امام رضا (ع) هرگز چیزی را فراموش نمی کردند، بلکه شیوه ایشان چند نکته آموزشی را در خود نهفته داشت.
عقیق: گاهی وقت ها امام رضا (ع) کارهایی را که می خواستند انجام دهند، روی کاغذی یادداشت می کردند. ایشان در هر صفحه پیش از آنکه عناوین کارها را یادداشت کنند این دو جمله را می نوشتند: «بسم الله الرحمن الرحیمِ اذکُرُ ان شاءَاللهُ» یعنی «به نام خداوند مهرگستر مهربان به خواست خدا به یادم خواهد ماند»ایشان سپس کارهای خود را می نوشتند.
امام رضا (ع) چیزی را فراموش نمی کردند بلکه این شیوه ایشان چند نکته آموزشی را در خود نهفته داشت: نخست آنکه هر کاری را باید با نام خدا آغاز کرد، اینکه در هر برنامه ریزی و تدبیری نقش خدا نباید فراموش شود، همچنین برای هر کاری باید «ان شاء الله» گفت و نهایتا آنکه یادداشت کردن کارها سبب نظم در امور می شود.
علاوه بر این، ایشان برای شکر خداوند نیز دستورالعملی ویژه داشتند و در نامه ای به یکی از یارانشان نوشتند: «در سجده شکر صد بار «شکراً شکراً» یا «عفواً عفواً» بگو»
امام رضا (ع) می فرمودند: «کمترین ذکر در سجده شکر این است که سه بار بگوید: «شکراً لله»، پرسیدند که منظور از «شکراً لله» چیست؟
حضرت ثامن الحجج (ع) فرمودند: «یعنی این شجده من شکری به درگاه خداوند است برای توفیق خدمت و ادای فریضه ای به به من داده. شکر موجب زیاد شدن است و اگر در نماز کوتاهی و نقضی باشد که با نوافل جبران نشده باشد با این سجده جبران خواهد شد.»
پی نوشت ها:
تحف العقول
عیون اخبارالرضا (ع)
منبع:قدس
211008
