وی افزود: مرقد مطهر حضرت امیر المومنین(ع) نیز با وجود آن که شاهد هتک حرمت علنی نبوده است اما می دانیم که پس از شهادت ایشان، فرزندان حضرت برای در امان ماندن مرقد مطهر امام از انتقام جویی دشمنان، تدفین پیکر مطهر امام را به صورت مخفیانه و پنهانی انجام دادند و با ارسال چند تابوت به نقاط مختلف، توانستند مرقد مطهر امام را از دید دشمنان پنهان دارند.

حرم حضرت امیر بیش از یک قرن مخفی بود 
حجت الاسلام قلیچ با اشاره به وضعیت سیاسی آن دوران تصریح کرد: واضح است که میزان تهدیدات نسبت به هتک حرمت قبر مطهر ایشان به حدی بالا بود که فرزندان امام را ناچار نمود که چنین تدبیری بیندیشند وگرنه احتمال این که دشمنان حضرت، قبر ایشان و یا پیکر پاک حضرت را مورد هتک حرمت قرار دهند، بالا بود.

وی خاطرنشان کرد: این مرقد مطهر برای مدت بیش از یک قرن از معرض دید عموم مردم پنهان بود و سرانجام در دوره امام صادق(ع)،‌ که دیگر تهدیدی برای این مطهر وجود نداشت، محل آن در شهر نجف فعلی که در نزدیک شهر کوفه قرار دارد،‌ از سوی امام صادق(ع) آشکار شد.

این کارشناس تاریخ اسلام در ادامه و در تشریح مسایل تاریخی مربوط به بارگاه حسینی(ع) گفت : بارگاه امام حسین(ع)تاکنون چندین بار شاهد هتک حرمت علنی و تخریب بوده است که دو بار آن با شدت بیشتری انجام شده است.‌ یک بار قریب به سال 236 قمری و دیگری در سال 1216 قمری بوده است. اما در منابع تاریخی اشاراتی از اقدام به هتک حرمت در قبل از سال 236 قمری نیز وجود دارد. مانند آب انداختن بر مرقد حضرت که مربوط به دوره هارون الرشید خلیفه عباسی است. که تفصیل آن در جلد 12 دانشنامه امام حسین « از آثار تولید شده دار الحدیث» آمده است.

تبدیل کربلا به زمین کشاورزی
عضو شورای علمی گروه اعلام التاریخ دانشنامه پیامبر اعظم(ص) تصریح کرد: اما دوباری که با شدت بیشتری بارگاه حضرت مورد حمله واقع شد، اینگونه بوده است که بار اول در زمان متوکل خلیفه عباسی در سال 236 قمری، وی که بغض و کینه بسیاری نسبت به شیعیان در دل داشت، دستور داد بارگاه و مرقد مطهر امام حسین(ع) را که عملا به مهمترین نماد شیعی تبدیل شده بود، تخریب کرده و به زمین کشاورزی تبدیل نمایند.

وی افزود: جزییات این واقعه در کتب معتبر تاریخی نزدیک به زمان حادثه مانند «تاریخ طبری»، «مقاتل الطالبیین» و «مروج الذهب» آمده است و علاوه بر مرقد مطهر، خانه ها و اماکن اطراف حرم امام حسین(ع) نیز تخریب شد و به دستور متوکل تعدادی نگهبان نظامی برای بازداشت و یا قتل زایران امام حسین(ع)نیز گماشتند. البته با کشته شدن متوکل به دست فرزندش منتصر، بارگاه مطهر حضرت تجدید بنا شد و شیعیان بدون مشکل به زیارت می رفتند.

تخریب و غارت حرم مطهر حسینی(ع)
حجت الاسلام قلیچ یادآور شد: دومین هجوم و هتک حرمت این قبر شریف در عید غدیر سال 1216 قمری اتفاق افتاد. در این روز سپاهی متشکل از 20 هزار نفر از وهابیون به رهبری سعود بن عبدالعزیز(که رهبران آل سعود در عربستان فعلی از نسل همین سعود هستند) به کربلا هجوم بردند، و چون به مناسبت روز زیارتی خاص امیرالمومنین(ع) بسیاری از مردم کربلا به نجف مشرف شده بودند، وهابیون به راحتی توانستند بر کربلا مسلط شده و پس از کشتاری وسیع در شهر و صحن مطهر امام حسین(ع)، تا آنجا که توانستند از اموال و جواهرات حرم غارت کردند و حتی سنگ روی قبر مطهر را نیز کنده و با خود بردند.

وی خاطرنشان کرد: این دو مورد، در کنار تخریب مرقد ائمه بقیع در سال 1344 قمری(که به اشتباه تخریب قبور گفته می شود در حالی که قبور ائمه سالم مانده و مراقد و ضریح آن بزرگواران تخریب شده است) و دو بار اقدام به انفجار حرم امامین عسکریین، شدیدترین موارد هتک حرمت قبور ائمه در طول تاریخ هستند. البته به جز تخریب مراقد ائمه بقیع(امام حسن، امام سجاد، امام باقر و امام صادق(ع) سایر مراقد مطهر پس از تخریب، دوباره به بهترین شکل ممکن تجدید بنا شده است.

منبع:شبستان