شرط ‌بندی حرام است، حتی اگر طرف مقابل فردی غیر مسلمان باشد؛ لذا فرد برنده مالک درآمد حاصل از شرط‌بندی نمی‌شود. البته چنانچه فردی که آن مال را می‌پردازد، کافر غیر ذمی[1] باشد، با آن‌که فرد مسلمان در شرط‌بندی با او کار حرامی را انجام داده است، اما با توجه به محترم نبودن اموال کافر غیر ذمی و نیز رضایت ضمنی او، استفاده از آن، اشکالی ندارد.
ضمائم:
پاسخ دفاتر مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[2]
حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):
در احکام شرط‌بندی، بین این‌که طرف مقابل مسلمان یا غیر مسلمان باشد، فرقی نیست.
حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
شرط‌بندی حرام است، ولی در صورتی که غیر مسلمان به او مبلغی بدهد می‌تواند به عنوان مجانیت بگیرد.
حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی):
1. شرط‌بندی با کافر نیز باطل است.
2. مالک وجه نمی‌شود هرچند دریافت پول از او چنانچه کافر ذمی نباشد جایز است.
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
شرط‌بندی حرام بوده و درآمد کسب شده از آن اکل مال باطل است و فرقی بین مسلمان و غیر مسلمان نیست.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
جایز نیست و مالک نمی‌شود.
حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):
اگر کافر حربی باشد و مسلمان مال را بخواهد از او بگیرد مانعی ندارد.