عقیق: عصر رسول خدا(ص) بود، بانوئي دردمند و رنجور از دنيا رفت، هر كس باخبر مي شد طبق معمول مي گفت: آن زن از دنيا راحت شد، چنانكه روزمره شنيده مي شود كه اگر كسي در اين دنيا بسيار در رنج و درد باشد و بميرد مي گويند راحت شد.

بلال حبشي نيز بر اين اساس، به حضور رسول خدا(ص) آمد و گفت: ماتَتْ فُلَانَةُ فَاسْتَراحَتْ: «فلان زن مُرد و راحت شد».

پيامبر(ص) از اين سخن بلال خشمگين شد و به او فرمود: إنَّما اِسْتَراحَ مَنْ غُفِرَ لَهُ: «بدانكه كسي راحت شود كه مورد آمرزش قرار گيرد» يعني هر كسي كه-در هر حال باشد- بميرد، راحت نمي شود، بلكه آغاز ناراحتي او است جز كسي كه بر اثر ايمان و تقوي، آمرزيده گردد، چنين كسي راحت مي شود.

منبع:جام