عقیق:هشت سال پیش در 21 آبان ماه سال 1390 بود و ساعت بیست و چند دقیقه از یک بعدازظهر می‌گذشت که تهران و حومه تهران با صدای مهیبی لرزید. لرزش انفجار در بیشتر شهرهای استان‌های تهران و البرز مانند تهران، شهریار، شهرقدس، نسیم‌شهر کرج، پرندک، اشتهارد، ملارد، ماهدشت و بخش‌هایی از ساوه در استان مرکزی احساس شد. برخی گفتند زلزله بود، برخی گمان کردند پمپ بنزین منفجر شده، عده‌ای دیگر از نشت گاز لوله‌های ساختمان‌های تازه‌ساز سخن می‌گفتند و... و هرکسی با حال پریشان علت این لرزش و صدا را جویا می‌شد.
مرکز صدا متعلق به انفجاری در حوالی کرج و ملارد بود. اما چگونه صدای این انفجار مهیب در شرقی‌ترین نقاط تهران هم شنیده شد؟ شدت انفجار به‌حدی بود که صدای مهیب و لرزش آن شیشه برخی ساختمان‌های شهریار و شهر قدس از جمله ساختمان دانشگاه شهر قدس را فرو ریخت و دود غلیظی تا 10کیلومتری محل حادثه پخش شده بود. طولی نکشید که در همه‌جا این خبر پخش شد: سردار حسن طهرانی مقدم رئیس سازمان خودکفایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به‌همراه چند تن از پاسداران در پادگان شهید مدرس و بر اثر انفجار زاغه مهمات به شهادت رسیدند.
سردار طهرانی مقدم چه‌کسی بود؟
وقتی خبر شهادتش در رسانه‌ها منتشر شد، نام او برای عموم مردم ناآشنا بود. اما درجه و مسئولیتش نشان از سال‌ها تجربه در سپاه پاسداران را می‌داد، سرداری که فقط فهرست فعالیت‌ها، سِمت‌ها و افتخاراتش طولانی و شگفت‌انگیز است. وقتی رسانه‌ها شروع کردند از سوابق درخشان او سخن بگویند، کم‌کم همه فهمیدند چه شخصیتی در این حادثه درناک به شهادت رسیده است، کسی که اصرار داشت تا در گمنامی و ناآشنایی کار کند و مجموعه‌ای به‌نام جهاد خودکفایی سپاه را فرماندهی می‌کرد، و در واقع بخش عظیمی از افتخارات موشکی جمهوری اسلامی به نام او زنده است.
حسن طهرانی مقدم 6 آبان 1338 در محله سرچشمه تهران متولد شد. در 21سالگی و در ابتدای شکل‌گیری رسمی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، در اطلاعات منطقه 3 سپاه شمال، مشغول به فعالیت شد. بعد از عملیات ثامن الائمه(ع)، متوجه ضعف آتش پشتیبانی خودی مستقر در خطوط مقدم جنگ شد. در پاییز 1360 طرح ساماندهی آتش پشتیبانی (خمپاره‌اندازها) را به‌صورت سنجیده و مدون تقدیم حسن باقری کرد. آبان سال 1362 مأموریت راه‌اندازی و سازماندهی "فرماندهی موشکی زمین به زمین سپاه" به طهرانی مقدم محول شد و به این ترتیب 21 اسفندماه 1363 اولین موشک ایران به کرکوک شلیک شد. پس از صدور فرمان تاریخی امام(ره) مبنی بر تشکیل نیروهای سه‌گانه سپاه پاسداران، شهید مقدم در سال 1364 به سِمت فرماندهی موشکی نیروی هوایی سپاه منصوب شد. عمده کارهای تحقیقاتی ساخت موشک «شهاب3» را شهید مقدم انجام داده بود. او در اول مهر سال 84 به‌عنوان جانشین سردار علی زاهدی در نیروی هوایی سپاه پاسداران منصوب شد. در 25 آذرماه سال 85 به‌عنوان مشاور فرمانده‌کل سپاه در امور موشکی و رئیس سازمان خودکفایی سپاه انتخاب شد.
شهدای اقتدار چه‌کسانی هستند؟
مقام معظم رهبری در پیام تسلیت خود به‌مناسبت شهادت جمعی از پاسداران در پادگان شهید مدرس، سردار شهید حسن طهرانی مقدم را دانشمند برجسته و پارسای بی‌ادعا خطاب کرد. ایشان همچینن در توصیف شخصیت شهید طهرانی مقدم فرمود: «شهید طهرانی مقدم سراپا اخلاص بود من بیست‌وپنج شش سال است که ایشان را از نزدیک می‌شناسم، همت خیلی بلندی داشت؛ افقهای خیلی بلندی را می‌دید. یکی از خصوصیات برجسته ایشان مدیریت بود؛ یک مدیر طبیعی بود؛ درس مدیریت هم نخوانده بود اما واقعاً یک مدیر بود.»
آمار شهدا ابتدا در اعلام رسمی سپاه 17 نفر اعلام شد. اما کم‌کم که اسامی مفقودین زیاد شد و عملیات تجسس در بخش‌های تخریب‌شده پادگان شهید مدرس ادامه پیدا کرد، پیکرهایی از زیر آوار بیرون آمدند و بر تعداد شهدای این حادثه افزودند. نهایتاً مشخص شد 39 نفر در این اتفاق تلخ به شهادت رسیده‌اند، 39 نفری که هر کدام سابقه درخشانی در پا گرفتن توان موشکی ایران داشتند، برخی باتجربه‌تر بودند و از تخصص خود در دوران دفاع مقدس برای توان دفاعی بهره می‌گرفتند و برخی جوان‌تر بودند و تازه جذب تیم شهید طهرانی مقدم بودند و در محضر باتجربه‌ترها، مهارت‌های زیادی را کسب می‌کردند. چندی بعد این شهدا به «شهدای اقتدار» معروف شدند.
شهیدان سردار حسن طهرانی مقدم، سید رضا میرحسینی، سعید نبی‌پور خمامی، ستار ناصری، مهدی نواب، بایرام‌علی صفری، مهدی دشتبان‌زاده، علی‌اصغر منصوریان، اسماعیل محمدی، علی کنگرانی، محمود شجاعی، امید طلائیان، محمد سلگی، مرتضی محمدرضاپور، وحید رنجبر، رسول بهرودی، محمد غلامی، سیدمحمدحسین فردویی، بهلول محمودی، محمود داسدار، حسین امین شرعی، سید محمد حسینی، محمدرضا میری، شهید مهرداد مصطفوی، شهید رضا نادی شورابی، شهید مهدی گلستانی، شهید مسیح‌الله قهرمانی، شهید بهزاد ملانوروزی، محمدحسین زلفی، وحید عزیزی، وحید شیرمحمدلو، میثم جهانگیری، مهدی حاتمی‌نسب، سیدرضا محمدزاده، جواد سلیمی و یوسف قارلوقی از جمله این شهدا بودند.
نزدیک‌ترین یاران طهرانی مقدم را بشناسید
نام‌های متفاوتی از رزمنده 52ساله تا جوان 20ساله میان شهدا وجود داشت، اما شاید میان شاخص‌ترین یاران طهرانی مقدم که آن روز به شهادت رسیدند بتوان به شهید مهدی نواب، مشاور و مسئول آزمایشگاه پژوهشکده و تست سوخت، مسئول سمعی بصری جهاد خودکفایی سپاه، شهید محمد سلگی، فرمانده ترابری و ماشین‌های سنگین سازمان جهاد خودکفایی سپاه و شهید مهدی دشتبان‌زاده، فرمانده پادگان شهید مدرس اشاره کرد، یارانی قدیمی که در اتفاقات بزرگ موشکی سپاه کارهای بزرگی کردند و نهایتاً با هم و کنار یکدیگر به شهادت رسیدند.
«شهید مهدی نواب» در پانزدهم شهریور سال 1346 در محله سرچشمه تهران متولد شد. در 14سالگی به جبهه رفت و در سال 65 وارد سپاه پاسداران شد. از همان اوایل ورود به کرمانشاه با شهید محمد سلگی و در توپخانه سپاه با شهید طهرانی مقدم آشنا شد و این شروع دوستی پایان‌ناپذیر این 3 شهید بود. مهدی نواب در یگان موشکی مشغول به کار بود و آموزش نصب کلاهک و الحاق و انتقال و تجهیزات موشکی و سپس قرار دادن موشک روی خودروی سکوی پرتاپ را دید و بعد آموزش کار با جرثقیل و لیفت‌تراک و خودروی حامل موشک را فراگرفت و حتی اسکورت موشک تا محل و تخلیه موشک را انجام می‌داد.
در زمان جنگ یکی از متخصصان الحاق و انتقالات شد و از سال 66 تا 68 مسئول دسته دوم الحاق و انتقالات یگان موشکی شد. شهید مهدی نواب مشاور و مسئول آزمایشگاه پژوهشکده و تست سوخت پادگان شهید مدرس، مسئول سمعی بصری جهاد خودکفایی و مسئول کوهنوردی بود. او با 20 نوع دوربین حرفه‌ای و فوق‌حرفه‌ای کار کرده و دفتر سمعی و بصری را نیز همین‌طور افتتاح کرد و این‌گونه از حساس‌ترین عملیات‌های تست موشکی هم فیلم می‌گرفت.
«شهید محمدقاسم سلگی» متولد اسفند سال 1345 است. از سال 59 در بسیج عضو بود و فعالیت داشت و با شروع جنگ راهی جبهه شد. از سال 61 به استخدام سپاه درآمد. در سال 1365 با اندک سنی که داشت وظیفه فرماندهی پادگان کرمانشاه را به‌عهده داشت. بخشی از فعالیت‌های عمده او از همان سال‌های جنگ در مهندسی ــ رزمی سپاه بوده است، در توپخانه سپاه بود که به‌همراه مهدی نواب با حسن آقای طهرانی مقدم همراه شد و از آنجا دیگر همیشه با هم بودند.
سال‌ها کار با مواد شیمیایی او را جانباز شیمیایی ریوی کرده بود. پس از جنگ نیز در نیروی هوایی سپاه در یگان موشکی به‌دلیل تخصص فنی به‌همراه حسن طهرانی مقدم شروع به ادامه کار کرد. در سال‌های پس از جنگ یعنی از 1370 تا 1374 در اکثر شهرهای مرزی کشور از جمله سیستان و بلوچستان و بندرعباس مشغول به فعالیت نظامی بود. او در استفاده و تعمیرات انواع ماشین‌های سنگین، توانایی بسیاری داشت که مسئولیت فرماندهی ترابری و ماشین‌های سنگین سازمان جهاد خودکفایی سپاه به او داده شد.
«شهید مهدی دشتبان‌زاده» در 30 اسفندماه سال 1342 در محله میدان خراسان تهران به دنیا آمد. دوران دفاع مقدس را در بهداری لشگر 27 محمد رسول الله(ص) خدمت می‌کرد و خودش هم به‌دفعات مجروح شد. پس از پایان جنگ تحمیلی به استخدام وزارت دفاع درآمد و در سال 1368 ازدواج کرد. با تشکیل جهاد خودکفایی سپاه از همراهان سردار شهید حسن طهرانی مقدم شد و در این میان فرماندهی پادگان مدرس به او واگذار شد، پادگانی که اتفاق‌های مهمی را به خود دید، انفجارها، تست‌های موفق و ناموفق موشکی، پیروزی‌ها، آموزش و مهارت جوانانی زبده و صدها اتفاق تلخ و شیرینی که برای خیلی‌ها از این پادگان یک دوکوهه دوم ساخته بود.
شایعات در مورد علت حادثه چه بود؟
پس از این انفجار به‌دنبال اخبار تلخی که از شهادت و مجروحیت تعدادی از پاسداران صنعت موشکی کشور حکایت داشت، شایعات بسیاری نیز در فضای تاریک رسانه‌های بیگانه نقش بست. برخی از رسانه‌ها از انفجار کلاهک هسته‌ای سخن گفتند و عده‌ای از انفجار آزمایشات هسته‌ای ایران. البته مسئولین کشور و سخنگوی سپاه با رد این ادعاهای مضحک چنین احتمالاتی را تکذیب کردند. عده‌ای نیز از خرابکارانه بودن این عملیات توسط عناصر جاسوسی شایعاتی را مطرح کردند.
مجله تایم به‌نقل از یک «مقام اطلاعاتی غربی» نوشت که این انفجار کار موساد بوده است. برخی رسانه‌های اسرائیلی نیز این انفجار را ناشی از خرابکاری دانسته مدعی شدند که اسرائیل در آن دست داشته است. روزنامه دیلی تلگراف نیز نوشته است موساد با همکاری مجاهدین خلق (منافقان) این عملیات را اجرا کرده است.
اما مسئولین مختلف نظامی کشور از جمله سرلشکر فیروزآبادی٬ رئیس ستادکل نیروهای مسلح وقت، سردار شریف، مسئول روابط عمومی سپاه پاسداران و سردار حاجی‌زاده فرمانده هوافضای سپاه با رد شایعات این‌چنینی دست داشتن جاسوسان اسرائیل در این انفجار را رد کردند و علت این واقعه را ایجاد حادثه در حین جابه‌جایی سوخت و مهمات عنوان کردند.
منبع:تسنیم