عقیق:پیامبر اسلام در روز ۱۷ ربیع الاول سال عام الفیل در شعب بنی‌هاشم یا شعب ابی‌طالب و در خانه عقیل بن ابی‌طالب (ع) به دنیا آمد.
ایشان در ۶۳ سالگی و در ۲۸ صفر سال یازدهم هجری قمری بر اساس برخی روایات بر اثر مسومیت به شهادت رسیدند و برخی نیز بیماری را علت رحلت ایشان ذکر کرده اند.
در تاریخ رحلت پیامبر اکرم (ص) میان شیعه و اهل سنت اتفاق نظر نیست زیرا تاریخ نگاران و سیره نویسان شیعه به پیروى از اهل بیت (ع) تاریخ رحلت پیامبر (ص) را روز دوشنبه ۲۸ صفر سال یازدهم هجرى قمرى دانسته اند، اما علماى اهل سنت تاریخ آن را در ماه ربیع الاول ذکر کرده اند و در این که چه روزى از ربیع الاول بوده است اختلاف دارند برخى روز اول، برخى روز دوم و برخى روز دوازدهم و عده اى روز دیگرى از این ماه را بیان کرده اند. شیخ عباس قمی می‌گوید اکثر علماى اهل سنّت آن را در روز دوازدهم ماه ربیع الاول گفته اند.
محمد (ص)، ابوالقاسم و ابوابراهیم از کنیه‌ها و مصطفی، حبیب الله، صفی الله، نعمة الله، خیرة خلق الله، سیدالمرسلین، خاتم النبیین، رحمة للعالمین، نبی امی از القاب پیامبر (ص) است.
در اوایل سال ۱۱هجری قمری پیامبر (ص) بیمار شد ایشان به دلیل بیماری سختی که داشت به منبر رفت و مسلمانان را به مهربانی با یکدیگر سفارش کرد و فرمود:« اگر کسی را حقی بر گردن من است بستاند یا حلال کند و اگر کسی را آزرده‌ام اینک برای تلافی آماده‌ام».(ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۲۵۵)
بر اساس روابات و در کتاب صحیح بخاری که از مهمترین کتاب‌های اهل سنت است آمده در آخرین روز‌های حیات رسول خدا (ص) در حالی که جمعی از صحابه به عیادت ایشان رفته بودند فرمود: «قلم و کاغذی بیاورید تا چیزی برای شما بنویسم که به برکت آن هرگز گمراه نشوید بعضی از حاضران گفتند بیماری بر پیامبر (ص) غلبه کرده و هذیان می‌گوید و ما قرآن را داریم که آن برای ما کافی است؛ ماجرا به جایی رسید که میان حاضران غوغا و اختلاف افتاد. بعضی می‌گفتند بیاورید تا حضرت (ص) بنویسد و بعضی غیر از آن را می‌گفتند، رسول خدا (ص) فرمود:«برخیزید و از نزد من بروید». (بخاری، صحیح بخاری، جلد ۶، باب مرض النّبی (ص) و وفاته، ص ۱۲، چاپ دارالجیل بیروت.)
در صحیح مسلم یکی دیگر از مهمترین کتاب‌های اهل سنت آمده است فردی که با سخن پیامبر(ص) مخالفت کرد عمر بن خطاب معرفی شده است در همان کتاب و همچنین صحیح بخاری آمده است که ابن عباس پیوسته بر این ماجرا افسوس می‌خورد و آن را مصیبتی بزرگ می‌شمرد (صحیح مسلم، ج ۳، کتاب الوصیة، باب ۵، ص ۱۲۵۹، چاپ داراحیاء التراث العربی.)
وفات پیامبر (ص) در ۲۸ صفر سال ۱۱ق، یا به روایتی در ۱۲ ربیع الاول همان سال در ۶۳ سالگی روی داد ، در نهج البلاغه آمده است؛هنگام جان دادن سر مبارک پیامبر (ص) میان سینه و گردن امام علی (ع) بوده است. ( نهج البلاغه، ترجمه سیدجعفر شهیدی، خطبه ۲۰۲، ص۲۳۷.)در آن هنگام از فرزندان رسول اکرم (ص) جز حضرت فاطمه (س) کسی زنده نبود. فرزندان دیگر ایشان از جمله ابراهیم همگی از دنیا رفته بودند. پیکر مطهر پیامبر (ص) را امام علی (ع) به یاری چند تن دیگر از خاندان پیامبر (ص)غسل داده و کفن کرد و در خانه‌اش که اینک داخل مسجد النبی است به خاک سپردند.
بنا به گزارش منابع تاریخی، به هنگام اختلاف نظر مهاجران و انصار درباره کیفیت دفن پیامبر، به‌دنبال دو کس فرستادند که یکی به شیوه مکیان زمین را می‌شکافت و دیگری به‌روش مدنیان لحد می‌ساخت؛ آنان «اللهم خِرْ لِرَسولِک» را بر زبان آوردند و امر را بر آن نهادند که هر یک زودتر رسد، روش او را به‌کار بندند، ابوطلحه انصاری زودتر آمد و به روش مدنیان لحد را آماده کردند.
حجت‌الاسلام والمسلمین جلیل جعفرزاده کارشناس مذهبی در گفت و گویی با اشاره به اینکه پیامی که از جانب پروردگار با نازل شدن حضرت جبرئیل بر پیامبر اسلام (ص)مبنی بر اینکه اگر جانشینی امام علی (ع) و‌ولایت را معرفی نکنی یعنی کاری نکردی و رازها و رموز زیادی نهفته است٬اظهارکرد: بر اساس روایات بسیار پیامبر (ص)بر اثر مسمومیت به شهادت رسید در حقیقت دشمنان ایشان قصد داشتند با شهادت آن حضرت (ص) رسالت را از بین ببرند.
وی ادامه داد: رسالت هرگز فناپذیر نیست و در جایگاه بالاتری از پیامبری هم قرار دارد و این رسالت است که در سالیان سال میان انبیاء دست به دست شده است تا به امامان (ع)رسیده است که نه تنها با شهادت پیامبر (ص) رسالت به پایان نرسید بلکه با ولایت به اثبات رسید٬ابلاغ رسالت با انبیا‌ءو سازماندهی و تثبیت آن با امامان معصوم (ع) است.
حجت‌الاسلام والمسلمین جعفرزاده تصریح کرد:پیامبری٬رسالت و ولایت زنجیره ای متصل به هم هستند.دشمنان دین نیز به این نکته پی برده‌بودند و می خواستند با رحلت پیامبر (ص)این این زنجیر را از بین ببرند ولی به اهداف شوم خود نرسیدند.
این کارشناس مذهبی افزود:در واقعه و رویداد غدیر پیامبر (ص) ولایت وجانشینی امام علی (ع) و امامان معصوم (ع)را با نشان دادن ۱۲لوح‌ولایت به همگان معرفی کردند که خوشایند عده‌ای نبود به همین دلیل طرح و توطئه شهادت پیامبر (ص) را اجرا‌کردند‌به خیال خام اینکه رسالت و ولایت نیز از بین خواهد رفت اما به امر و لطف خداوند این کار عملی نشد؛ولایت و رسالت از امام علی (ع) تا امام زمان (عج)با الواح۱۲گانه دست به دست شد و امامان نیز در این راه، جان٬مال وهمه هستی خود را نثار دین و رسالت کردند همانگونه که در قیام امام حسین (ع)ونهضت عاشورا شاهد آن بودیم و همه امامان معصوم (ع)به شهادت رسیدند.
حجت‌الاسلام والمسلمین جعفرزاده گفت: در دهه آخر ماه صفر شاهد رویدادهای تلخ اربعین حسینی٬ شهادت پیامبر (ص)٬امام حسن (ع)٬شهادت امام رضا (ع) هستیم که این رویدادها در کنار هم نبوت و ولایت و رسالت را به هم پیوند می زند یعنی اینکه رسالت از پیامبر(ص)با ولایت امامان (ع) ماندگار است اگر چه از دست دادن بزرگان غم انگیز و تلخ است اما با ولایت معصوم دیگر رسالت ادامه دارد چرا که رسالت و دین حاصل رنج و مشقت های انبیاء٬ ۱۲۴ پیامبر٬پیامبر اسلام و امامان معصوم (ع)است و امام زمان (عج) پرچمدار اصلی رسالت است.
در کتاب معجزات نبی ابن کثیر معجزه‌های زیادی برای پیامبر اسلام (ص) ذکر شده است و ابن مجوزی از منابعی یاد می‌کند که بالغ بر ۱۰۰۰ معجزه را برای پیامبر (ص) آورده‌اند. (ابن جوزی، المنتظم، ۱۴۱۲ق، ج۱۵، ص۱۲۹.)
قرآن کریم، شق القمر، شهادت حیوانات به نبوت ایشان، تسبیح سنگ ریزه در دست پیامبر (ص) و خبر از مسموم بودن غذا با علم غیب از معجزات و معراج، تصرف در ادراک دیگران، انداختن رعب در دل دشمنان و آرامش در دل مومنان، یاری شدن با سپاه غیبی، فزونی بخشیدن به غذا، چاق و پر شیر کردن گوسفند، شفا دادن امراض، اخبار از غیب، آگاهی از ضمیر افراد و اسامی و اوصاف اشیا بدون دیدن آنها، خبر از گم شدگان و آگاهی به زبان و حالات حیوانات از کرامات و یکی از خارق العاده‌ترین کار‌های ایشان ارهاص است؛ برای اثبات بعثت و پیامبری و سایه افکندن بر سر ایشان رسول اکرم (ص) تکه ابری بر بالای سر ایشان حرکت می‌کرد.
بر اساس روایات یکی از معجزاتی که در روایات و نقل سیره نگاران نقل شده ردالشمس است؛ در این واقعه، خورشید برای امام علی (ع) به چند لحظه قبل بازگشت تا آن حضرت (ع) نماز عصر خویش را در وقت ادای خود بخواند. گفته شده که این معجزه یک بار برای حضرت یوشع بن نون (ع) وصی موسی نبی (ع) (شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۲۰۳؛ شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۳۸۵.) و دو بارنیز برای امام علی (ع) رخ داده است؛ یکبار در زمان حیات پیامبراکرم (ص) و بعد از وفات ایشان (دیلمی، ج۲، ص۲۲۷؛ شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۴۶؛ راوندی، قصص الانبیاء، ۱۴۰۹ق)
بر اساس روایت اباذر از عثمان نقل کرده است؛ روزی عثمان به همراه ابوبکر و عمر نزد رسول خدا (ص) بودند. رسول اکرم (ص) تعدادی سنگ ریزه را از روی زمین برداشت و در کف دست خود قرار داد در آن هنگام سنگ‌ریزه‌ها تسبیح پروردگار گفتند.(ابن کثیر، معجزات النبی، المکتبة التوفیقیة، ص۱۳۳.)
بر اساس روایات به نقل از انس بن مالک؛ یک روز هنگام نماز عصر، یاران پیامبر (ص) قصد نماز خواندن با پیامبر (ص) را داشتند، ولی آبی برای وضو پیدا نکردند در این هنگام رسول اکرم (ص) دست خویش را در ظرفی قرار داد آب از انگشتان ایشان جاری شد و از آن آب همه کسانی که در آنجا بودند وضو گرفتند.
منبع:باشگاه خبرنگاران