۱۲ بهمن روز شروع قدرت اسلام است

عقیق: ورود امام خمینی(ره) به وطن پس از ۱۵ سال مبارزه و پیروزی انقلاب اسلامی، عظیم‌ترین واقعه طول تاریخ معاصر ایران است. انقلاب ایران تحولی عظیم برای بشر و جهان بشری است که در ادامه سخنان رهبری در این باره را می‌خوانید.

 پدیده‌ای منحصر به فرد در تاریخ

دهه‌ فجر مثل خیلی از چیزهای انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی، یک پدیده‌ منحصربه‌فرد در تاریخ شناخته شده‌ ماست. این، شعار نیست، این درست عین واقعیت است، با مطالعه و با تدبر. چرا منحصربه‌فرد است؟ همه‌ انقلاب‌های دنیا، از وقتی که جریان انقلاب‌ها و حضورهای مردمی در تاریخ ثبت شده است، سالگردهایی داشتند و دارند. این که این سالگردها به وسیله‌ همان عامل و عنصر تجلیل شود و به یاد مانده شود که اصل آن حادثه را به وجود آورد، در تاریخ نظیر ندارد.

از سالگردهای تشریفاتی تا ایمانی

ببینید انقلاب‌هایی که از آنها چندین سال اثری باقی بود و تحولاتی که یاد آن‌ها در ذهنیت جامعه‌شان باقی ماند - حالا بعضی از انقلاب‌ها و تحولات اجتماعی بعد از مدتی به کل از بین رفت و یاد آنها هم فراموش شد - مثلاً فرض بفرمائید انقلاب اکتبر شوروی که ده‌ها سال وجود داشت، یا یک خرده ضعیف‌تر از آن، انقلاب کبیر فرانسه و همچنین بقیه‌ این تحولاتی که یا به وسیله‌ انقلاب‌های مردمی یا شبه انقلاب‌های مردمی به وجود آمد، در سالگرد آن‌ها - لااقل در سال سوم و چهارم - دیگر خبری از متن مردم نیست، مردم حضور ندارند، سالگرد انقلاب را به صورت یک حرکت تشریفاتی انجام می‌دهند، یک عده‌ای از مسئولین می‌آیند، می‌ایستند، احیاناً رژه‌ نیروهای مسلح و یک تعدادی هم تماشاچی.

سی سال از انقلاب ما می‌گذرد. هر سال آن کسانی که سالگرد انقلاب را مجسم کردند، برجسته کردند، جشن گرفتند، آحاد مردم بودند. میلیون‌ها مردم هر سال ۲۲ بهمن در سرتاسر کشور به خیابان‌ها می‌آیند، آنها اعلام می‌کنند عید انقلاب را، سالروز انقلاب را، یادبود انقلاب را. این معنایش چیست؟ این معنایش این است که انقلاب، قائم به ایمان‌های آحاد مردم است، مخالفین با انقلاب، مخالفین با نظامِ برآمده‌ از انقلاب، با مردم روبه‌رو هستند، با مردم طرفند.(۱۳۸۸/۱۰/۲۹)

روز دوازدهم بهمن به یک معنا، روز شروع قدرت اسلام است

روز دوازدهم بهمن به یک معنا، روز شروع قدرت اسلام است. اگرچه در دوازدهم بهمنِ سال ۵۷، هنوز ظاهراً نظام طاغوت سرِ کار بود، اما در واقع نبود. در واقع با ورود امام بزرگوار، این نظام پوسیده‌ فاسد و اصل نظام پادشاهی - که یک رژیم ارتجاعی و غلط و غیرانسانی و غیرقابل قبول بود - پوچ و نابود و دود شد و از بین رفت. تلاش بیهوده‌ای می‌کردند بلکه بتوانند آن را نجات بخشند و تا چند روز ادامه دهند، که نمی‌شد و نشد.

ورود قدرتمندانه‌ امام بزرگوار، همه چیز را معنا کرد. امام وارد شد، شهر تهران، بلکه ایران از آن بزرگوار استقبال کردند. یعنی در شهرهای دیگر هم مردم شاهد این حادثه و گوش به زنگ این قضیه بودند. بعضی حرکت کردند و به تهران آمدند، بعضی هم در همان شهرهای خودشان کاری را کردند که اگر تهران هم بودند، انجام می‌دادند. در واقع «فاذا دخلتموه فانّکم غالبون». با ورود امام همان مطلبی که خدای متعال به اصحاب موسی فرمود، در مورد اصحاب امام بزرگوار ما تحقّق پیدا کرد. وقتی وارد شد، خدای متعال غلبه را ثبت کرد و تمام شد.(۱۳۷۵/۱۱/۱۲)