۰۲ آذر ۱۴۰۳ ۲۱ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۱۹ : ۱۷
* آيه
أُولَئِكَ جَزَاؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ اللَّهِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ
خَالِدِينَ فِيهَا لَا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَ لَا هُمْ يُنْظَرُونَ
* ترجمه
آنان (كه با آن همه دلایل روشن و سابقه ى ایمان، مرتدّ شدند،) كیفرشان آن است كه لعنت خدا و فرشتگان و عموم مردم بر آنان باشد.
آنها همواره مورد لعن (خدا و فرشتگان و مردم) هستند، نه عذاب از آنان كاسته شود و نه به آنها مهلت داده شود.
* نکته ها
شاید نفرین تمام مردم حتّى كفّار، به افراد مرتدّ، بدان جهت باشد كه وجدان هاى آگاه و فطرت هاى سالم، این اعراض و كفر آگاهانه را محكوم مى كند. شاید هم از آن رو باشد كه شعاعِ كفرِ آگاهانه، به نسل ها و عصرها سرایت كرده و افراد زیادى را در آتش خود مى سوزاند.
مشابه این لعنت خدا و فرشتگان و مردم را در آیه ى 159 سوره بقره نسبت به دانشمندانى كه حقایق را كتمان مى كنند، مى خوانیم؛ بنابراین گناه عالمى كه كتمان حق كند و مرتدّى كه آگاهانه دست از ایمان بردارد، یكسان است.
* پيام ها
1- ملائكه در برابر افكار و اعمال زشت انسان، واكنش نشان مى دهند. «علیهم لعنة اللّه و الملائكة...»
2- مردم باید در برابر افراد مرتدّ و منحرف، عكس العمل نشان بدهند. «علیهم لعنة... الناس»
3- علم و آگاهى در مقدار و كیفیّت عذاب الهى مؤثر است. «شهدوا انّ الرّسول حقّ و وجائهم البیّنات... لایخفّف عنهم العذاب و لاهم ینظرون»