وی ادامه داد: این سوال برای همیشه باقی خواهد ماند که چرا بازماندگان حادثه تلخ کربلا در قالب اسارت آن هم یک اسارت طولانی با تشریفات و استقبال‌های همراه با شادی مردم و در مجالس سنگین حکومتی اتفاق افتاد. بنابراین باید این سوال را مطرح کرد که دشمن به دنبال چه اتفاقی بود و می‌خواست دلش از چه آتشی سرد شود که پس از شهادت امام حسین (ع)، کار را تمام یافته تلقی نکرد؟

این محقق و پژوهشگر حوزوی با بیان اینکه حادثه کربلا و اتفاقاتی که در روز عاشورا رخ داد، ریشه‌دارتر از یک حادثه سیاسی در یک مقطع خاص تاریخی بود، تصریح کرد: مساله اسارت خاندان رسول خدا (ص) پس از حادثه عاشورا، جای تأمل بیشتری دارد و باید کار عمیق تحقیقی و پژوهشی در این زمینه صورت بگیرد.

زادهوش در ادامه به نقش اسرای کربلا در رساندن پیام عاشورا به تاریخ اشاره کرد و گفت: نقش این بزرگواران در حادثه کربلا بسیار روشن است. آنان تمام ارزش‌هایی که در روز عاشورا و کربلا آفریده شد را در قالب کاروان اسیران کربلا به مردم شهرها و مناطق مختلفی که از آنها عبور می‌کردند، رساندند و تبیین کردند و این پیام به همه مخاطبان تاریخ رسید.

وی خاطرنشان کرد: کاروان اسرای کربلا، پیام‌هایی همچون عزت، حیا، عفت، روح عبادت و خداپرستی، بصیرت، دشمن‌شناسی و ظلم‌ستیزی را در مسیر حرکت خود در سخنرانی‌ها، برخوردها و گفت‌وگوهای خود برای مردم آن زمان و تاریخ‌نویسان تبیین کرده‌اند.

معاون پژوهشی پژوهشکده حج و زیارت با بیان اینکه در این میان نقش امام سجاد (ع) و حضرت زینب (س) نقش شاخص و برجسته‌ای بود، گفت: امام سجاد (ع) به عنوان حجت الهی و امام معصوم بلافاصله بعد از شهادت امام حسین (ع) به امامت شیعیان منصوب شدند و هدایت بشریت برعهده ایشان بود. لذا نقش آن بزرگوار در حادثه کربلا بسیار برجسته و تاثیرگذار است.

وی یادآور شد: نقش حضرت زینب (س) به عنوان یک بانوی مسلمان که در برابر طاغوت زمان خود ایستاد، بسیار ویژه است. آن حضرت در گفت‌وگوها، خطبه‌ها و سخنرانی‌های خود اتفاقاتی که در صحرای کربلا و در دوران اسارت خودشان رخ داده بود را به مردمان آن زمان آن هم در مجلس یزید تبیین کردند و باعث شدند مردم کوفه پشیمان شده و کاخ یزید، مواضع خود را عوض کند و این اسارت تبدیل به آزادی و عزت خاندان سیدالشهداء (ع) شد. به طوری که پس از آن به آنها اجازه سوگواری دادند و با عزت به مدینه برگرداندند.

زادهوش تصریح کرد: افشاگری‌ها و خطبه‌های عالمانه و حکیمانه و در عین حال محکم امام سجاد (ع) و حضرت زینب (س) سبب شد که دستگاه حکومتی متوجه شود که زنجیرها و طناب‌های اسارت نمی‌تواند جلوی نورافشانی و پرتوافکنی این کانون نور و روشنایی را بگیرد.

وی در پایان گفت: به نظر می‌رسد ما پیش از آن چیزی که درباره حادثه عاشورا سخن گفته و نوشته‌ایم، باید در مورد جریان اسارت و نقش اسیران کربلا جزییات بیشتری را تحلیل و بیان کنیم تا این حرکت به عنوان حرکت تکمیلی واقعه عاشورا جای خود را بیش از این در تاریخ باز کند.

منبع:ایسنا

211008