16 آبان 1400 2 ربیع الثانی 1443 - 28 : 07
کد خبر : ۱۱۰۶۷۳
تاریخ انتشار : ۲۳ دی ۱۳۹۸ - ۱۵:۱۹
امام علی علیه السلام در روایتی به نشانه های مؤمن و منافق اشاره کرده اند.

عقیق:روایت زیر را از کتاب نهج البلاغه منتشر می‌کند.

 

امام علی علیه السلام:

لَوْ ضَرَبْتُ خَیْشُومَ الْمُؤْمِنِ بِسَیْفِی هَذَا عَلَی أَنْ یُبْغِضَنِی مَا أَبْغَضَنِی وَ لَوْ صَبَبْتُ الدُّنْیَا بِجَمَّاتِهَا عَلَی الْمُنَافِقِ عَلَی أَنْ یُحِبَّنِی مَا أَحَبَّنِی وَ ذَلِکَ أَنَّهُ قُضِیَ فَانْقَضَی عَلَی لِسَانِ النَّبِیِّ الْأُمِّیِّ صلی الله علیه و آله أَنَّهُ قَالَ یَا عَلِیُّ لَا یُبْغِضُکَ مُؤْمِنٌ وَ لَا یُحِبُّکَ مُنَافِقٌ.

اگر با شمشیرم بر بینی مؤمن بزنم که با من دشمن شود، دشمنی نخواهد کرد و اگر تمام دنیا را بر سر منافق بریزم تا مرا دوست بدارد، دوست نخواهد داشت

 و این بدین خاطر است که بر زبان رسول خدا صل الله علیه و آله جاری شد که ای علی: مؤمن با  من دشمنی نمی کند و منافق با تو دوستی ننماید.

 

نهج البلاغه، حکمت ۴۲

منبع:حوزه

گزارش خطا

ارسال نظر
نام:
ایمیل:
نظر: