه بودم، دیدم امام سجاد(ع) به حجر اسماعیل وارد گردید، به نماز ایستاد و به سجده رفت، با خود گفتم این مرد صالح از خاندان رسالت است، خوب است از فرصت استفاده کرده و گوش کنم و بدانم در سجده چه می گوید، شنیدم که می گفت:

بنده ی کوچکت به در خانه ی تو آمده، بیچاره ی آستانت به درگاه تو آمده، فقیر تو به سوی تو آمده، درخواست کننده ی درگاهت به سر آستانت نهاده است.

طاووس می گوید: من این کلمات را یاد گرفتم، در رفع گرفتاری و اندوه آنها را خواندم و اندوه و گرفتاریم برطرف گردید.(2)

روزی جابر بن عبدالله انصاری به امام سجاد(ع) عرض کرد:

ای فرزند رسول خدا! آیا می دانی که خداوند بهشت را برای شما و دوستان شما آفریده؟ و دوزخ را برای شما خلق کرده؟ بنابراین چرا آن همه در عبادت، خود را به رنج و زحمت می اندازید؟!

امام سجاد(ع) در پاسخ فرمود:

ای همنشین رسول خدا! آیا نمی دانی که خداوند گناه گذشته و آینده ی جدم رسول خدا(ص) را آمرزیده است، در همین حال آن قدر عبادت کرد که پاهایش ورم نمود و ساق پاهایش باد کرد. شخصی به او گفت با اینکه خداوند گناه گذشته و آینده ی تو را بخشیده، این گونه بر خود فشار می آوری؟ پیامبر(ص) فرمود: آیا بنده ی سپاسگذار خدا نباشم؟ سپس فرمودند: ای جابر! همواره راه پدرانم را می پیمانم و آنها را الگو قرار می دهم تا با آنها ملاقات نمایم.(3)

 

پی نوشت ها:

1_(نگاه بر زندگی امام سجاد(ع)، ص 115، به نقل از کشف الغمه ج2، ص294 و 295)

2_(همان، ص117، به نقل از ارشاد مفید، ج2، ص114)

3_(بحارالانوار، ج46،ص60)

211008


ارسال نظر
پربازدیدترین اخبار
پنجره
تازه ها
پربحث ها
پرطرفدارترین عناوین