عقیق:امروز سالروز درگذشت یکی از علمای بزرگ جهان تشیع است، عالمی که امروز جای خالی او و اندیشه‌هایش در جامعه به وضوح دیده می‌شود، عالمی که وقتی زندگی‌نامه‌اش را مرور کردم بار دیگر افسوس خوردم به اینکه چقدر امروز نیاز به چنین مردان بزرگی داشتیم، مردانی که یک‌تنه و مقاوم پای آرمان‌ها و ارزش‌های انقلاب اسلامی بایستند و لحظه‌ای هم از آن دست نکشند. در روستای گوگد واقع در پنج کیلومتری شهرستان گلپایگان متولد شد و زمانی که دو سال و نیم بیشتر نداشت، مادرش را از دست داد و در سن 9 سالگی در سوگ از دست دادن پدر نشست.
زمانی که مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی در شهر قم تصمیم به اقامت گرفت، به همراه جمعی دیگر به دعوت رسمی استادش حائری به سوی این شهر حرکت کرد و در مدرسه فیضیه ساکن شد. هرچند بیشتر تحصیلاتش در قم سپری شد اما مدت چندماهی را در شهر نجف در محضر آیات غروی اصفهانی و سید ابوالحسن اصفهانی تلمّذ کرد.
پنجشنبه 18 آذر 1372 روز آخر حضور این مرد بزرگ در این دنیا بود. وقتی خبر رحلت او در رسانه‌ها پیچید، 7 روز عزای عمومی و یک روز تعطیل اعلام شد و پیکرش نیز روز 19 آذر در تهران با حضور رهبر معظم انقلاب اسلامی آیتالله خامنه‌ای و مردم عزیزمان تشییع شد. یک روز بعد (شنبه) بر پیکر او به امامت آیتالله لطف‌الله صافی گلپایگانی نماز میّت اقامه و در مسجد بالاسر حرم حضرت فاطمه معصومه (س) به خاک سپرده شد. امروز 18 آذر و 12 ربیع‌الثانی سالروز رحلت او؛ آیتالله سیدمحمد رضا گلپایگانی زعیم عالیقدر حوزه علمیه قم است.
رهبر معظم انقلاب در پیام تسلیتی که برای ایشان صادر کردند، فرمودند: «آن بزرگوار یکی از اسطوانه‌های انقلاب و نظام جمهوری اسلامی بشمار می‌آمد. در دوران اختناق و در مقابله با حوادث سهمگین سال‌های تبعید امام‌خمینی قدس سره مواردی پیش آمد که صدای این مرد بزرگ، تنها صدای تهدیدکننده‌ای بود که از حوزه علمیه قم برخاست و به نهضت شور و توان بخشید. پس از پیروزی انقلاب، همواره در قضایای عمومی کشور، حضوری بارز و پشتیبانی‌ای صریح از نظام جمهوری اسلامی و از مقام منیع رهبری و شخص شخیص امام راحل قدس‌الله نفسه الزکیه داشت و مورد تکریم و احترام بلیغ آن حضرت بود. فقدان این بقیه السلف اعاظم، و این ملجاء و مرجعه مؤمنان، ثلمه‌ای بزرگ و ضایعه‌ای جبران‌ناپذیر است.»
اینک کلیپی از حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمحمدباقر گلپایگانی فرزند وی منتشر شده که در آن، به بیان خاطره‌ای از پدر خود پرداخته است؛ خاطره‌ای که بیانگر مخالفت آیتالله گلپایگانی با ساخت حرم بقیع است.
این روایت را در فیلم زیر تماشا کنید.