عقیق:یکی از اعمالی که در گنجینه روایی ما بسیار مورد تأیید قرار گرفته، برپایی نماز جماعت است که البته انجام آن در مسجد نسبت به خانه فضیلت بیشتری دارد. نماز جماعت از مهم‌ترین مستحبات و از بزرگ‌ترین شعائر اسلامی است که دست کم با دو نفر یعنی (یک امام و یک مأموم) منعقد می‌شود.

این موضوع به قدری در آموزه‌های اهل بیت (ع) از اهمیت بالایی برخوردار است که در حدیث گفته شده: هرکه برای شرکت در نماز جماعت به مسجدی برود، برای هر قدمی که بر می‌دارد، هفتاد هزار حسنه برای او حساب می‌شود و به همان اندازه درجاتش بالا می‌رود. رسول گرامی اسلام (ص) در حدیثی فرمود: کسی که در هرجا باشد و بر نماز جماعت مواظبت کند، مانند برق جهنده و درخشان در نخستین گروه پیشتازان از پل صراط خواهد گذشت. آن حضرت در حدیث دیگری فرمود:‌ خداوند از بنده‌اش که نماز خود را به جماعت خوانده و بعد حاجتش را از او بخواهد شرم دارد و تا از جماعت بیرون نرفته حاجتش را برآورده می‌کند.

از سوی دیگر برای ترک نماز جماعت نیز پیامدهایی ذکر شده که این نشان از اهمیت بالای پرداختن به نماز جماعت و حضور دسته‌جمعی مسلمانان در اقامه نماز است. حضرت امام باقر (ع) در حدیثی فرمود: «من ترک الجماعة رغبة عنها و عن جماعة المسلمین من غیر علة فلا صلاة له؛ کسی که از روی بی میلی، بدون عذر و علت نماز جماعت را که اجتماع مسلمانان است ترک کند، نمازی برای او نیست» (امالی شیخ صدوق، ص290)