عقیق:از ضلع شرقی حرم مطهر سید الکریم (ع) که وارد شوید، پشت کتابفروشی حرم، سوله‌ای قرار دارد. وارد که می‌شوی طنین زیبای چکش و قلم به گوشت می‌خورد؛ طنینی که بیش از هر کس برای صاحبان آن شنیدنی است چراکه روزانه ۱۴ ساعت عاشقانه به حرف‌های قلم گوش می‌کنند که اثری درخور را بعد از سال‌ها فعالیت خلق کنند.
ساخت ضریح جدید حرم حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) بخشی از عمر گرانبهای استاد علیرضا اسدی، قلم زن چیره دست و فرزندان هنرمندش را گرفته است. مردی که نیم قرن در این زمینه فعالیت کرده و برای خلق هر اثر از جان خود مایه گذاشته است.
استاد اسدی قلم زن در تعریف هنرش اینگونه می‌نویسد: «هنر قلم زنی،به کار گرفتن قلم‌های فولادی و چکش که حرف هنرمند را بر سطح فلزات می‌نگارد، می توان نامید. اگر بخواهیم عمیق‌تر در آثار این هنرمندان تفکر کنیم، حس و حال و نعمت شکرگذاری به درگاه الهی که خالق زیبایی هاست، را در بین گل برگ‌ها و نقش‌های به وجود آمده می توان دید. همه اشاره بر این مطلب دارند که هنرمند قلم زن می‌خواهد کتابتی کند که نشانگر خلاقیت‌های ذهنی برخواسته از بینشِ زیباشناسی را بر سطح فلزات بنشاند که یادگاری از عصر و زمان خود برای حال و آیندگان به نمایش بگذارند.»
حالا در کارگاه ساخت ضریح جدید حرم سید الکریم (ع) استاد اسدی همراه با فرزندان خود، عاشقانه مشغول آماده سازی این ضریح هستند. ضریحی که از سال ۸۵ پروژه آن کلید خورده است. سال ۸۷ معماری این پروژه انجام شده است.
به بهانه سالروز میلاد حضرت سید الکریم (ع) به این کارگاه سری زدیم و با فعالان آن صحبت کردیم.
عباس بهزادی مدیر پروژه ساخت ضریح جدید حرم عبدالعظیم در این باره به خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت:از سال ۸۵ تا سال ۹۵ که پروژه ساخت ضریح در کارگاه آغاز شد، مشغول پژوهش و گفت و گو با پیشکسوتان عرصه ضریح سازی بودیم. در ساخت ضریح‌های گوناگون با تکرار مواجه بودیم و می‌خواستیم نوآوری و خلاقیت در کار داشته باشیم. همین موضوع وسواسی در کارما ایجاد کرده بود.
وی افزود:مرحوم میرزا علی تهرانی از اساتید دانشگاه تهران و شهید بهشتی طرحی ارائه کردند که برای نخستین بار ضریح با دو غرفه ساخته شود. در شیوه طراحی آن از ضریح امام حسین (ع) الهام گرفته شده است.»
بهزادی بیان کرد: با وجود این که حرم سید الکریم بسیار کوچک است، محدودیت فراوانی برای طراحی وجود داشت، اما ضریح به شیوه‌ای طراحی شده است که بزرگ به نظر بیاید. ارتفاع ضریح نیز نسبت به ضریح قبلی افزایش پیدا کرده است. استاد فرشچیان آذر سال ۹۰ از پروژه بازدید کردند و برای استحکام بیشتر ضریح، طرح ایجاد ستون در میان غرفه را دادند.
وی ادامه داد:برای پیدا کردن قلم زن چیره دست، ۳۱ قلم زن برجسته ایران را ارزیابی کردیم. از میان این ۳۱ قلم زن به ۳ نفر رسیدیم و در نهایت استاد علیرضا اسدی را انتخاب کردیم. استاد اسدی نشان درجه یک هنری دارند که معادل دکتراست. ایشان در دانشگاه هنر اصفهان تدریس داشتند و آثارشان در موز‌های ایران و جهان موجود است.»
بهزادی ادامه داد:یکی از دستاورد‌های ساخت این ضریح یکپارچه سازی در آن بوده است. برای نخستین بار بخش‌هایی از ضریح که باید از هم جدا بودند، متصل به هم ساخته شده اند. همچنین بخش‌هایی که از هم جدا هستند، با ظرافت خاصی به هم پیوند داده شده اند.علاوه بر این مقاومت ضریح بالاتر از تمام ضریح‌هایی است که پیش از این ساخته شده است.
گفتنی است کار ساخت ضریح ادامه دارد. استاد اسدی می‌گوید نمی‌توان زمان دقیقی را برای پایان پروژه اعلام کرد. ظاهرا وسواس در کار باعث می‌شود پروژه زمان زیادی طول بکشد. محمدرضا اسدی یکی از هنرمندان حاضر در پروژه می‌گوید، می‌توان همین الان کار را متوقف کرد و تحویل داد، اما ریزبینی و سخت گیری استاد اسدی باعث شده است انرژی و زمان مضاعف برای پروژه بگذارد.
منبع:باشگاه خبرنگاران