وظیفه ما نسبت به صاحب این ایام چیست؟ هیچ فهمیدیم چه خونی ریخته شد؟ هیچ دانستیم چه کسی کشته شد؟ شیخ طوسی، شیخ صدوق، ابن قولویه این روایت را نقل کردند. مختصری از این روایت بس است، چون او کجاست؟ خود او کجاست؟ کسی خبر ندارد، آن اندازه که ما می توانیم بگوییم، این است، خوب از اینجا بقیه را بخوانید، این نصّ حدیث است.
در این حدیث مسئله این است، "اشهد..." این کلمه حجّت خدا است، زبانی که عصمت اش تضمین شده، "اشهد انّ دمک سکن فی الخلد"، شهادت می دهم خون تو در خلد مسکن کرده. کیست که بفهمد حسین بن علی کیست؟ خُلد کجاست؟ در آن ملأ اعلی که مرکز قدّیسین عالم است، خون او زینت آن عالم است.
کسی که جسمش آنجاست، روحش کجاست؟ کیست که بفهمد که کشته شد؟ چه جور کشته شد؟ برای چه کشته شد؟ امام ششم فرمود به حسین بن ثویر: ای حسین! آن کسی که برود به زیارت او...، از اینجا باید فهمید مطلب چیست؟
ما در حدّ این نیستیم که خود او را بشناسیم. باید نگاه کنیم ببینیم آن آخرین مرحله ای که شعاعِ وجود او تابیده به کجا رسیده، بعد کشف کنیم، که آن آفتاب چیست و کجاست. وقتی شعاعش به زائر قبرش می خورد، این است.
فرمود: پیاده اگر بروی، به هر قدمی یک حسنه برایت می نویسند، یک سیّئه محو می کنند، سواره بروی، به هر جا که سم اسبت برسد، به هر قدمی باز یک حسنه ثبت، یک سیئه محو. اینها معنی دارد، یعنی از آنجا تصفیه ات می کنند، تجریدت می کنند، تا لیاقت پیدا کنی. آنی که بهت انگیز است این است، فرمود: وقتی رسیدی به درِ حائر، به در حرم که رسیدی، خدا تو را از مفلحین قرار می دهد!!
خود من هنوز متحیّرم چه خبر است؟ وقتی رسیدی به در حرمش می شوی از مفلحین. یعنی چه از مفلحین؟ رجوع کنید به قرآن ببینید به افلاح رسیدن چه شرائطی دارد، بعد بفهمید این دستگاه چه دستگاهی است. سوره مؤمنون را بخوانید: "قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ" اما چه کسانی؟ "الَّذِينَ هُمْ فِي صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ"
منبع: پایگاه اطلاع رسانی آیت الله وحید خراسانی
کدخبرنگار:۲۱۲۱۱۳