مرحوم حضرت آیت الله العظمی بهجت می فرمود: منظور از عالم، عالم بالله و عالم دینی است. نه معمم؛ زیرا بین این دو نسبت عموم من وجه است. در هر امری از امور (دینی یا دنیایی) باید از خدا بخواهیم، که یا عالم باشیم یا متعلم و یا محتاط.
عقیق:مرحوم حضرت
آیت الله العظمی بهجت می فرمود: منظور از عالم، عالم بالله و عالم دینی
است. نه معمم؛ زیرا بین این دو نسبت عموم من وجه است. در هر امری از امور
(دینی یا دنیایی) باید از خدا بخواهیم، که یا عالم باشیم یا متعلم و یا
محتاط، اگر عالم نیستیم یا متصل به عالم باشیم و یا محتاط، وگرنه باید خاطر
جمع باشیم که در شقاوت غرق خواهیم شد. اما اگر انسان عالم یا محتاط باشد
رو به سعادت است و چنان چه بلایی به او برسد و حتی او را از دنیا ببرد، باز
طوری نیست؛ زیرا بالاخره هر کسی به سببی از دنیا می رود و می‌میرد. و
عمده، هلاکت و شقاوت ابدیه و آخروی است، نه نابودی دنیایی.
پی نوشت:
کتاب در محضر حضرت آیت ا.... العظمی بهجت – ص203
محمد حسین رخشاد
منبع:تسنیم
