در تقویم شیعه پنجم شعبان مصادف است با میلاد امام سجاد(ع).
نام گرامی آن حضرت «علی » و مشهورترین لقبش«زین العابدین» و « سجاد» است. سرور شهیدان حضرت امام حسین(ع) پدر آن بزرگوار و نام مادر گرامیش «شهربانو»می باشد. امام سجاد(ع) در سال سی و هشت هجری در مدینه چشم به جهان گشود و دوران کودکی خود را در شهر مدینه سپری کرد. حدود دو سال از خلافت جدش امیرمؤمنان(ع) را درک نمود و پس از آن مدت ده سال شاهد حوادث دوران امامت عموی خویش امام حسن مجتبی(ع) بود که تنها در شش ماه آن عهده دار خلافت اسلامی بود.پس از شهادت امام حسن مجتبی(ع) در سال 50 هجری به مدت ده سال در دوران امامت پدرش حسین بن علی(ع) که در اوج قدرت معاویه با او در ستیز و مبارزه بود، در کنار او قرار داشت.
در محرم سال 61 هجری در جریان قیام و شهادت پدرش امام حسین(ع) در سرزمین کربلا حضور داشت. پس از فاجعه کربلا که امامت به او رسید، همراه دیگر اسیران اردوگاه حسینی به اسیری به کوفه و شام برده شد، و در این سفر سرپرست و تکیه گاه اسیران در کوران مصائب و گرفتاریها بود. او در این سفر با سخنرانیهای آتشین خود حکومت یزید را رسوا ساخت و پس از بازگشت از شام، در شهر مدینه اقامت گزید تا آنکه درسال 94 یا 95 هجری به شهادت رسیدو در قبرستان معروف «بقیع» در کنار قبر عمویش امام حسین(ع) به خاک سپرده شد.
پی نوشت:
(اصول کافی،ج1،ص467)
211005
