من شرمم مى آيد كه اگر بگويند، تو كه اعتبار داشتى چرا قرض نكردى و رفع حاجت محتاجين را نكردى .
عقیق:گاهى اعتبار جاه و مقام بالاتر و اقوى از اعتبار مال است. در زمانى كه مرحوم آقا شيخ زين العابدين مازندرانى(2) در كربلا مرجع بودند به طورى كه مورد رجوع عامّه مردم بودند حتّى هندى ها خلى مفصّل به ايشان مراجعه مى كردند. ايشان هم خيلى بذل و بخشش داشتند از اين رو كليه مستمندين و نيازمندان به ايشان رجوع مى كردند و ايشان هم در حدّ وسع خود رفع حاجت آنها را مى كردند.يك وقتى مال و اموالشان كم شد و ديگر چيزى به ايشان نرسيد و اين مدت طول كشيد.
آن مرحوم خيلى ناراحت شده به طورى كه مريض حال شد.
سپس براى زيارت و توسل به عسكريين(ع) به سامّرا مشرف شدند.
مرحوم ميرزاى شيرازى(3) در آن موقع در سامرا مشرف بودند وقتى شنيدند كه ايشان مبتلا به ديون و قرض و امثال اينها شده اند و ديگر نمى توانند در كربلا انفاقاتى انجام دهند، خيلى ناراحت و مريض شده اند و براى استشفاء و توسل به سامرا مشرف شده اند. مرحوم ميرزاى شيرازى گفته بودند:كه چرا انسان اين كارها را بكند. خوب ، دارد مى دهد، ندارد نمى دهد معنا ندارد كه انسان قرض بگيرد و به اين و آن برساند و امثال اينها. چرا انسان اين كارها را بكند تا مبتلا به اين چيزها شود؟
كانه ، اين بيان مرحوم ميرزا به گوش آقا شيخ زين العابدين مازندرانى رسيده بود.
مرحوم ميرزا براى عيادت و ديدن ايشان به منزلشان مى رود مرحوم آقا شيخ زين العابدين قطيفه اى (4) رويشان بوده ، بر مى دارد و مى گويد: من شرمم مى آيد كه اگر بگويند، تو كه اعتبار داشتى چرا قرض نكردى و رفع حاجت محتاجين را نكردى . بعد قطيفه را روى خودشان مى كشند چون مريض احوال بودند و حال نداشتند.
پی نوشت ها؛
1-بيانات 25/2/1378
2- شيخ زين العابدين مازندرانى ، متولد1227(هق ) شيخ الفقهاء و المجتهدين ، يكى از مراجع عابد و زاهد و بسيار مراقب در انجام اعمال مستحبه .
از اساتيدى همچون سيد ابراهيم قزوينى و صاحب جواهر بهره بردند. بعد از اتمام تحصيل و كسب درجه اجتهاد كربلاء را موطن خود قرار داده و تا اواخر عمر شريفشان با كهولت سن بسيار از تدريس و استنساخ كتب خطى دريغ نمى ورزيدند. ايشان بعد از قريب 82 سال كه از عمر شريفشان مى گذشت در سال 1309(هق ) در كربلاء رحلت كرده و در باب صحن شريف امام حسين عليه السلام بخاك سپرده گرديدند.
(برگزيده از اعيان الشيعة ج 7 ص 167 چاپ التعارف بيروت )
3- سيد محمد حسن حسينى شيرازى معروف به ميرازى شيرازى در سال 1230 در شيراز متولد شدند. او فقيهى آگاه ، پژوهشگر، دقيق ، باتقوى و پرهيزكار بود و رياست دينى مردم و مسلمانان را بعهده داشت . داراى حسن نظرى صائب ، حسن تدبير، سعه صدر، اخلاقى كريمانه و الهى ، باهوش و حافظه اى قوى بود، با اينكه در عصر ايشان بزرگانى از مراجع همچون آخوند خراسانى ، ملا محمد شربيانى ، سيد كاظم يزدى ، آقا رضا همدانى و... بودند ولى مردم از ايشان تقليد مى كردند.
دروس مقدمات و سطح را در شيراز و اصفهان تمام كرده و در سال 1259 (هق ) به نجف اشرف براى ادامه تحصيل مهاجرت كردند و از محضر اساتيدى همچون صاحب جواهر و شيخ انصارى استفاده نمودند.
بعد از رحلت مرحوم شيخ انصارى ، شاگردان ايشان در منزل ميرزا حبيب اللّه رشتى جمع شدند و ميرزا حسن آشتيانى فرموده بودند كه همگى طلاب و تلاميذ مرحوم شيخ اتفاق دارند كه ميرزاى شيرازى زعامت و رياست حوزه و تشيع را بعهده گيرند.
در سال 1287(هق ) كه ناصر الدين شاه قاجار براى زيارت به عتبات مقدسه رفته بود، در هر شهرى كه وارد مى شد(كربلا، بغداد...) علماء به استقبال او مى رفتند و او در حالى كه سوار بر اسب بود از كنار آنها مى گذشت ، ولى در نجف اشرف ميرزاى شيرازى به استقبال او نرفت . شاه ايران باى ايشان مبلغى پول فرستاد ولى ايشان قبول نكردند. به همين جهت وزير خود حسن خان را فرستاد كه ميرزا هم به استقبال او بيايد. به همين جهت وزير خود حسن خان را فرستاد كه ميرزا هم به استقبال او بيايد، ولى ايشان قبول نكردند، حسن خان گفت : كه اجازه بدهيد شاه ايران به ملاقات شما بيايد، باز هم ايشان قبول نكردند و فرموده بودند كه من مال و خادمى ندارم تا از شاه و اطرافيانش پذيرائى كنم .
بعد از اباء ايشان ، پيشنهاد داده بود كه زمانى كه شما به حرم علوى مشرف مى شويد، شاه خدمتتان برسد، ايشان مانع نشدند. و وقتى كه ايشان به زيارت مشرف مى شوند، شاه با اطرافيانش با ايشان مصافحه كرده و مى گويد:شما زيارت بكنيد ما هم با شما زيارت مى كنيم و بعد از اتمام زيارت ايشان به منزل خودشان برگشته بودند. از اقدامات سياسى ايشان تحريم تنباكو بر عليه استعمار انگليس را مى توان نام برد. بالاخره ايشان در سال 1312 هق در سن 82 سالگى در سامراء وفات كردند و سپس به نجف اشرف منتقل شده و داخل صحن علوى (نزديك باب طوسى ) بخاك سپرده گرديدند. (برگزيده از اعيان الشيعة ج 5 ص 304).
4-قطيفه : جامه پرزدار (روانداز).
منبع:جام
211008
