عباس احمدی :
گفته بودی مرگ در بستر برایت خوب نیست

دیدن تنهایی خواهر برایت خوب نیست

پیرهن کهنه به تن کردی برایت خوب بود

این عقیق سرخ و انگشتر برایت خوب نیست

هر قَدَر شمشیر خوردی بیشتر گفتی علی

ذکر نام نامی حیدر برایت خوب نیست

از جلو سخت است می دانم ولیکن صبر کن

در نیاور تیر را از پَر، برایت خوب نیست

سن و سالت رفته بالا آه دست و پا زدن

زیر نعل اسب یک لشگر برایت خوب نیست

غیرت اللهی و میدانند این نامحرمان

دیدن اطفال بی معجر برایت خوب نیست

سنگ بر پیشانی ات خورده است بیش از حد، دگر

خیزران و چوب و طشت زر برایت خوب نیست

سمت گودال آمده با قامتی خم فاطمه

باز می گویی: نیا مادر! برایت خوب نیست


علی نظامی :

وداع آخر تو داشت طرح غم می ریخت

دلم به پشت سر تو به هر قدم می ریخت

گرفته پای تو را دست التماس دل

نماندن از تو و اشکی که دم به دم می ریخت

بنای خلقت زینب، بنا نشد بی من...!

که رفتن تو چو آوار بر سرم می ریخت

گلوی خشک تو را تا که بوسه ای بزنم

به اسم مادرمان از لبم قسم می ریخت

هزار چشم پر از دیدن لباس توأند

ز بسکه داشت ز آستین تو کرم می ریخت

رمق نمانده مسافر به چشم پر کارم

ببخش پشت سرت گر که آب کم می ریخت

حسین رفت و کمی بعد پیر شد زینب

شروع غارت و غم حرمت حرم را ریخت


خاکی شیرازی:


چون نوبت قتال به سلطان دین رسید

افغان اهل بیت ، به عرش برین رسید

غوغای "الوداع" و هیاهوی "الفراق"

از چار سوی ، بر فلک هفتمین رسید

چون هیچ کس نبود که گیرد رکاب او

بر کف رکاب ، خواهر وی ، دل غمین رسید

پس حلقِ خشک و چِشم تر و نقد جان به کف

با تیغ کینه جوی به میدان کین رسید

کُشت آن قَدَر ز کوفی و شامی که در مصاف

بر جانش ، آفرین ز جهان آفرین رسید

مهلت عدو نداد که نوشد کفی ز آب

لب تشنه ، بی مُعین ، لبِ آبِ مَعین رسید

بنشست بس که تیر سه پهلو به سینه اش

او را هزار همدم و پهلو نشین رسید

چون یاوری نبود که جان سازدش نثار

جنّ و ملائکش ز یسار و یمین رسید

از پشت زین فتاد ، چو سرو قدش به خاک

گفتی که پشتِ عرش به روی زمین رسید

در حیرتم نکرد قیامت ، چرا قیام ؟

بر حنجرش چو خنجر حصم لعین رسید

عباس احمدی :
دوباره روضه آخر خدا به خیر کند

دوباره داغ برادر خدا به خیر کند

دوباره بارش سنگ و دوباره پیشانی

حدیث تیر مکرر خدا به خیر کند

دوباره خاطرۀ بوسه گاه پیغمبر

دوباره شمر ستمگر خدا به خیر کند

به روی سینه نشسته دوباره با خنجر

شروع می کند از سر خدا به خیر کند

یکی به روی بلندی یکی بر آن گودال

نشسته مادر و دختر خدا به خیر کند

دوباره حرمله و یک سه شعبه و آقا

که در می آورد از پر... خدا به خیر کند

دوباره تاختن اسب تازه نعل شده

به روی جسم مطهر خدا به خیر کند

دوباره سرقت خلخال و آتش و خیمه

دوباره غارت معجر خدا به خیر کند

سرش به دامن مادر خدا نصیب کند

شکسته پهلوی مادر خدا به خیر کند


محمد مهدی سیار:

در مقاتل خوانده ام گودال غوغا شد، ولی

آن طرف تر بود غوغا... آن طرف تر... بر تلی

آسمان گو بر زمین آید ولی هرگز مباد

پیش چشم خواهری بر خاک و خون افتد یلی

قتلگاه زینب است این یا حسین ابن علی؟

قتلگاه زینب است این... یا حسین بن علی!

"حنجر" است این واژه یا "خنجر"؟ میان خط اشک

همچنان ناخوانده مانده صفحه های مقتلی



سعید پاشا زاده:

حسین، گیسوی با خون خضاب، دیده قدیم

به سمت صحنه ای آمد که خواب دیده قدیم

رها شد از زه، تیری که آب دیده قدیم

که او هر آنچه ببیند رباب،دیده قدیم

تمام آن چه شنیدیم، دیده است حسین

بخوان لهوف و ببین چه کشیده است حسین

به آب زد، به عطش زد، به آب و آتش زد

چه تیغ ها که عدو بر تن منقش زد

چقدر شعله که بر دامن سیاوش زد

فرات، گِل به سر و دست پشت دستش زد

به رو سیاهی ضرب المثل مضاعف گشت

حسین، تشنه لب چشمه رفت و تشنه گذشت

رسید روضه به جایی كه دیدنش سخت است

به حنجری كه یقیننا بریدنش سخت است

تنی كه مثله شود پاكشیدنش سخت است

صدای وای بنی شنیدنش سخت است

اگرچه سخت سرت را ولی جدا كردند

چنان كه فاطمه را از علی جدا كردند

همین كه تیر رها كرد تیغ می بُرد

رفیق می زند و نارفیق می برد

و بوسه گاهِ نبی را دقیق می برد

عمیق بوسه زده پس عمیق می برد

چنان پرنده كه هی بال را به هم زده است

صدای فاطمه گودال را به هم زده است

خدابخیر كند لحظه های اخر را

خدا بخیر كند رفتن برادر را

یكی بگیرد از ان دور چشم خواهر را

كه شمر بین دو دستش گرفته یك سر را

به نیزه زلف كمند است ساعتی دیگر

سری به نیزه بلند است ساعتی دیگر

بلند گفت یکی آن وسط، سرش با من

ولی مزاحممان است خواهرش، با من!

تو پا گذار به گودال، خنجرش با من

شروع کار قتال از تو، آخرش با من!

بریدن سر او مثل آب خوردن بود

جداشدن ز قفا، ظلم بر سر و تن بود

ز قتلگاه، اگر بوی سیب می آید

حبیبه ای به مزار حبیب می آید

صدای ناله ی زهرا عجیب می آید

که آخرین پسرم عنقریب می آید

در آن زمان سر خون حسین من جنگ است

به هر کجا بروید آسمان همین رنگ است