قدس آنلاین: حواس را پنج تا آفريد تا چيزى از محسوسات از انسان فوت نشود. چشم را آفريد تا رنگ ها را درك كند و اگر رنگ ها بود ولى چشم نبود آنها سودى نداشتند...
عقیق:پس از تجربه هاى بسيار و بررسى هايى كه در كيفيت شنيدن به عمل آمده تقريبا نزد پزشكان و دانشمندان امروز مسلم شده است كه ميان منبع صوتى و گوش كه مىشنود، همواره فاصلهاى است و براى شنيدن از اين فاصله، بايد چيز سيالى باشد كه صدا را منتقل كند و آن هوا است و اگر آن نباشد صدا شنيده نمىشود و لذا نمىتوان صدا را در خلاء كه خالى از هوا است شنيد.همچنين اطباء اتفاق نظر دارند كه ديدنى ها ديده نمى شوند مگر اينكه نورى مانند نور خورشيد يا نور چراغ يا نور ستارگان و مانند آنها بر آن بتابد. شعاع اين نورها از چيز مرئى منعكس مى شود و به چشم مى رسد و از قرنيه شفاف و حدقه و شبكيه عبور مىكند و صورت چيز مرئى را رسم مىكند.
بنا بر اين، طبق علم جديد، شنيدن جز به وسيله هوا و ديدن جز به وسيله شعاع نور امكان ندارد. اين مطلب كه پس از بحث و بررسى هاى بسيار از سوى دانشمندان و با آزمايش هاى فراوان در طول سال ها به دست آمده، مطلبى است كه مطابق با سخن امام صادق (ع) بلكه عين سخن اوست كه پيش از هزار و دويست سال فرموده است.
ایشان می فرمایند: «اى مفضل اكنون به اين حواسى كه خداوند به انسان داده و او را به وسيله آن بر موجودات ديگر برتر كرده است، بنگر ...» تا آنجا كه مى فرمايد: «حواس را پنج تا آفريد تا چيزى از محسوسات از انسان فوت نشود. چشم را آفريد تا رنگ ها را درك كند و اگر رنگ ها بود ولى چشم نبود آنها سودى نداشتند و گوش را آفريد تا صداها را درك كند پس اگر صداها بود ولى گوش نبود صداها فايدهاى نداشتند و همين طور است حواس ديگر. عكس آن نيز درست است اگر چشم بود و رنگ ها نبود، چشم معنا نداشت و اگر گوش بود و صداها نبود گوش بىفايده بود. پس بنگر چگونه خداوند بعضى از آنها را با بعضى ديگر تلفيق داد و براى هر حسى محسوس قرار داد كه عمل كند.
در عين حال چيزهايى را ميان حس و محسوس واسطه قرار داد كه حس بدون آن كار نمىكند مانند نور و هوا كه اگر نورى نبود كه رنگ را براى چشم ظاهر كند، چشم نمىديد و اگر هوا نبود كه صدا را به گوش برساند، گوش صدا را درك نمىكرد ...»
پی نوشت ها:
روش تندرستی در اسلام
توحید مفضل
منبع:قدس
211008
