عقیق:روایت زیر را از کتاب وسائل الشیعه منتشر می‌کند.

سَأَلْتُ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ (ع) عَنِ الْفَلَّاحِينَ فَقَالَ هُمُ الزَّارِعُونَ كُنُوزُ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ وَ مَا فِی الْأَعْمَالِ شَيْ‏ءٌ أَحَبَّ إِلَى اللَّهِ مِنَ الزِّرَاعَةِ وَ مَا بَعَثَ اللَّهُ نَبِيّاً إِلَّا زَارِعاً إِلَّا إِدْرِيسَ ع فَإِنَّهُ كَانَ خَيَّاطاً».

راوی می گوید از حضرت صادق عليه السلام درباره كشاورزان پرسيدم. فرمود: «آنان كشت كنندگان و گنج هاى خدا در زمينش هستند و نزد خدا كارى دوست داشتنى تر از كشاورزى نيست و خداوند هيچ پيامبرى را برنينگيخت جز آن كه كشاورز بود، مگر حضرت ادريس عليه السلام كه خيّاط بود».

پی نوشت:

وسائل الشيعة، شیخ حر عاملی، ج ۱۷، ص ۴۲