عقیق: «365 روز در صحبت قرآن» نوشته حسین الهی قمشه ای در 1050 صفحه از سوی انتشارات سخن منتشر شده که چهارمین کتاب از مجموعه جوانان و فرهنگ جهانی و در ادامه کتاب های «365 روز با سعدی»، «365 روز با مولانا» و «365 روز با ادبیات انگلیسی» منتشر شده است. این کتاب یک تفسیر خواندنی از کلام وحی که با گلچینی از بهترین اشعار شاعران بزرگ کشور تزئین و تکمیل شده است و برای هر روز سال آیه و یا آیاتی انتخاب و به سادگی و شیوایی شرح داده شده است.

دکتر قمشه‌ای در سایت 365 روز چند نکته کاربردی نیز بیان کرده از جمله اینکه:

- بخت جوان دارد آنکه با تو قرین است/ پیر نگردد که در بهشت برین است... اگر ما پیش آن معشوق باشیم هیچگاه پیر نمی شویم پیری مربوط به عالم روح و باطن نیست و روح ما بدون سن است و هیچ سنی ندارد.

- بیایم عادت کنیم که از عادات بیایم بیرون، ما بیشتر کارهایمان را بصورت عادت انجام می دهیم، از این به بعد هر وقت کلمه ای گفتیم به معنی‌اش هم فکر کنیم آنچنان که وقتی برای کسی آرزوی سعادت می‌کنیم کاری در راه تحقق این آرزو انجام دهیم یا مثلا وقتی می‌گوییم قربان شما هواها و دلخواه خودمان را قربانی هواهای دل دیگری کنیم و خواست دل دیگری را برخواست دل خودمان ترجیح دهیم.

- افسردگی یعنی ناشکری، یعنی سهم من از دنیا کم بوده، یعنی فشارهای متراکم. تلخی و کج خلقی که محصولات نفس ماست همه بیماریهای روانی مربوط به یک نوع وسوسه است که از نفس ناشی می‌شود، صد تا دارو نخورید بلکه فقط یک دارو دارید که همان شراب عشق است.

- سحر خیزی خیلی در تلطیف روح انسان موثر است ویکتور هوگو می‌گوید یک اسراری خداوند دارد که در گوش کسانی که سحر بیدار می‌شوند می‌گوید.

- اگر می‌خواهید خدا هیچ وقت باشما قهر نکند با هیچکس قهر نکنید چون هر قهری نماینده قهر اوست باهر کسی قهر کردید بدانیدکه خدا با شما قهرکرده است، مگر که آن قهر مقدمه لطف باشد و دلتان پر از محبت باشد ولی در ظاهر قهر کنید مانند قهر مادر نسبت به فرزند بی ادبش که می‌خواهد تادیبش کند ولی اگر واقعا در دل انسان قهر آمد آن قهر خداست.

بنابراین گزارش، دکتر قمشه‌ای در کتابش ذیل آیه ۵۶ سوره هود: «من توکل کردم بر خدا که پروردگار من است و پروردگار شماست. هیچ جنبدنده ای نیست مگر آنکه زمامش به دست مشیت اوست. همانا پروردگار من بر صراط مستقیم قرار دارد» اینگونه شرح داده است:

* توکل کردن، تکیه کردن است بر کسی یا چیزی که به درستی و استواری آن اطمینانی است.
دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد
تکیه بر عهد تو و باد صبا نتوان کرد
حافظ

*
در هندسه ابتدایی قضیه ای هست معروف به قضیه حمار و آن این است که در هر مثلث مجموع طول دو خط بیش از یک خط است و هرگونه که مثلث را ترسیم کنند این اصل پابرجاست و علت اینکه آن را حمار نامیدند این است که گفته اند اگر علفی در نقطه ای باشد و حماری در نقطه ای دور از آن، هیچ حماری برای رسیدن به نقطه علف دو خط را طی نخواهد کرد بلکه در یک خط مستقیم به نقطه مطلوب می رود اما شگفت است که بسیاری از ما آدمیان مطلوبی را در نقطه ای می بینیم و به جای رفتن در خط مستقیم به آن سوی آن، به راه های کج و معوج می رویم...و در نمی یابیم که هر حرکتی غیر از راستی، دور زدن و دور شدن است، دروغ راه را طولانی می کند، ریا ما را عقب می اندازد، بی انصافی ما را به دره می افکند و...
راستی کن که راستان رستند
در جهان راستان قوی دستند

سعدی»

منبع: خبرانلاین