وی در این مصاحبه به تمجید از برادر شهیدش پرداخت و خصوصیات او را توصیف کرد. همچنین تصاویری از کودکی سید جواد و سید هادی برای اولین بار به همراه این گفت‌وگو منتشر شد.

سید جواد گفت، سید هادی شخصیتی «جذاب و کاریزماتیک» داشت که برخی از این خصوصیات را از «سید حسن نصرالله» دبیرکل حزب‌الله به ارث برده بود. مثلا هنگامی که حدود ۲۰ کودک در حال بازی فوتبال در ورزشگاه محله بودند همسایه‌ها از میان آن همه، فقط هادی را برای آب خوردن یا استراحت صدا می‌زدند و مرتب از او می‌پرسیدند چیزی نیاز دارد یا خیر. اینها به دلیل شخصیت دوست‌داشتنی او بود.

 سید جواد ادامه داد: توصیف کامل شخصیت سید هادی آسان نیست. او از بچگی زیرکی و ذکاوت داشت؛ کسی که در میان دوستان برنامه می‌ریخت او بود. زمانی که ایده بازی مشخصی را مطرح می‌کرد همه بدون سوال اجرایش می‌کردند؛ همه اینها به دلیل «شخصیت رهبری» سید هادی بود که به دلیل برخورداری از آن، علاوه بر کوچکی سن  «مغز متحرک» خوانده می‌شد.

وی در ادامه گفت، از آنجا که سید هادی عامل شور و زندگی در منزل بود می‌توان گفت او «قلب خانه» بود. سید هادی و مادر بسیار به هم وابسته بودند و وی از صبح زود به مادر در کارهای خانه کمک می‌کرد.

سید جواد در ادامه مثالی از حرف شنوی سیدهادی از دبیرکل حزب‌الله زد و گفت؛ یک بار تصمیم گرفته بود خودرو بخرد اما سید حسن به وی گفت «ترجیح می‌دهم خودرویی خریداری نشود و لو با پول شما. ما باید با جوانان مقاومت و هم محله‌ای‌ها برابر باشیم و با آنها در امور مادی تفاوتی نداشته باشیم». سید حسن زمان بیشتری برای قانع کردن سید هادی نگذاشت اما وی به خاطر شدت تعلق خاطر به پدر محال بود خواست او را رد کند به همین دلیل به جای ماشین یک موتور خرید. 

سید جواد در ادامه تشریح خصوصیات اخلاقی برادرش به تأکید او بر «صله رحم» و دید و بازدید از اقوام و تواضع و خاکی بودن وی اشاره کرد.

وی در پایان به صبر پدرش هنگام شهادت برادرش پرداخت و گفت: در آن زمان ۱۶ سال بیشتر نداشتم و نمی‌توانستم زیاد در مراسم شهادت هادی بایستم اما پدر ساعت‌ها بدون خستگی و با آرامش سرپا می‌ایستاد و به راحتی اطرافیانش توجه داشت. همچنان لحظه‌ای که پیکر شهید سید هادی بازگشت را به خاطر دارم که پدرم در نهایت آرامش و طمأنینه بود.

سید هادی نصرالله در ۱۲ سپتامبر ۱۹۹۷ در منطقه اشغالی «اقلیم تفاح» در جنوب لبنان به دست رژیم صهیونیستی به شهادت رسید.