۰۲ آذر ۱۴۰۳ ۲۱ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۶ : ۲۰
درابتدای این مراسم پر فیض و روحانی که باحضور هزاران نفر از مومنین در حسینیه و خیابان های اطراف برگزار شد حجت الاسلام فلاح زاده با اشاره به پر همیت بودن روز عرفه بر طبق روایات گفت: «این روز، روز عبادت است. امروز دعا و نیایش و روزه می خواهد.»
وی در ادامه به آداب دعا و استجابت دعا اشاره کرد و گفت :«یکی از حالات توصیه شده برای دعا ، سجده است. در سجده حالت تقرب به خدا بدست می آید. ذکر گفتن در سجده حاجت ها را روا می کند. ذکر گفتن تاثیرات خاص خود را دارد که باید رعایت شود. ترتیب و تعداد ذکر تاثیر خاص خود را دارد.»
حجت الاسلام فلاح زاده افزود : «اوقات استجابت دعا هم در روایات وارد شده است. مثلا هنگام باران، در هنگام نزول آیات و بلایای طبیعی، در هنگام جهاد و جنگ در راه خدا. دیگر اینکه در بعضی مکان ها هم دعا تاثیر بیشتری دارد. مسجدها، مسجدالحرام، در داخل کعبه، در مشعر، در نزد قبور اولیا و ائمه، در نزد مزار منوّر امام حسین(ع)، هم چنین در کنار قبر والدین.»
وی با اشاره به کیفیت دعا، گفت: «دعا شرایط و کیفیت خاصی هم دارد. مثلا طهارت داشتن، رو به قبله بودن، همراهِ صلوات بودن. در روایت داریم که دعاهایتان را در صلوات کادوپیچ کنیید! «محفوف» به صلوات کنید یعنی در صلوات بپوشانید. همچنین در دعاها دست هایتان را بالا ببرید. وَ نیز بسیار در دعا کردن اصرار کنید. حاجت ها را تکرار کنید و به زبان بیاورید.»
حجت الاسلام فلاح زاده با بیان اینکه «سؤال مهمی که مطرح هست اینکه چرا دعاهایمان اجابت نمی شود؟ خب این به چند دلیل است ، افزود : اول اینکه ممکن است دعا به صلاح ما نباشد. به ضرر ما باشد. که این قبیل دعاها به حساب آخرتمان واریز می شود... عوضش را در آخرت می دهند. دیگر اینکه گاهی در استجابت دعا عجله می کنیم. یعنی می گوییم باید همین الان اجابت شود. بعضی دعاها بعد از مدت ها و سالها استجابت می شود.»
وی سخنانش را با ذکر مصیبت سید الشهدا(ع) به پایان برد.
در ادامه مراسم یکی از مداحان اهل بیت (ع) به خواندن این چند بیت شعر مناجاتی پرداخت:
«عطا کردی، خطا کردم//خطا کردم، عطا کردی»
«وفا کردی، جفا کردم//جفا کردم، وفا کردی»
«مرا هر لحظه زنجیر گناهی بود بر گردن//تو من را از وفای خود صدا کردی»
«من از خود آبرو بردم، تو بر من آبرو دادی//من از غفلت چه ها کردم، تو از رحمت چه ها کردی»
«اگر می خواستی بر آتش قهرت بسوزانی//چرا این رو سیَه را زائر کرب و بلا کردی»
در ادامه این مداح اهل بیت به ذکر مصیبت حضرت مسلم (ع) پرداخت.
سپس ، حجت الاسلام شیخ حسین انصاریان خواندن دعای عرفه را آغاز کرد.
وی ضمن دعا گفت :«این نعمت های جسمی و غیر جسمی که در این دعا ذکر شده است، برای این است که انسان شاید بیدار بشود. شاید شکر این نعمتها را بجا بیاورد.»
شیخ حسین انصاریان در ذیل فراز دیگری از دعا افزود :«در روایت داریم که وقتی مؤمنین در آخرت از قبر بیرون می آیند و پا در صحرای محشر می گذارند، طبق عادت دنیوی بسم الله الرحمن الرحیم می گویند. سپس وقتی مؤمن پرونده خود را نگاه می کند، می بیند که این پرونده سفیدِ سفید است! به خداوند می گوید: خدایا من در دنیا معصیت داشتم، چرا اینجا چیزی ذکر نشده؟ خطاب می آید که خطایای تو نوشته شده بود، اما تا بسم الله گفتی و مرا به رحمانیت و رحیمیت خواندی، همه گناهانت را پاک کردم!»
وی در ادامه به ذکر خاطره ای مهم از علامه جعفری(ره) پرداخت و گفت : «علامه جعفری روزی به بنده فرمودند که فلانی! من هیچ تکیه ای به علم و عبادات و تالیفات و تدریساتم ندارم! وقتی ایشان تعجب من را دیدند گعتند: می دانی تکیه گاه من پیش خداوند چیست؟ من همه تکیه و دلخوشی ام به گریه ام برای اباعبدالله است. تکیه ام به حسین(ع) است.»